SENCİLEYİN | Texting

30.

Üstümdeki elbiseyi kapatan ceketin ceplerine yerleştirdim ellerimi.

Gediz arabayı park edecek bir yer arıyordu. Ben de onu bekliyordum.

İçeriye giren insanlara bakarken yanımda beliren Gediz'e çevirdim başımı.

Koluna gülümseyerek girdim ve içeriye girdik birlikte. Bir masaya geçtiğimizde başını bana doğru eğdi. "Ceketini çıkar istersen sıcak içerisi." dedi.

"Pekâlâ," dedim ve ceketimi çıkardım. Sarı, düz, uzamış saçlarımı sırtıma saldım.

Biraz zaman geçtikten sonra önüme geçip elini uzattı bana. Dans etmeyi teklif ettiğini söylediğinde memnuniyetle kabul edip ayağa kalktım elini tutarak.

Birlikte, el ele piste doğru yürüdük. Bir eli belimi bir eli elimi bulurken beni kendine çekti. Bakışlarımı ona çevirdiğimde yakışıklı yüzünü seyretmek için zaman verdim kendime.

Bakışları etrafı dikkatlice tararken mırıldandı. "Bayağı yakışıklıyım sanırım," dedi. Sonra yüzünü bana çevirdi. Gülümsüyordu.

"Hımm," dedim ben de mırıldanarak. İki yana salınıyorduk bu sırada.

"Kocanı böyle översen," dedi ve yüzünü bana yaklaştırdı. "Kocan seni kimseyi umursamadan öper."

"Şuan kimi umursuyorsun?" dedim.

"Seni," dedi. "Bana kalsa öpeyim ama sonrasında herkes bize bakıyor deyip utanacağını bildiğim için yapmıyorum."

"Aferin, böyle iyi tanı beni sevgilim." dedim. Omzuna tutunan elim oraya vurdu aferin dercesine.

Güldü. "Başladı benimkinin içindeki kamyoncunun mesaisi."

"Ayıp ya," dedim kınar gibi bakarken. "Ne kamyoncusu? Bir kamyoncu şu halde mi olurdu?" derken üstüme bakmıştım.

"Dünyanın en güzel kamyoncusu sensin sevgilim." dedi gülerken.

"Herhalde aslanım," dedim ona bakarak. "Ne sandın sen beni?"

"Biriciğim, birtanem, canımın en içi sandım." dedi. "Doğru da sandım."

"Bak eriyip düşerim şuraya kimse kaldıramaz beni." dedim.

Biz konuşmaya devam ederken müzik bitti. Yerimize geçerken yanımıza Ferhat geldi.

Okulum boyunca peşimden koşan o çocuk.

"Aaa Burçak gelmişsin," dedi hayretle.

"Evet de," dedim ona bakarken. "Niye bu kadar şaşırdın?"

"Gelmeyeceksin sanmıştım." dedi. "Son günlerde de gelmediğin için yani."

Son günlerde biraz evlendim ben Ferhat ya, diyemedim tabi.

"Neyse," dedi sonra. "Okul bitti. Baya zorlu geçti değil mi?"

"Aynen," dedim. O sırada belime Gediz'in kolu dolandı. "Baya zorluydu."

Dikkatim sıfırdı şuan.

"Artık doktoruz, bu harika," dedi.

"Hıhı," dedim oraya değil de belimi okşayan Gediz'e odaklı bir şekilde. "Aynen."

"Eee okul bitti ama sonra görüşür müyüz? Bir imkan var mı?" dedi hevesli bir şekilde.

"Ferhat," dedim. "Ben evlendim biliyor musun?"