otuz beşinci mektup

21 1 0
                                    

26. XI. 1946

Sevgili Aliye,  

Mektubunu da, kartını da aldım. Çok meşgul olduğum için biraz geç cevap veriyorum. Gazeteyi herhalde aldın. Arkadaşlar ne diyorlar? Bu iş beni bir hayli yordu. Hele dün, yani gazetenin çıktığı pazartesi sabahı çok alçakça bir oyunla karşılaştık. Gazeteyi İstanbul'a ve Ankara'ya tevzi işini üzerlerine alan bayiler, son dakikada sabotaj yaptılar. "Biz bu gazeteyi dağıtmayız!" dediler. Bunun üzerine Aziz Nesin ile ben gazeteleri sırtlanıp kendimiz tevzi ettik. Bununla beraber Markopaşa bir gün içinde satıldı. Herkes tarafından aranıyor, fakat mevcudu kalmadı. Zaten 6.000 nüsha basmıştık. İkinci nüshayı daha fazla basmayı düşünüyoruz. Ankara'da da satılıyor mu? Herkes ne diyor? Bana bunları mufassalan bildir. Ben aralık ayının ortalarına doğru Ankara'ya döneceğim. Şimdilik işleri tek başına Aziz Nesin'in üzerine bırakmama imkân yok. Henüz siyasi bakımdan da, mizah seviyesi bakımından da kontrole muhtaç. Hiç olmazsa dört nüshayı ben çıkaracağım. Sana posta ile 200 lira gönderiyorum. Ay başında ev kirasını ver. Hasretle gözlerinden, yanaklarından, dudaklarından öperim sevgili karıcığım. 

Kocan Sabahattin Ali  

Canım Aliye, Ruhum FilizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin