Geleceğin Varisi ~Temps Serisi (Tom Riddle)

Bölüm 14/Rüyalar ve Kabuslar

(Lexi Knox'un bakış açısı)

O iksir bana ne yaptı?

Her gün rüyalar görüyorum.Bunun bilincindeyim fakat durduramıyorum.

Kabuslar gelip geçiyor.Normalde korkudan yataktan fırlayıp çığlık atmam gerekirken sonuna kadar izlemek zorunda kalıyor ve yeni bir kabusa geçiş yapıyordum.

Bugün de o günlerden biri.

Aslında hangi gündeyiz ki?

Cesetlerin arasında yürüyordum.Hepsinin yüzleri kan ile kaplı olduğu için tanıyamıyordum.Durup bir tanesinin üzerine eğildim.

Saçlarını kanla bezenmiş yüzünden çektim.Çenesinden başlayıp alnına kadar çıktım ve duraksadım.

Şimşeğe benzeyen yara izi...

Nefesim kesildi,kalkıp yürümeye çalıştım.Kan yüzünden ayağım kaydı ve popomun üstüne düştüm.

Burdaki herkes...

Arkadaşımdı.

Ayaklarımla kendimi geriye doğru iterken bir cesedi daha hissettim.Çığlık atıp ayaklandım ve koşmaya başladım.

Ancak zaman yavaş akıyormuşcasına geliyordu.Ve üstümdeki kazak gitti.Yerine bembeyaz bir elbise geldi.

Koşmanın bir fayda getirmeyeceğini anladığımda duraksadım.Nefes nefese kalmıştım.Kafamı eğip elbisenin dikimini incelemeye başladım.

"Hey Lexi!"

Tanıdık sesini duyduğumda içim rahatladı.Sonunda yaşayan biri!

Kafamı yavaşça kaldırdığımda gözlerim büyüdü.

Marv-yani Voldermort tam da karşımda duruyor takım elbisesiyle bana el sallıyordu.

Elbisem...

Onun takım elbisesi...

OHA!

Eteklerimin iki ucundan tutup aksi yönde koşmaya başladım.Bu ne biçim kabustu böyle?

Karşıma Lerid'in çıkmasıyla durdum.Ondan korkmuyordum ve gitmesi için yalvarmayacaktım.

"Çekil Lerid."

Sırıtışı git gide artarken kaşlarımı sertçe çattım.Daha yüksek bir sesle "Çekil Lerid!Emrime karşı gelme!"

Omzumda bir el hissettim."Hey sevgilim!Neden kaçıyorsun?"

Gözlerim karardı ve düştüm.

Düştüm yeni kabusa.

Etraf sularla kaplıydı.Dünyanın sonu mu gelmişti?

Gökyüzü maviye bezenmişti.Şekil şekil bulutlar uçarak kayboluyordu.

Olduğum kumsala baktım.Sıcak rüzgar bedenimi yalayıp geçiyordu.Kumların arasına oturup ellerimi daldırdım.Kumlar parmaklarımı gıdıklarken deniz suyu ayak parmaklarıma değiyordu.

Su birden çekildi.İçimde yoğun bir duygu oluşurken yavaşça ayağı kalktım.Bana doğru gelen tsunami dalgasına bakakaldım.

Buz gibi su bedenimi sertçe kavradı.Taş gibi sert ve keskin maddeler derimi keserken bağırmak istiyordum.Acıyı hissedebiliyordum çünkü.

Mavi su kırmızıya boyandı.Derim tuzlu suyun etkisiyle yanarken yüzeye çıkmaya çalışıyordum.

Kollar beni her tarafımdan kavradı.Yavaşça dibe doğru çekilmeye başladım.Son kol gözlerimi kapattı ve karanlığa büründü kabus...