Pewnej mglistej nocy przyszedł na świat chłopiec o czarnych jak smoła włosach, bladej cerze i ciemnych oczach, oraz z dosyć niebezpieczną mocą, którą podarował mu sam Samael. Chłopiec ten jednak nie był szczęśliwy ze swojej unikalnej umiejętności, b...
Weszli razem do komnaty Yoongi nic się nie odezwał po prostu opadł na łóżko i milczał, a Jimin nie wiedział co ma ze sobą zrobić.
- Przepraszam ukochany wiem, że zrobiłem źle miałem Ci pomóc, a tylko psuje wybacz mi. ~ Mówił ze łzami w oczach.
- Nie przepraszaj nic mi po Twoich przeprosinach. ~ Podniósł się i już normalnie usiadł na łóżku wskazując dłonią, aby Jimin usiadł obok niego.
- Jesteś bardzo zły na mnie? Chciałem dobrze.~ Próbował wyczytać jakieś emocje z twarzy przyszłego władcy, ale się nie dało.
- Powiedz mi co zrobiłby dobry władca w takiej sytuacji? ~ Zapytał i spojrzał w niebieskie oczy swojej kruszynki.
- Wybaczyłby i zaakceptowałby fakt tego, że tak wyszło. Może zatrudniłby więcej ludzi, a może sam zająłby się przygotowaniem. ~ Odpowiedział smutno unikając wzroku swojego narzeczonego.
- A sprawiedliwy władca? ~ Nie był zły na Jimina jego uczucia były mieszane. Chłopiec nie posłuchał się go, a przecież nie prosił o nic wielkiego. Yoongiemu zależało na Jiminie chciał jego szczęścia, ale jak dać szczęście będąc posłańcem śmierci? Min zaznał tylko raz szczęście. Zaznał je w momencie kiedy spojrzał w niebieskie oczy tego anioła już wtedy wiedział że nie chce jego krzywdy.
- Ukarałby wszystkich którzy nie posłuchali go. ~ Wyszeptał tak cicho że prawie powiedział to w myślach, zaś Min zaśmiał się.
- Nie bój się mnie, nie zrobię Ci krzywdy. Miałeś prawo nie wiedzieć o tym że mamy tylko dwie kucharki, oraz że zastępca Namjoona jest Pan Lee. ~ Park Uśmiechnął się do szatyna z nadzieją, że Pani Lee i jej rodzina nie poniesie żadnych konsekwencji. - Jednak nie posłuchałeś się mnie mimo iż Cie o to prosiłem, dlatego będę musiał ukarać Ciebie również. ~ Powiedział poważnie.
- Również? ~ Zapytał nie wiedząc co ma na myśli władca.
- Państwo Lee również musi ponieść konsekwencje swojej głupoty. W końcu posłuchali się kogoś kto nie ma władzy w tym kraju. ~ Park szerzej Otworzył swoje oczy.
- Nie możesz tego zrobić! ~ Podniósł głos i wstał z łoża swojego ukochanego.
- Mogę jestem władcą tego kraju! ~ Krzyknął.
- Przyszłym! ~ Odpowiedział ze łzami w oczach.
- Gdybyś się mnie słuchał nie doszło by do tego! - Również wstał i stanął twarzą w twarz ze swym blondynem.
- Gdybyś nie był potworem nie musiałbym tu teraz być! ~ Uderzył Mina w twarz i wybiegł z komnaty z płaczem. Nie wiedział gdzie biegnie i gdzie odejdzie, ale wiedział, że nie chce tu być.
- Poczekaj! ~ Krzyknął za nim królewicz, ale Park nie chciał się zatrzymać.
Jimin wiedząc, że nie ucieknie za daleko przed królem schował się w bibliotece siadając pomiędzy wywróconymi regałami.
- Wiem że tu jesteś... ~ Powiedział zdyszany YoonGi który biegł za blondynem. - Mam Cię. ~ Uśmiechnął się znajdując swoją zdobycz.
- Zostaw mnie. ~ Pociągnął nosem chowając się bardziej.
- Jak dziecko.~ Przekręcił oczami starszy.
- Jeśli masz karać innych za moją głupotę to nie chce być Twoją królową, nie chce mieć z Panem nic wspólnego. ~ Odwrócił się plecami do starszego.
- Posłuchaj mnie. ~ Usiadł obok młodszego. - Trochę nie rozumiesz życia tutaj wiesz? ~ Nie był zły na niższego wiedział bowiem kim jest jego ukochany i czym się kieruje. - Ludzie tutaj nie są tymi za którymi się podają, nikt tutaj nie jest miły i dobry każdy ma coś za uszami. Moje królestwo ma inne wartości niż Twoje wiesz maleństwo? ~ Delikatnie pchnął młodszego na co tamten się uśmiechnął. - Może nie są takimi samymi potworami jak ja, ale również nie są święci. Ja naprawdę chce dobrze. ~ Wyciągnął swoją dłoń w stronę Jimina.
- Nie jesteś potworem powiedziałem tak tylko dlatego żeby nie przyznać się do swojej głupoty, ale proszę nie każ innych za mój błąd. ~ Podał swoją rękę starszemu i przytulił się do jego klatki.
- Dobrze, więc dam Ci ostatnią szansę i tak musiałem przełożyć na nastepnym tydzień spotkaniem z królem Jung, więc nie martw się. ~ Powiedział a Jimin Uśmiechnął się.
- Czyli nie ukarzesz nikogo? ~ Powiedział z nadzieją w głosie.
- Nie nie ukarze nikogo ~ Zaśmiał się, a Parkowi spadł kamień z serca. - Jednak jeśli znowu mnie nie posłuchasz zabije każda osobę i jej rodzinę z którą rozmawiałeś rozumiesz? ~ Powiedział stanowczo wiedząc, że inaczej młodszy go nie posłucha. Blondyn przełknął ślinę i pokiwał głową. - Chodź idziemy się wykąpać. ~ Pocałował Jimina w czółko.
- Co? ~ Zapytał zaskoczony. Młodszy nie rozumiał co oznacza ostatnie zdanie królewicza.
- Znaczy nie że razem w sensie Ty sam ja sam. ~ Zaśmiał się głupio będąc zmieszany.
- Tak jasne. ~ Powiedział Park i przekręcił oczami.
- No jak chcesz razem to możemy razem. ~ Uśmiechnął się zadziornie za co dostał w ramię. - Ała za co?
- A tak na przyszłość. ~ Zaśmiał się Jimin.
- Ja Ci dam na przyszłość! ~ Krzyknął, a Jimin wiedząc że królewicz chce go połaskotać szybko uciekł śmiejąc się, zaś Min ruszył za nim postanawiając być dobrym królem dla tego malca.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
" Za nimświat nas rozdzieli Ukołysze Ciebie do snu. "
