Karamsar

Okul

Uyurken kapım çaldı. Saate baktım ve okul saatimin geldiğini anladım Kapıyı açtığımda karşımda Ava vardı "Hazırlan 1 saat içerisinde okulda olacaksın Eilis"
"Biliyorum Ava,az önce kalktım."
"O zaman artık hazırlan" diyip gülümsedi. Tamam anlamında başımı salladım ve kapıyı kapattım. Dolabına göz gezdirdim.Okul kıyafetlerim asılı duruyordu.Aldım ve giymeye başladım.
Saçımı da yapınca hazırlanmış oldum.Saçımı en basitinden at kuyruğu yaptım. Hem kolaydı hem de güzel duruyordu. Tam odamdan çıkacakken birde Lip Gloss sürünce tam oldu. Çantamı ve beyaz montumu aldım.Odamdan çıktım ve merdivenlerden inmeye başladım. Ava beni dışarıdaki arabaya yönlerdirdi beni okula görevliler bırakacaktı. Sofia'ya ve Ava'ya selam verip arabaya yöneldim.Arabaya bindim ve 10 dakika sonra okulun önüne vardık.
Arabadan indim sınıfımı gösterdiler ve sınıfa çıktım.Herkes hayretle bakıyordu,sanki sınıfta yeni birini istemiyorlarmış gibi. Zaten bende onlara çok meraklı değildim.
Herhangi bir boş sıraya oturdum. Bir kız bi bana bakıyor bi arkadaşlarına bir şeyler söylüyordu.Benim hakkımda konuştuklarına öyle emindim kii bunu içimden söylerken bana bakan kız yanıma geldi." Yenisin galiba"
"Evet" dedim ben bunu dedikten sonra bakışlarını bize bakıp gülen arkadaşlarına çevirdi.
"Evlatlık olduğunu duyduk"
"Nerden biliyorsun?"
"Bunun bir önemi yok,sonuçta ailen idam edilmiş."diyip sırıttı.
"Ailem hakkında konuşma"
"Neden?" diyip kahkaha attı."Ne yapabilirsin ki "
Ayağa kalkıp "Yapmamdan en çok korktuğun şeyi"dedim böylece herkes bana garip bir şekilde baktı
"Bağırmak gibi mi yani hahahah"
Kıza bir tokat attım.Hayret edermişcesine bakıyordu bunu yapmamı beklemediğinden eminim.Ona itaat etmemi bekliyordu.
"Sen az önce NAPTIN?"Sonlara doğru sesini yükseltti ama kimseden korkum yoktu.Kızın arkadaşları tip tip bakıyordu. Tam bana elini kaldırıp tokat atacakken elini döndürüp onu gücümle duvara yapıştırdım herkes korkmuş olmalı ki çığlık attılar.
Biri bana arkamdan "büyücü!"diyince kafamı ona çevirdim. Diğer elimi kullanarak da onu havaya kaldırdım. O sırada içeriye müdür girdi. Tam nedir bu ses diyecekken beni gördü ve ağzı açık kaldı.Silahını çıkardı ama silahı gücümle yere fırlattım ardından "Siz bana saygı duymazsanız,bende size duymam"dedim ve bana tokat atmaya çalışan kızı duvardan hızlıca çekip yere koydum kız acı içinde bağırdı.Herkes onun etrafında toplanmıştı ve yarasına bakıyordu.Müdür ambulans çağırdı.Ardından aileme telefon ettiğini duydum.Telefonu elinden firlatacakken vazgeçtim.Her yerde "büyücü!" sesinin yankılanmasından bıkmıştım.Kafamı kaldırıp bana büyücü diyen çocuğu da hızlıca yere indirdim. Bana hayret dolu gözlerle baktı.20 dakika sonra Sofia'nın sesini duydum.Okula gelmişti,paniğe kapılmıştım ama Sofia sınıfa girdiği an bana koşarak geldi ve sarıldı.Sofia'nın bana kırmasını beklerken bana sarılması içimi acıttı. Hala heryerden büyücü sesi yükseliyordu ardından müdür devreye girdi "Hanımefendi kızınız bir büyücü mü? Az önce yaptıklarını bir görseydiniz onu sokağa fırlatırdınız!
"Benim kızım psişik güçlere sahip ve bu doğuştan ona zarar vermeyip alay etmezseniz hücrenize bile zarar gelmez!"
Sofia'nın beni savunma şekli ağzımı açık bırakmıştı.
"Kızınızın bu gücünü bize anlatmalıydınız! Onu imparatora teslim etmeliydiniz!Sizi polise bildirsek tutuklanabileceğinizi biliyor muydunuz!" Müdürün bu sözü ardından ben devreye girdim "Ama bunu denemeniz için benim cesedimi çiğnemeniz gerekir"diyip karşı çıktım
Sonra bana tokat atmaya çalışan kız "Müdürüm,ya onu siz polise verirsiniz ya da ben veririm hem de kendi ellerimle!"
"Ölmek istiyorsan dene!"dedim ve bir adım geri çekildi.Büyük bir sessizlik oldu ve öğretmenler sınıfa girince bu sessizlik bozuldu.
"Neler oluyor?"diyip bana tokat atmaya çalışan kıza baktı "Ah Clara!"
Müdür ben farketmeden Clara'nın annesini aramış olmalı ki annesi geldi.
"Clara! Kızım sana noldu?"diye bağırdı annesi.
"Anne o kız bir büyücü!Bana yaptıklarını görseydin ağzın açık kalırdı!
Annesi bir bana bir kızına baktı. Kızına sarıldı.Müdür Clara ve annesini gönderdi,Sofia ve ben ile konuşmak istediğini söyledi.
"Geliyoruz Müdür Bey!"diyip bağırdı Sofia.Başı derde girse bile her zaman benim yanımda olmaya hazırdı.
Müdür bizi odasına aldıktan sonra "bunlardan bize bahsedebilirdiniz Sofia Hanım! Öğrenciler çok korktu ve zarar gördü ve bunun suçlusu sizin kızınız!
"Ama bunu yapmasına zorlayan da bizzat sizin öğrencileriniz Müdür Bey! Eilis'in neler çektiğinde haberiniz bile yok! Sırf doğuştan bu güçlerle doğduğu için ailesi imparatorluk tarafından idam edildi! Ve bunları tam 11 yaşındayken yaşadı! 5 yıldır yetimhanede kalıyor ve artık bir ailesi olacağından umudu kesmişken biz geldik ve bütün başına gelenleri unutmasını sağlamaya çalışıyoruz!!"
Bütün bunları söyledikten sonra Sofia elini masaya vurarak sandalyeden kalktı. "Gel tatlım"duraksadı Sofia "gidiyoruz!"dedi ve birlikte odadan çıktık ardından merdivenlerden aşağıya inip çıkış kapısına geldik ve önümüzde duran arabaya bindik.Sofia eve gidene kadar konuyu hiç açmadı,çünkü haklı olduğumu biliyordu.Eve gidince de konuyu kimseye açmadı,üvey babama bile..

☆ Kitap hakkında öneriniz varsa
        Yorumlara yazabilirsiniz ☆