F4//Taekook

3. Bölüm

Kim Taehyung

Bu şerefsiz ne yapmaya çalışıyor! Siktigimin adamına bak sen. Neden onu koruyorsun sen şimdi haa!? Anlayamıyorum.

"Bu kim beni arıyor!?"

Cadı kadın arıyor..

Siktir şimdi zamanı mıydı? Konuşacak hiç halim yok.

"Ahhh gerçekten mi ne diye arıyorsun beni! Şimdi ne değişti de beni hatırladın!"
Ah siktir.

"Alo?"

"Oğlum, neler yapıyorsun okulda?"

"Neler mi yapıyorum? Bunu mu söylicektin cidden¿"

"Her neyse, yeni bir Rus ortağımız var yani, onlarla konuşacaksın. Kendini onlara sevdir Taehyung."

"haha gerçek yüzün ortaya çıktı bile."

"Benimle nasıl böyle konuşursun Taehyung? Ben senin annenim!!? Düzgün konuş benimle!!!"

"İşin düşünce mi annem olduğum aklına geldi!? Cidden sana acıyorum."

"Kes sesini Taehyung yoksa babanı birdaha göremezsin."

"Sen-"

"Yeter! Şimdi, ofise gidip onlarla anlaşma yap. Anliyorsun değilmi? Oğlum."

"Anlıyorum. Anne."

"Ihm aferim ogluşuma. Hadi sen gitt de anlaşmamızı bitir."

Ah bu kadın beni mahvediyor. Cidden neden böyle bir aileye geldim ki ben!? Tanrım neyle sınıyorsun beni. Çalışma masama doğru yürüdüm. Masanın üstünde duran ahizeli telefonu alıp çalışanı aradım.

"Bana bir kahve getir ve bugün giyeceğim elbiseleri hazırla ofiste işlerim var. Çabuk ol!"

Diyip kapatım. Bu işleri halledip bir an önce dinlenmek istiyorum gerçekten. Başım çok ağrıyor.

****

Jeon Jungkook

"Beni neden kurtardın?"

"Neden kurtarmayayım ki?"

"Lütfen soruma cevap verir misin? Gerçekten, F4'ün diğer üyeleri Taehyung'un yanındayken sen neden beni kurtardın?"

"Onlar Taehyung'un yaptığı her şeyi kabul etmeye başladılar bile. Ama ben asla kabul etmeyeceğim. Yani herkese böyleyim, özel olduğunu hissetmek istersen hissedebilirsin."

"Tich övüyor musun gömüyor musun belli değil. Neyse çok teşekkür ederimm." Dedim çocuksu sevincimle.

Oda gülümseyince kahvesinden bir yudum aldı. Yeni hatırlıyorum ahh. Ben bizimkileri habersiz bıraktım! Tanrım, şimdi öldürecekler beni.

"Şey, ben arkadaşlarıma mesaj atayım beni merak etmişlerdir şimdi."

"Hm, tamam utanmana gerek yok."

"Teşekkürler."

"Jungkook?"

"Efendim?"

"Böyle küçük şeylerde teşekkür etme, istemiyorum."

"Ama eğer teşekkür etmemi gerektirecek bir şey yaptıysan söylemek isterim."

"Hayır, lütfen bana Teşekür etme. Bundan hoşlanmıyorum."

"Peki ne yapmamı bekliyorsun?"

"Gülumsemeni."

"N-ne?"