Bloody Rose & Red Wine

Part-16

ေက်ာင္းသားေရးရာကိစၥေတြ ကိုင္တြယ္ေလ့ရွိတဲ့ မင္းထင္ရဲ႕ရံုးခန္းထဲ ပိုင္ျမတ္ဘုန္းေသာ္ ေရာက္ေနေလသည္။အရင္ကလည္း ခဏခဏေရာက္ဖူးေပမဲ့ အခုကေတာ့ မတူေပ။ မင္းထင္ နဲ႔ ေျပာစရာရွိလို႔ ဟုဆိုကာ လူရွင္းတဲ့ မင္းထင္ရဲ႕ရံုးခန္းထဲ လက္ဆြဲေခၚလာၿပီး မႈန္မိႈင္းေနသည့္မ်က္နွာေပးျဖင့္ မင္းထင္ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ျမက္ေျခာက္စေလး အနည္းငယ္ကလည္း ေခါင္းေပၚကပ္ေနကာ မႈန္ကုပ္ကုပ္ မ်က္နွာထားျဖင့္ စိတ္ဆိုးေနပံုရတဲ့ ပိုင္ျမတ္ဘုန္းေသာ္က တကယ့္ကို အူယားစရာေလးပင္။

လူေထာင္နဲ႔ခ်ီရွိေနတဲ့ကြင္းထဲ တကယ္ မလုပ္ေလာက္ဘူး လို႔ ထင္တာေၾကာင့္ စေနာက္လိုက္ေသာ္ျငား ပိုင္ကိုယ္ေတာ္ေလးက တကယ္ပင္ ပစ္လဲခ်လိုက္ေလသည္။

ဘုတ္!

" ဟဲ့ ဟဲ့! ကေလးတစ္ေယာက္ လဲသြားၿပီ မူးသြားတာလားမသိဘူး ထူေပးလိုက္ၾကပါဦး! "

အနီးနားမွာ ရွိေနၾကတဲ့ စတုတၳနွစ္ေတြ နဲ႔တတိယနွစ္ေတြရဲ႕ ပ်ာပ်ာသလဲလဲေအာ္သံေတြက ဆက္တိုက္ထြက္လာေလသည္။ ထိုေကာင္ေလးကလည္း အမွန္တကယ္ ေမ့လဲသြားဟန္ျဖင့္ မ်က္စိကို တင္းတင္းမွိတ္ထားကာ တစ္ခ်က္မွမလႈပ္ေပ။ လုပ္ရဲသည့္သတၱိကိုေတာ့ အမွန္ပင္ခ်ီးက်ဴးရမည္ျဖစ္သည္။

" ကြၽန္ေတာ္လုပ္လိုက္မယ္ ရတယ္ "

မင္းထင္ ေျပာလည္းေျပာရင္း ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္၍ ေခါင္းမ လိုက္ၿပီး လက္တစ္ဖက္က ေက်ာေနာက္ပိုင္းသို႔လ်ွိဳဝင္ကာ ေနာက္တစ္ဖက္ကေတာ့ ဒူးေကာက္ေကြးကေန ပင့္မလိုက္သည္။ ပိုင္ျမတ္ဘုန္းေသာ္ မင္းထင္ကို ဒီလို တစ္ခါေပြ႕ခ်ီဖူးတုန္းကေတာ့ ေအးေအးသာသာပင္ျဖစ္ေသာ္ျငား မင္းထင္ ျပန္ခ်ီတဲ့အခါက်မွ ဟန္ခ်က္ညီေအာင္ပင္ မနည္းထိန္းေနရသည္။

မင္းထင္ပါ ပစ္လဲလို႔မရတာေၾကာင့္ ေျခေထာက္အားကို အတတ္နိုင္ဆံုး တင္းထားလိုက္ၿပီး လူအုပ္ၾကားထဲက ထြက္ရေတာ့သည္။ မင္းထင္ထက္ ပိုထြားသည့္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို မင္းသမီးခ်ီ ခ်ီၿပီးေလ်ွာက္ရတာ လြယ္ေတာ့မလြယ္လွေပ။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကလည္း သူ႔ေနရာကေန မိုက္နဲ႔အက်ိဳးအေၾကာင္းလွမ္းေမးရွာေပမဲ့ မင္းထင္တို႔ ထြက္သြားတာကိုျမင္ေတာ့ သူ႔မိန္႔ခြန္းစကားကိုသာ ျပန္ဆက္ေနေလသည္။