Evett yinee bennn yinee benn. Bu bölüm... Şimdi okumadan önce spoi vermek istemem ama... Asenamm onlarrr tuzlu çekirdeğine söylenicek sözmü allah aşkına. Neysee haftanınn ilk günü yazmak ayrı bir mutluluk. Hadii dağ çiceklerim iyii okumalarrrr. Muahh💋.
" ŞEHİT OLMASINI İSTEMEM AMA ÖLMESİNİ İSTERİM!"
Omuydu. Yoksa ben hayalmi kuruyordum. Omuydu. Yoksa benmi yanlış duyuyordum. Başkasımıydı. Kafam karışmıştı. Hiç olmadığım kadar sendelemiştim. Başım dönüyordu, midem bulanıyordu, gözüm kararıyordu...
Arkadan gelen sesle bir anda ürperdim.
Ersin," Albayrak iki hemen arasana! Telsiz nerede." Diye bağırdı.
Kendimden yeni uyanmış gibi hiç bişey demeden kafamı olumlu anlamda sallayıp telsizi çıkardım.
Asena," Albayrak bir! Acil helikopter gelmesi gerek! Askerimiz yaralı!"
Aras," hemen Koordinatları tespit ediyorum" bir süre sonra,
"tamamdır"
Ersin ve kayaya dönüp, " Selim'i çağırın gerekli müdahaleyi yapsın. Helikopter gelene kadar." Diyip çıktım.
Ersin arkamdan koşarak gelerek," Asena noldu sana? Yoksa..."
Demeden sözünü kestim.
Asena," ne yoksa! Ha? Omu. Ya o, ne olsa ne olur be! Çokda umrumdaydı! Şehit olmasını istemem ama... Ölsün isterimm!"
Kendi dediğimi bilmeden bir an duraksadım, boşluk hissettim sonra hızlı adımlarla kapıya doğru gidip," selim sen içerdeki kişiye bak. Ağır yaralı. Ben burda beklerim."
Arkamdan kaya gelip," Tuana sen selime bak." Nefes alıp," ben beklerim." Tuana olumla başını sallayıp uzaklaştı.
Kaya bana dönüp," Asena sen tanıyormusun?"
Neyi sorduğunu biliyordum ama
"kimi?" Diye sordum.
Kaya derin bir nefes alıp," içerdeki askeri."
Bir anda," yoo nerden tanıcam? Daha şimdi gördüm işte."
Kaya," Asena adam hem senin ismini sayıklıyordu. Hemde..."
Demeden hemen atladım," ney hemde? Bence daha fazla boş konuşmada kes!"
Bu kadar üstelemeleri saçmaydı. Eğer oysada görevimi başarılı bir şekilde tamamlıcaktım. Sonrada o yoluna bende yoluma. Eğer o değilsede yine görevimi başarılı şekilde tamamlayıp o yoluna ben yoluma.
Ersinin arkadan gelen sesiyle hemen döndük.
Ersin," kalbi duruyor! Albayrak iki acil seninde müdahalen gerek!"
Asena," selim o görevin işi. Ben keskin nişancıyım!"
Ersin," sen eğitim aldın yinede. Hadi! Gelmessen şehit olucak! Albayrak iki!" Diye kükredi.
Bende bişey demeden koştum içeriye doğru.
Hala sayıklıyordu...
Asena," öleceksin be adam! Kes şu sesini." Diye homurdandım.
Bilmiyorum... Benim sesimi duyuncamı ama kalbi düzelmeye başlamıştı. Bu gerçekmiydi? Yoksa benmi kalbini anlayamıyordum?
Selim," Asena çık bakiyim o öyle olmuyo." Diye gelmişti taki kalp atışına baktıktan sonra...
Selim şaşırarak," lann! Ee kalp atışı? Naptın doğru söyle lan adamın ne söylediysen kalp atışında normale düşmüş."
Ben bişey demeden helikopter gelmişti. Hepimiz bindikten sonra onuda bindirmiştik.
