Karamsar

Kamera Görüntüleri

Eve geldiğimizde herkesin yüzü asıktı hatta Sofia ağlıyordu.Üvey babam hakkında hala bir haber yoktu.Odama çıkarken Ava'nın da benim arkamdan geldiğini fark ettim."Yukarı katta işin mi var Ava?"
"A evet Eilis"
"Anladım"
Odama girdim kapıyı arkamdan çektim ama tam kapanmadı gücümle kapatabilirdim ama umrumda olmadı.
Ya üvey babam ölürse Sofia'nın bana napabileceğini düşüyordum,biraz terapiye ihtiyacım vardı.Bunu gücümü kullanarak yapacaktım.İlk önce bütün eşyaları havaya kaldırdım ve hareket ettirmeye başladım.Sonra etrafimda hızlıca dönerek herşeyi yavaşça ve düzgünce eski yerine getirdim ve durduğumda kapının önünde durdum.Karşımda Ava vardı ve elinde bir kamerayla birşeyler yapıyordu,hemde kapımın önünde
"Sorun nedir Ava?"
"Y-yok birşey"
"Sen birşey mi saklıyorsun?"dedim,birşey sakladığı kekelemesinden belliydi.
"Birşey yok dedim ya!"
"Tamam Ava,bağırmana gerek yok"
Neden sinirlendiği hakkında bir fikrim yoktu.Ama bir şeylerden şüphe ediyordum.Ama neyden şüphe ettiğimden emin değildim . Düşüncelerim karmakarışıktı.Telefonumu aldım ve Luka'yı aradım.
"N'aber?"
"İyi senden?"
"Bende aynı,kafamı dağıtmaya ihtiyacım var"
"Dün olanlar yüzünden mi böylesin?"
"Evet denebilir."
"Tamam"
"Sana bir şey anlatıcam"
"Tabii, anlat Eilis."
"Odama girmek için merdivenlerden yukarı çıkarken Ava'yı gördüm yukarıda işin mi var dedim kekeleyerek evet dedi ve ben odamdayken kapım hafif açık kalmıştı ve açık olan kapıma dönünce Ava'nın elinde kamerayla beni çektiğini gördüm yani beni çektiğinden emin değilim başka bir şey de yapıyor olabilirdi.Ama yinede kafam karmakarışık oldu Luka"
"Herşeyi yapabiliyor olabilir Eilis,sonuçta o senin bakıcın,ama yine de ne yaptığını merak ediyorsan gizlice kamerasını alıp neyi çektiğine bakabilirsin."
Ben bunu neden daha önce düşünmemiştim kii.
"Teşekkürler Luka!Hiç aklıma gelmemişti."
"Rica ederim"dedi "ederim"kelimesini uzatarak,"Neyi çektiğine baktıktan sonra bana haber ver Eilis tamam mı?"
"Tamam Luka"dedim ve telefonu kapattım.Telefonumu yatağa bıraktım ve sessizce odamın kapısını araladım, kimse yoktu.İleriye doğru 2 adım attım ve ardımdan kapımı kapattım.Ava'nın kaldığı odaya doğru ilerledim ama yavaşça ilerliyordum çünkü bu sessizliği bozamazdım.Kapının önüne geldim fakat kapının kolunu çevirdiğimde kapı açılmadı.Kilitli olduğunu anladım ve güçlerimle açmaya karar verdim. Kafamı tekrar sağa sola çevirip kimsenin olmadığından emin olduktan sonra içimdeki o kırmızı büyüyü dışarı bıraktım kapıyı açmaya başarmıştım ve kamera hemen önümde duruyordu.Kamerayı aldım ve içine baktım.Luka haklıydı,Ava beni kameraya çekmişti,bir şeylerden şüphelenmeye başlamıştım.Tüm bunları düşünürken aniden Ava'nın sesiyle yerimden doğruldum ve ben daha ona dönmeden o "Eilis? Odamda ne işin var!?"
Ona kamera görüntülerini göstererek
"Bu ne Ava!"
"Bırak kameramı!"
Diyerek kamerayı elimden çekiştirip aldı.Daha olanların farkına varamamışken odaya Sofia geldi
"Ava! Neler oluyor burada?"
"Görüntüleri gördü efendim"
"Ne!?"
"Maalesef efendim"
"Seni küçük şeytan!Seni yaşatmayacağım,senin sonunu ben getireceğim!!Eşimi öldürdüğün gibi ben de seni öldüreceğim!"
Will ölmüş müydü? Demek ki Sofia bu yüzden ağlıyordu. Gözümden yaşlar akmaya başlayınca binanın her tarafında yankılanacak, şiddetli bir çığlık attım.Göz bebeğim kırmızıya dönmüştü sinirimden(yani büyümün rengine).Bu çığlık yüzünden binadaki herkes bizim olduğumuz tarafa dolunca sinirime dayanamayıp gücümü açığa çıkarttım ve bir canavar yarattım.Ve o anda gücümün sadece telekinezi ile kısıtlı olmadığını öğrendim. Aslında canavarın niyeti herkesi öldürmek değildi,ya da belki de öyleydi..
Canavar diğerleriyle oyalanırken birinin bana silah ile nişan aldığını gördüm,o anda gözlerimin kıstım ve evin parkesinden görünmez bir bariyer çıkardım ve bu mermiyi geldiği yöne geri götürmüştü bu yüzden mermi bana nişan alanın omzuna saplandı. İstediğim herşeyi yapabildiğimi öğrendiğimde aklımdan bütün binayı başlarına yıkmak geçti,ama bunu asla yapmazdım.Ben doğduğumda bir canavar değildim.İnsanlar beni canavara çevirmişti ve yanan da kendileri olmuştu..
İçimden "Bu kadar yeter"diyip canavarı yok ettim.O anda Sofia
"Sen bir cadısın!,Seni Or*spu çocuğu!"
"Aileme laf ettirmem!"diye bağırıp onu tüm gücümle ittim ve duvara yapıştı. Tam elimi havadan indirirken elimi 2 kişi tuttu ve kelepçe taktı. Ardından
"İşte imparatorun yıllardır aradığı kız,sonunda bulduk"
Beni şikayet ettiklerini anlamıştım.Ve en kötüsü,beni imparatorluğa götürecek olmalarıydı.Orada bütün işkencelerin en kötüsünü görecektim bundan emindim...