HALİL ile HALE (tamamlandı)

*14*

"Evet. Arabam adres doğru. Ne zaman gelip alabilirsiniz?..... İki buçuk saat mi? Yok artık..... Anlıyorum. Tamam siz arabayı alırsınız..... Tamam teşekkürler..."

Halil telefonu kapatıp Hale ye döndü. Hale arabadan kendisine meraklı gözlerle bakıyordu. Arabadan çıktı ve Halil'in yanına geldi.
"Geliyorlar mi? Ne dediler? "

" İki buçuk saat sonra gelebilirlermis. Mesgullermis. Yok bilmem ne? Burdan caddeye yürüsek ordan taksiye binebiliriz. "

" Tamam yapacak başka birşey yok neticede. "

Halil ve Hale yan yana yürümeye başladılar. Caddeye doğru yürürken Hale yanında yürüyen Halil'e baktı. Tüm olanlara rağmen sakin görünüyordu.
" Şu an sinirli değil misiniz? "

Halil sorusunu duyup Haleye döndü. Neden bahsettiğini anlamadı.
" neden sinirli olmalıyım? "

" Bugün yaşadıklarımıza bakılırsa gereğinden fazla sakinsin. Ben bile çok sinirli ve gerginim. "

"Bilmem. Çok fazla sinirlenmem genelde. Sakin kalıp çözmeye çalışırım."

Hale adamın söylediklerini düşündü. İçinden
"Bir tek bana sinirleniyorsun anlaşılan?" diye geçirdi.

Halil doğru mu duydu diye Haleye döndü. Hale bunları içinden söyledi zannederken dışından da söylemişti. Farkedince hiçbirşey olmamış gibi önüne baktı ve adımlarını hızlandırdı. Caddeye çok az kalmıştı ve başka bir pot kırmadan oraya varmak istiyordu. Birden Halil konudan tutunca neye uğradığını şaşırdı. Ahh filmlerdeki gibi aşkını mi ilan edecekti acaba? İlk günden de olmaz ki canım diye düşünürken Halil'in azarlamasina maruz kaldı.
"Neden bu kadar hızlı gidiyorsun? Biraz yavaşla yetişemiyorum sana. "
" Afedersin. "

Caddeye vardıklarında Hale Halile döndü.
" Ayrı ayrı gidebiliriz. Benim yüzümden bir daha dolaşma. Zaten bugün yeterince şey yaşadık. Hem birlikte gorulmemizi şirket gibi mahallem de kaldıramaz. "

" Tamam öyle yapalım o zaman. Senin için zorluk çıkmasın. "

Önce Hale için taksi çeviren Halil, onun kapısını açtı. Hale teşekkürler deyip bindi.

*********
" Müsait bir yerde ineyim ben. Buyrun. "
'Bugün taksiye verdiğim parayla bir aylık akbil param çıkardı.' diye düşündü Hale taksiden inerken. Evine doğru yürürken yanında bir araba durdu. Dönüp bakmadı. Bir sapık kaldiramazdi bugün bünyesi.
" Burada mı oturuyorsun? "

Hale sesi tanıdı. Dönüp taksinin içindeki Halile baktı.
" Beni takip mi ediyorsun? "

Halil şaşkın bir şekilde Haleye baktı.
" Neden takip edeyim seni? Bu aşağıdaki sitelerde oturuyorum. "

" Yok artık. Tesadüfün de böylesi. Bende arka mahallede oturuyorum. Spor olsun diye biraz erken indim taksiden. "

" Anladım. Size iyi akşamlar Hale Hanım. "

" Size de Halil Bey. "

Taksi yanından giderken Hale bunun tesadüf olmadığını düşündü. Bu olsa olsa kaderdi. Peki kaderleri neden sürekli birleşiyordu? Halenin kafası bunu çözmesi için yeterince doluydu. Tek istediği eve gidip dinlenmekti.
Eve geldiğinde halasina bugün yaşadıklarını anlattı. En azından bir kısmını anlattı. Görüşmeye gittiğini, stajyer olarak alındığını, en azından artık çalışmak için bir basamak olacağını... Halası bu duruma çok sevindi. Hale daha fazla dayanamayarak koltukta sızdı. Bugun yaşadıkları yeterince yormustu kendisini.
******
Halil eve vardığında o da Hale gibi daha fazla yorgunluğa dayanamadı. Yatağına yattığı gibi uyudu.