İlk Buluşma

261 13 1
                                    

*Kartalın Anlatımıyla*
Leylayla yarın buluşucağımız için çok mutluydum. Tabi ona hediyem de vardı. Faruk, buluşmayı kabul etmez dümişti ama kabul etti. Bunu ona söylemem lazım dı. Hemen yukarıya çıktım. Kapıyı tıklatmadan içeriye girdim. Faruk yatakta yatıyordu.

"Yaa Kartal bir kere de kapıyı çal yaa. Pat diye içeriye giriyorsun." Faruk telefonu bırakıp ne diyeceğimi bekliyordu.

"Sana bir haberim var." Merakla bana baktı.

"Ne haberi?" Yatağa yaklaştım.

"Hani az önce aşağıda kendinden emin bir şekilde dedin ya, Leyla buluşmayı kabul etmez diye. Kabul etti." Dedim dudağımın kenarından gülerek.

"Hadi canım. İnanmıyorum yaa." Kaşlarımı çatarak ona baktım.

"Kanıt mı istiyorsun?" Kafasını hızlı hızlı aşağı yukarı salladı.

"Kanıt." Dedi. Telefonu çıkarıp mesajları gösterdim. Gözlerini büyüterek bakıyordu. "Bence bu kız sana aşık." Güldüm.

"Gerçekten mi?"

"Evet."

"Neyse, ben yatmaya gidiyorum. Malum, yarın güzelimle buluşucam." Diyip dışarı çıktım.

"Güzelin umarım yarın gelir."

"Gelicek, merak etme." Odama gittim ve Leylamı yanımda hiss ederek uyudum.

*Leylanın Anlatımıyla*
Sabah uyanınca hemen yataktan kalktım ve banyoya girip hızlı bir duş aldım.

(Leylanın üstündekiler

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Leylanın üstündekiler.)

Üstüme beyaz elbise, beyaz topuklu ayakkabı ve beyaz bir çanta aldım. Saçlarımı dalgalı yaptım ve hafif bir makyaj yaptıktan sonra odadan çıktım. Salona geçtim.

Abim kahvaltı yapıyordu. Ayak seslerimi duyunca kafasını kaldırdı. "Günaydın abi."

Kıyafetime baktı ve "Günaydın da, nereye sabah sabah?" Mutfakta kendime bir şeyler hazırlarken, aynı zamanda abimle konuşuyordum.

"Bi arkadaşımla buluşucam da." Umarım inanır çünkü, ben genellikle dışarıya yalnız çıkarım.

"Sabah sabah bu arkadaşınla buluşuyorsan seni için bir hayli değerli olmalı." Evet abicim, o benim için değerli. Ne diyordum ben böyle. Kendine gel Leyla.

"Yılardır bir-birimizi görmüyoruz da. Değerli hem de çok." Tabi olmayan arkadaşım değerli. Kartalla hiçbir alakası yok.
(Aynen kanka, aynen aynen.)

"Kim ki arkadaşın?" Eyvah, şimdi ayvayı yedim. Cevap ver Leyla, hadi. Eski arkadaşlarını hatırla. Buldum, Eylül.

"Eylülle buluşucam." Eylül benim lise arkadaşımdı.

"Tamam, selam söylersin."

Yemeyimi salona getirdim ve abime gülümseyerek "Tamam, söylerim." Dedim. Yemeyimi hızla bitirip bulaşıkları topladım.

Zamansız Şans | TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin