1.BÖLÜM

8.9K 124 171
                                        

Selamünaleykümm ilk kitabım olduğunu göz önünde bulundurak yorum yaparsanız sevinirim.

İyi okumalarrr.

***

Siyah topuklu botlarımı ayağıma geçirip yerimden doğruldum.Vestiyerden çantamı koluma takıp kapıyı çektim.Asansörü es geçerek merdivenlere yöneldim biraz nefeslendikten sonra yoluma devam ettim.

Apartmandan çıkınca yüzüme vuran temiz havayla gülümsedim otobüs durağına varınca beklemeye başladım.Otobüsün gelmesine henüz sekiz dakika vardı.

Telefonumun sesiyle çantamı karıştırdım biraz uğraştan sonra sonunda kıymetlime ulaştım ve aramaya yanıt verdim.

"Neredesin sen?" diye soran arkadaşıma "dışarıda?" diye cevap verdim "Alya delirtme beni uyandım yoksun nereye kayboldun?" ardı ardına konuşmasıyla kıkırdadım."Kafeye gidiyorum" diye yanıt verdim"bu gün izin günün değilmiydi?" dedi bıkkınca "evet öyleydi ama yavuz amcanın bu gün davetlileri varmış rica etti"dedim "ve sende kabul ettin" onaylar bir biçimde mırıldandım.Telefonun ardından nefes çektiğini duydum.

"Hani filme gidecektik?"

Birde bu vardı değil mi?
"elimde değil ecem adamı yanlız mı bırakayım yani?"
Bir süre karşı taraftan ses gelmeyince telefonun kapandığını düşünüp kulağımdan çekip ekrana baktım. Arama devam ediyordu
"Ecem?"

"Söz vermiştin."

Saçımı kulağımın arkasına sıkıştırıp konuştum."Akşam izleriz hem dondurma da alırım." diye ikna etme çabasına girdim.
"Beni bunlarla kandıracağını düşünüyorsan,çok doğru düşünmüşsün" deyince gülümsedim

Otobüsün gelmesiyle ecemle vedalaşıp telefonu kapattım.Otobüse binerek bir kişilik ücreti şoföre uzatıp cam kenarına oturdum.Kulaklığımı takarak aşinası olduğum müzikleri dinlemeye başladım.Yol bi çırpıda bitmişti zaten fazla da uzak değildi.Kafeye girince yüzüme vuran serin havayla nefesimi verdim,yoğun bir gün beni bekliyordu.Kasada duran barışa gülümseyerek "günaydın" diye mırıldandım.Beni henüz fark etmeyen arkadaşım kafasını kaldırdı geniş bir gülümseme sergileyerek aynı şekilde karşılık verdi."Günaydın, bu gün geciktin hayırdır?"
"Uyuya kalmışım" dedim.
Onaylar bir şekilde kafasını salladı arka tarafa geçerek önüme önlüğü taktım,saçlarımı yukarıdan dağınık bir şekilde bağlayıp barışa doğru ilerledim.

"Hâla gelmediler mi?"
bu gün kafe bir iş adamı tarafından kapatılmıştı.Üst taraf restoran alt kat ise kafeydi ben normalde kafe de garsondum ama yavuz amca rica ettiği için bu gün üst kata hizmet edicektim."Hayır ama birazdan gelirler" yavuz amca bize doğru gelince ikimizde dikkatimizi ona verdik."Çocuklar her şey tamam değil mi? aman diyim bir aksilik olmasın" dedi.Bugün ortam bi garipti,yavuz amca da hasta gibi duruyordu beti benzi atmıştı.

Barışın "merak etme dayı herşey tamam" demesiyle derin bir nefes verdi.

Yavuz amca barışın dayısıydı.Barışla dershanede tanışmıştık eksik notlarım konusunda bana yardımcı olmuştu o zamandan beri bir arkadaşlığımız vardı.Üniversiteden sonra iş bulamayınca yavuz amcanın yanında çalışmayı teklif edince kabul etmiştim.Düşüncelerimden sıyrılmama sebep olan restoran girişinden giren takım elbiseli adamlardı.

Hepsi birbirinden kalıplı neredeyse yirmi kişinin gelmesiyle üçümüz de yerimizde dikleştik.Adamlar sırasıyla girerken aralarından biriyle göz göze geldik sarışın,beyaz tenli biriydi geniş bir sırıtmayla yanımızdan geçti.

Gevşek insanlardan nefret ediyorum.

Adamlar masaya yerleştikten kısa bir süre sonra barış ile yanlarına gittik.Menüyü önlerine bırakıp başlarında beklemeye başladık.Aralarında esmer kıvırcık saçlı bir adam sert ifadesiyle, "karar verince çağırırız" diyince yanlarından ayrıldık.Resepsiyonda beklerken kulağımda bir nefes hissettim "her zamanki gibi çok güzelsin" kafamı çevirmem ile barışla burun buruna geldik aramızdaki mesafeyi açmak için iki adım geriye gittim."Teşekkürler" Barışın bana karşı olan bu tavırları son zamanlarda artmıştı en kısa zamanda onunla bu konuda konuşmayı aklıma not ettim.Masadan çağırılınca seri adımlarla onlara doğru ilerledik.Masaya gitmemizle hepsinin siparişlerini not aldık en sona sarışın adamın kalmasıyla gözler ona döndü."Sizin tavsiyeniz nedir acaba?" diye sordu.Tebessüm edip"trüf mantarlı risotto ve sous vide dana bonfile önerebilirim" diye yanıt verdim.Kaşlarını kaldırıp arkasına yaslandı "harika,zevkine güveniyorum o zaman." başımı nezaketen onaylarcasına sallayıp yanlarından ayrıldım.

KURALSIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin