Geçmişin Kaderi | 💌

7. Bölüm : Yerinden Çıkan Raylar

Arkama bile bakmadan koşuyordum. Nefes nefese kalmıştım. Üstümde hissettiğim her fazlalık beni boğacak derecede terletiyordu. Tam da şu anda bütün kıyafetlerimden kurtulsam, Baran için acaba sorun olur muydu?

"Oğlum, dur! Simay? Nereye kaçıyorsunuz!"

Baran bir anda koşmayı bıraktı. Ben ise hala var gücümle koşuyordum. Arkama dönüp Baran'a baktım ve sanki havale geçiriyor gibi olduğu yerde durmuş derin nefesler alıp veriyordu. Aklını mı kaçırmıştı? Peşimizdeki öğretmen(?) ya da her kimse, bizi yakalayacaktı. Baran merdiven boşluğuna doğru ilerledi ve yukarıya doğru bakındı. Daha sonra güçlükle,

"Anne?"

dedi. Hala göğüs kafesi kalkıp iniyordu ve durum bende de farklı değildi. Lanet olsun, annesi miydi yani başından beri! Ciğerlerimi yırtsalar daha az yorulurdum. Daha sonra merdivenlerden bize doğru inen bir kadınla karşı karşıya geldik. Merdivenlerin ışığı sensör yardımıyla ortamı aydınlattığında onu gördüm. Baran'ın nemli saçları.. Ne diyorum ben ya!?

Karşımda Baran'ın annesi dikiliyordu. Hiç değişmemişti, sadece yaşının arttığı gereği yüzündeki hatlar belirginleşmişti. Tıpkı Baran'ınki gibi iki çift kahve göze sahipti. Bize bakarak tebessüm ediyordu ve bir yandan da beni baştan aşağı süzüyordu. Utanmalı mıydım? Hiç yeri değil Simay.. hem de hiç.

"Kusura bakmayın, Yadigar Hanım. Siz olduğunuzu anlayamayınca panikledik."

"Simaycığım, sizli konuşma lütfen. Yadigar abla diyebilirsin. Tanışmıyor gibi davranmaya gerek duymuyorum açıkçası. Biricik yakışıklı oğlumun arkadaşısın sonuçta."

dedi ve hafifçe güldü Yadigar abla. Baran da utanmış olacak ki 32 diş sırıtarak başını öne eğdi ve elleriyle gözlerini kapattı. Tebessüm ettim.

"Evet haklısın Yadigar abla. Annemle de yakındınız zaten.."

"Hâla yakınız kuzum? Annenle sohbet ettiğimiz günler çoğunluklu. Psikolog kadın, işinde gücünde. Çok müsait olamıyor doğal olarak. Ondan herhalde konuşmuyoruz sandın ama biz hep konuşuruz ve konuşuyorduk."

Baran da bilmiyor olacak ki şaşkınlık içinde annesine baktı.

"Neyse hadi sizinle okul aile birliği odasına gidelim, biraz durumdan bahsederim."

dedi Yadigar abla. Baran ile başımızla onay verdik ve Yadigar abla'yı takip etmeye başladık.

...

Yadigar abla bize kısaca neler konuştuklarını anlattı. Biraz tehdit yoluyla da olsa Hüseyin Hoca'yı attırabilmişti. Daha sonra bize döndü.

"Ee gençler size gelelim."

dedi Yadigar abla. Konuşmasını sürdürecekti belli ki. Boğazım çok kuruduğu için masadaki su şişesine uzandım ve içmek için kapağını açtım.

"Sahi ben girdiğimde Simay kızım parmak ucundaydı. Yoksa siz.. öpü-"

Boğazımdaki suyu birden bire fışkırttım. Neyse ki elimle ağzımı kapatabilmiştim ve iğrenç bir görüntü oluşmamıştı. Hemen elimi bir peçete yardımıyla sildim. Fakat bir kısmı da soluk boruma kaçmıştı ve durmadan öksürüyordum. O sırada Baran atladı,