Son Sessizlik

"Acılarımı Söküp Alan Adam"

Yeni bölüm geldiiii✨✨

Ders bitmiş ve eve gelmiştim. Gelir gelmez odama geçib yatağima uzandim. Ne yapacağımı bilmiyordum, acaba ona güvene bilirmiydim? Sonunda bir karar aldım. Ona karşı ne hiss etsem bile ona söylemeyecektim. Sadece arkadaş kala bilirdik. Ama yinede nedense içimde qarip bir korku hissi vardı sanki bu bizimle alakalı değilde, başka kötü birşey olacakmış gibi hiss ediyordum. Yataktan kalkıp üstümü değiştirdim, aşağı indim annem evde olmadığı için yemeyi benim yapmam gerekicekti.

⚡⚡⚡

Akşam olmuştu ve ben bütün günü ders çalışmıştım. Telefonumu elime aldım ve Melisaya yazdım.

Ben: nasılsın askm napiyon?
Melisamm: iyi kuzum dersleri şimdi bitirdim sen?
Ben: bende iyiyim, dışarı çıkalımmı hava alırız hem
Melisamm: olur güzelim, sen bana evin adresini at 10dakkaya ordayım.
Ben: tamam bebeyim

Konum atmıştım ve çabucak hazırlandım. Telefonumuda alıp aşağı indim. "anne biz melisayla dolaşıcaz biraz tamammı?", "tamam kızım ama çok geç kalma", "tamam öptümm".
Dışarı çıktığımda Melisa gelmişti muratın arabasıyla gelmişlerdi. Arka koltuğa oturduğumda dona kaldım. Kuzeyde bizimle gelmişti ve tam yanımdaydı. Tamam tamam sadece arkadaşız, bunu yalnışlıkla biraz yüksek sesle söylediğimi fark etmemiştim. Kuzey:"efendimm?". "a hiçç senin geleceğini bilmiyordum", "geleceğimi bende bilmiyordum murat arayıp söyledi bende geldim". "Nereye gidiyoruz?". Melisa:"bilemem bi restorana gidelimmi?", Murat:"olurr çokk iyi olur hem acıkmıştım ben".

⚡⚡⚡

Restorana varmıştık. Yemekler gelene kadar bol bol sohbet ettik yemek yedikten sonra. Küçüklüyümüzden konuşmaya başladık sıra bana gelmişti: "benim küçüklüyüm okadarda güzel geçti diyemem. Ben 11 yaşımdayken annemle babam ayrıldıktan sonra bütün yaşamım değişti. Okulum herşey değişti. 11yaşımdan beri babamı görmüyorum. Bazen parka gitdikte baba kız birlikte oynadıklarını gördüğümde çok kötü olurdum, eve gelir hep ağlardım. Hep baba kız birlikte gördükde benim babam niye yanımda değil diye söylenirdim kendi kendime, ama asla bu hislerimi anneme bildirmezdim. Ve 15yaşımda.. ". Gözlerim dolmuştu, devamını getiremedim, sanki birisi birşey söylese ağlayacakmış gibi oldum. Herkes susmuş birisi bile bir kelime etmiyordu. Nefesim daralmaya başladı. "ben 2dakka dışarı çıkıcam". Gözlerimden yaşlar akmaya başladı hızlıca dışarı çıktım, kendimi durduramadım ağlamaya başladım nefesim kesilecekmiş gibiydi. O an Kuzey yanıma geldi gözlerimi sildim ama göz yaşlarım durmak bilmiyordu. Kuzey yaklaşıp, sımsıkı sarıldı "tamam, tamam geçti ağlama güzelim, bu sohbeti açtığım için çok özür dilerim senden, böyle birşey duyacağımı düşünmemiştim, nolur affet". Ona sarıldıkta sanki iyileşiyordum, içimdeki acıları hemen söküp alıyordu. "özür dileme, bu senin suçun değil ki". Bana baktı ve gözyaşlarımı eli ile temizleyip "bakk sana ağlamak hiç yakışmıyor", gülümsediğimde "bakk böylee, hep gülümse güzelimm". Ona sımsıkı sarıldım, sonra çocukların yanına döndük. Melisa: " kuzum iyi misin şimdi?". Başımı evet anlamında salladım. Eve gitmek için kalktık ve arabaya bindik. Kuzey beni kendine çekmiş sarılmıştı başımı göğsüne koymuş ve uykuya dalmıştım. Kuzey: "güzelim uyan". Nasıl bir uykuya daldıysam uyanamamıştım. Kuzey beni kucağına almış evime getirdi ve kapının zilini çaldı...

Acabaa annemiiz nasıl tepki verirr🫣
Yeni bolumde görüşürüzz💕