Geleceğin Varisi ~Temps Serisi (Tom Riddle)

Bölüm 10/Güven

(Tom Riddle'ın bakış açısı)

Kendisi bu teklifi etmesine rağmen gelmemişti.

Göl kıyısında ayakta onu bekliyordum.Biraz daha geç kalırsa gerçekten gidecektim!

"Seni beklettiğim için üzgünüm Marvolo.Kelly'i atlatmak çok zor oldu."

Arkama döndüğümde şok oldum.Lexi üstünde daha önce hiç görmediğim bir kıyafet vardı.Yüzüne sanırsam Kelly'nin zoruyla makyaj yapmıştı.Yoksa buraya yanına makyajsız geleceğini biliyordum.

Aklından geçenler de bunu doğruluyordu.

'Umarım Kelly makyajı abartmamıştır.'

"Hayır çok güzel olmuşsun Lexi."

Yanaklarına kan hücum ederken güldüm."Oturalım mı?"

Kafasını sallayıp oturdu.Yıldızlar yüzünü aydınlatırken gülümsüyordu.

"Üzgünüm."deyip yanına oturdum.

"Edna olayı için gerçekten üzgünüm."

"Sorun değil Marvolo.Zihnimi açık bırakmam benim suçumdu.Ayrıca Irving'in zihin okuyabildiğini de bilmeliydim."

"Şu anda kendini suçluyorsun ancak suçlu değilsin Lexi."

"Sen de kendini suçlamıyor musun?"

Bir süre sessizlik oldu.Ardından Lexi sıkıntılı bir şekilde nefes alıp verdi.

"Dedikoduları duydun mu?"

"Hangisini bizimle ilgili olanı mı yoksa Edna ile ilgili olan mı?"

"Her ikisini de."

Göldeki dalgalara baktım."Duydum.Özellikle de senin ve Edna ile ilgili olanı.Malum baya bir dövüldüğüm için."

İçimi bir hüzün kaplarken dudaklarımı birbirine bastırdım."Ben üzgünüm...o gün seni korumalıydım."

"Edna ile gerçekten çıkıyor musun?"

"Çıkıyordum.Daha doğrusu bazı şeyler için-"

"Onu kullanıyordun."

Kafamı onaylarcasına salladım."Peki neden?"

"Bunu sana açıklayamam Lexi ancak şunu bilmeni isterim ki Edna gibi birinden hoşlandığımı söylemeleri açıkçası sinir bozucu."

"Tahmin etmek zor değil."

Ona döndüğümde bana bakan yüzü toprağa döndü.

"Şimdi birbirimize pek güvenmiyoruz.Güven kazanmamız lazım."

Bana baktığında gözleri ışıl ışıldı."Bu yüzden birbirimize çocukluğumuz hakkında şeyler anlatalım!İlk ben başlıyorum!"

Derin bir nefes alıp göle baktı.

"Ben...bir fahişenin çocuğuyum.Daha doğrusu bir hayat kadının.Bunu zaten biliyorsun.Babamla annem bir genelevde tanışmışlar.Annem de babam da birbirlerini çok sevmişler.Babam annemi satın alıp bir eve yerleştirmiş.Daha sonrasında ben doğmuşum.Her şey normal gibi görünüyor değil mi?"

Ses çıkarmadım.O da devam etti.

"Mutlu bir aile tablosu gibiydi ta ki ben 3 yaşıma girene kadar.Yüksekten yere tam düşerken büyüyle havada asılı kalmışım.Bunu yapan kişi babamdan başkası değildi.Annem babamın büyücü olduğunu anlayınca kapı dışarı etti.Küstüler ve evliliklerini bitirdiler.Ah doğru hiç evlenmemişlerdi ki.Her neyse 8 yaşına kadar babamın yanına her hafta sonu giderdim.Sonra beni istememeye başladı.Bende gitmeyi bıraktım ve annemin yanında kalmaya başladım.Annem hayat kadınlığına geri dönmüştü.Ben her gün onun için yemekler yapıyor ve ortalığı topluyordum.Gece olunca bir adam geliyor ve annemle oluyordu.Ben de odamda ya uyuyor oluyordum ya da oyuncaklarımla oynuyor oluyordum.Ta ki o zamana kadar..."