Zamansız Şans | TAMAMLANDI

Cennetim ve Cehennemim

*Leylanın Anlatımıyla*
Duyduklarım karşısında şok olmuştum. Kartal bunu bana nasıl yapmıştı? Nasıl benden böyle bir yalanı saklamıştı?

Abim, peki ya o. O nasıl böyle bir şey yapmıştı? Benden nasıl saklamıştı? Yüzüme nasıl bakmıştı? Bunu bana nasıl açıklıyıcaktı açıkçası çok merak ediyordum.

Kapıyı sert bir şekilde çarparak evden çıktım. Ben hızlı adımlarla yürürken korumalar arkalarını dönmüştü. Dış kapıya geldiğimde bir koruma arkasını döndü ve çıkmama izin vermedi. "Leyla hanım nereye gidiyorsunuz?"

Yüzüne baktım. "Sana ne? Sana hesap mı vericem? Çabuk kapıyı aç!"

Başını kaldırmadan "Leyla hanım, Kartal beyin haberi var mı?"

Dayanamadım ve bağırarak "Sana emir ediyorum aç kapıyı!!" Adam tam ağzını açıp konuşucaktı ki "Sana aç dedim değil mi?!" Dedim.

Adam kapıyı açtı ve dışarıya çıktım. Hemen hızlı adımlarla yürüyerek yola çıktım ve bir taksi durdurup bindim. Hastanenin adresini verdim ve kafamı cama yasladım.

Hastaneye geldiğimde arabadan indim ve hastaneye doğru ilerledim. Çalışan bir kadına yaklaştım ve "Ali Çakır'ın odası nerde acaba? Biliyor musunuz?"

Kadının yüzü düştü ve "Evet biliyorum." Diyip ilerledi. Onu takip etmeye başladım. "Siz nesi oluyorsunuz? Sora bilirmiyim?"

'Sordun bile' Dedi İç sesim.

"Abim." Dedim yürümeye devam ederken. Kadının hafif gülümsediğini gördüm. "Benim ismim Selin." Dedi kadın.

"Benim ismim de Leyla. Memnun oldum."

"Bende. Buyurun burası."

Seline döndüm ve "Teşekkür ederim. Bundan sonrasını ben hallederim." Gülümsedi ve gitti.

Şu anda kalbim yerinden çıkıcak gibi hiss ediyordum. Kendimi sakinleştirdim ve kapıyı açıp içeriye girdim. İçeriye girdikten sonra kapıyı içeriden kilitledim.

Abim gözlerini kapatmıştı ama, eliyle ritm tutuyordu çarşafın üzerinde. Artık nasıl başarıyorsa. Ayak seslerimi duyunca gözlerini açıp bana baktı. Yüzünde hiç bir duygu yoktu.

Soğuk bir ifadeyle bana "Neden geldin?" Dedi.

Hiç bir ifade vermiyince biraz kendine geldi ve "Kötü bir şey mi oldu? Kartal denen o köpek sana kötü bir şey mi yaptı?"

Gözlerim doldu. Yine hiç bir cevap vermedim. Çünkü eğer konuşursam ağlıyıcağımı biliyordum. Sustum.

Abim yattığı yerden doğruldu. "Leyla o herif sana kötü bir şey mi yaptı?" Dedi tedirgin sesiyle. Sustum. "Konuşsana!" Diye bağırdı.

Ağlamaya başladım. Yataktan kalktı ve yanıma gelip eleriyle omuzumu tutu. "Söyle! Söyle sana ne yaptı!?"

Yüzüne baktım ve "Hiç bir şey." Diye bağırdım. "O bana hiç bir şey yapmadı. Her şeyi sen yaptın."

Şaşkın bir ifadeyle bana bakıyordu. "Ben mi? Ben sana ne yapmışım?"

Ağlayarak yüksek bir sesle "Bana neden söylemedin? Neden, neden?"

Beni silkerek "Leyla ben ne yapmışım söyle artık gözünü seveyim."

Yüzüne baktım ve "Kartalın babasının benim ailemin katili olduğunu." Şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu.

Kekeleyerek "S-sen bunu ner-den öğrendin? Bunu sana kim söyledi. Kartal mı?" Sesi çok yavaş çıkıyordu. Kapıyı birisi açmak için zorladı ama açamadı. Konuşunca Kartal olduğunu anladım.