Bloody Rose & Red Wine

Part-33

စီစဥ္ထားသည့္အတိုင္း ေနာက္သံုးရက္အၾကာမွာပဲ မင္းထင္ေမာ္ကြန္းနွင့္ ဧကရီသိုက္ညႊန္းတို႔ ေစ့စပ္လက္မွတ္ထိုးၾကသည္။ နွစ္ေယာက္လံုး ဝါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ခ်ည္ထည္ဝတ္စံုမ်ားကိုသာ ရိုးရွင္းစြာ ဝတ္ဆင္ထားၾကၿပီး ေရွ႕ေနတစ္ဦး ၊ဓာတ္ပံုဆရာတစ္ဦး နွင့္ ဦးေနရိန္သိုက္ညႊန္းမွအပ က်န္သည့္ဧည့္လာမိတ္ေဆြ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မရွိေပ။ တစ္ေလ်ွာက္လံုး မ်က္လႊာခ်ကာ ၿငိမ္သက္ေနသည့္ အမ်ိဳးသားနွင့္ တက္ႂကြမႈမရွိစြာ မိႈင္လ်လ်ျဖစ္ေနသည့္ အမ်ိဳးသမီးတို႔၏ တိတ္တဆိတ္ ေစ့စပ္လက္မွတ္ထိုးပြဲသာျဖစ္သည္။

မိုးေကာင္းကင္မွာ ေနအေရာင္ထြန္းေတာက္လ်ွက္ ရႊင္လန္းစရာေႏြဦးခ်ိန္ခါျဖစ္ေသာ္ျငား ရက္ေကာင္းရက္ျမတ္မွာ ထိုင္းမိႈင္းေလးလံျခင္းတို႔ကသာ ဖံုးလႊမ္းေနသည္။ ေဖာင္တိန္ကို ကိုင္ကာ ခပ္ပါးပါး စာ႐ြက္သံုး႐ြက္ေပၚမွာ လက္မွတ္ထိုးရန္ျပင္ေနသည့္ မင္းထင္ေမာ္ကြန္းရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက ခဏတာမ်ွ တုန္႔ဆိုင္းသြားေလသည္။ မျမင္ရသည့္ ဖိအားမ်ားနွင့္ ေလးလံမႈမ်ားက မင္းထင္ရဲ႕လက္ေတြကို ေ႐ြ႕လ်ားလို႔မရနိုင္ေအာင္ တားဆီးထားၾကသလိုပင္။

မင္းထင္ေမာ္ကြန္း ဟူသည့္ နာမည္ေအာက္က လက္မွတ္ေရးထိုးရာ သီးသန္႔ေနရာေလးကိုၾကည့္ရင္း ထိုေနရာလြတ္ေလးက မင္းထင္ရဲ႕ စိတ္ဝိဥာဥ္ကို တရိပ္ရိပ္ျဖင့္ ဆြဲငင္ဝါးၿမိဳေနသည့္နွယ္။ စကၠန္႔အခ်ိဳ႕ကုန္လြန္သြားတာေတာင္ ေဖာင္တိန္က ပထမဆံုးစာ႐ြက္ေပၚမွာသာ ရွိေနေသးတာေၾကာင့္ ေရွ႕ေနနွင့္ ဓာတ္ပံုဆရာတို႔လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိစြာ ဦးေနရိန္သိုက္ညႊန္းဆီ ၿပိဳင္တူအၾကည့္ေရာက္သြားၾကသည္။

ဦးေနရိန္သိုက္ညႊန္းကလည္း သူ႔ဆီေရာက္လာတဲ့ အၾကည့္ေတြကို သတိထားမိစြာ အနည္းငယ္ ကိုယ္ဟန္ဖို႔လ်က္ တည္ၿငိမ္စြာေျပာလာသည္။

" မင္းထင္. "

" .... "

" လက္မွတ္ထိုးလိုက္ေတာ့ေလ.. "

ဘဝတစ္ေလ်ွာက္လံုးကို လႊမ္းမိုးလာခဲ့တဲ့အသံျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘယ္သူမွ သတိထားမိလိုက္မွာမဟုတ္သည့္ ထိုညင္ညင္သာသာ စကားသံထဲက တြန္းအားေတြကို မင္းထင္ ေသခ်ာခံစားနိုင္သည္။ မင္းထင္ဘက္က ဘာမွတံု႔ျပန္လာျခင္းမရွိဘဲ ေဖာင္တိန္ကို ကိုင္ထားရင္းျဖင့္သာ ၿငိမ္သက္ေနတာကိုျမင္ေတာ့ ဦးေနရိန္သိုက္ညႊန္းရဲ႕ မ်က္နွာအမူအယာေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲပ်က္ယြင္းလာသည္။