KUYA II (REVISING)

CHAPTER 02

"Diba, nagsorry na ako. Pasensya na, bangga kita. Purket na bangga kita, agad-agad na magagalit ka na?" Magbabayad ka! Payotot," sabi sa akin. Halos maiyak na ako sa sinasabi niya. Umalis nalang ako.

**ETHAN POV**

Gumising ako ng maaga, para hindi ma-late. Naligo, nagbihis, nagpagwapo. I'm Ethan Funtebella, some of my friends called me Tan Tan, short for Ethan. Marami ang nagsasabi na nasa akin na ang lahat: mapuno, gwapo, matangos ang ilong, mapula ang labi. Lahat ng nakilala ko na babae, hindi ko sinersoyo, one night stand lang ang ginawa.
After doing my routine, bumaba na ako para makapag-almusal. Pagbaba ko, naka-ready na ang pagkain at nandoon na sina Dad at Mom.

"Good morning, Mom and Dad," bati ko sa kanila. "Halika na, saluhan muna kami para sabay na tayo pumunta sa school mo."

"I mean son, sabay na tayo mag-lalarga. Since ayaw mo naman magpahatid sa driver, I think you can handle yourself naman. Ikaw na mag-drive."

Done na kami kumain, sumakay na kami sa aming sasakyan. "Hi baby, my black Ferrari."

20 minutes nakarating na ako sa SAm. Sad to say, late talaga ako. I'm on my way to sections Queens, di na ako kumatok, deretso na ako pumasok.

"Sorry, you are interrupting my class," sabi ng teacher. "Mr.????? Ok, magpakilala ka na lang."

"Hi, I'm Ethan Funtebella 19 years old and single."

"Ang gwapo nya. Oo nga no."

Isinantabi ko na lang ang mga iyon. "Both of you, you may sit down."

Tumabi ako sa cute na lalaki, matangos. Kung babae lang ako, uto-uto, sigurado akong maganda 'to. Shyyyt, nababakla ako.

Naboring ako sa mga subject, wala namang ginawa kundi magpakilala.

Dumating na ang hapon, pauwi na ako. Habang naglalakad, may bumangga sa akin.

"Shhhyt, tumingin ka naman, tanga mo naman. Tumingin ka sa dinadaanan mo?"

"Sorry, Ethan, sya pala yung kaklase ko na Akira ang pangalan."

"Ang clumsy mo naman. Bwisit ka, ang tanga mo naman."

Umalis nalang siya.

**AKIRA POV**

Habang pauwi ako, di ako makapakali, so dinala ko na lang ang pag-uwi.

Pagdating ko, sobrang tahimik. Di naman ganito kahimik, kasi si mama mismo ang sasalubong sakin, paghapon na.

"Ma???? Andito na ako. Ma??? Maaaaaaaaaaaa." Nanlumo ang tuhod ko, kaya dali-dali ako lumapit sa kanya. "Maaa, gising maaaa???" Wala na akong nagawa, iyak na iyak nalang ako, maraming kapitbahay nagsilapitan, tumulong sa akin.

Nandito ako ngayon sa bayan, naghahanda para sa pagdating ng coffin ni mama. Napagdesisyonan ko na lang na sa simbahan nalang ipamalagi si mama, ang bangkay ni mama.

Habang nag-aayos ako sa gamit ni mama, may nakita akong sulat sa galing sa damit ni mama. Kaya binuksan ko lang ito.

"Hi anak, Ang pinakamamahal na Akira, kapag nabasa mo ito, wala na ako. Pasensya na, naglihim ako sayo na may sakit ako. Tandaan mo, anak, na mahal na mahal kita. Masaya na akong makita kang masaya. Magpapakatag ka, anak ko. Kahit ano'ng mangyari, anak, lumaban ka, sundin mo ang puso, kung ano ang sinasabi nito.

Tsaka pala, nasabihan ko na ang amo ko na, kapag nawala ako, kukunin ka nila. Ang nais ko lang, makatapos ka na ng pag-aaral mo. Tandaan mo na akin, Akira, mahal na mahal kita. Wag kang matakot na magmahal, alam kong mabait kang bata. Anak, paalam, magpapakatatag ka. Nagmamahal ang iyong Ina."

Humagulgol nalang ako sa sulat na aking binasa. Siya lamang ang tagapagtanggol sa bawat masasakit na sinasabi ng ibang tao.

Nag-ayos ako ng sarili kasi maya-maya dadating na ang labi ni mama. Lahat ng gamit ni mama, inilagay ko sa bag.

Naglakad ako, papunta sa simbahan para tanawin doon ang labi ng aking Ina. Sa hindi ko inaasahan, kanina na pala dumating. Sumilip ako sa kabaung ng aking Ina, kahit takot ako.

"Maaaaaaaa(sob) bakit mo ako iniwan? Ikaw lang ang tagakpangtanggol ko, maaaa?(sob)"

Habang nagluluksa ako, marami ding nakidulo sa labing ng aking Ina. Marami ang dumating na tulong galing sa barangay at city mayor officer. Nakikiramay kami, Akira, bati ni aleng beti, siya lang naman ang katulong ni Mama at isa rin sa tumulong sa akin dito.

"Salamat, ate Beti (sob)."

"Walang anoman, Akira. Kanigan ko ang Mama mo. Alam dapat maging matapang ka na, Akira, dahil mag-isa ka na lang, lalo na't sinabi sakin ni Mama nung di pa sya patay na hinabilin ka nya sa kanyang amo."

Yumakap na lang ako kay ate Beti.

"Tahan na, Akira, maging matapang ka, nandito lang ako, kapag kailangan mo ang tulong, wag kang mahiya lumapit sakin."

"Excuse me, you are Akira right? Di ko inaasahan na dadating.

"Opo, ako po si Akira."

Nakikiramay ako, Akira. Alam mo, napakabait ng nanay mo. Tanggapin mo ang konting tulong, Akira. Makakatulong ito sa paglilibing ng Mama mi. Isang milyong piso.

"Ma'am, ang laki naman ito." Just call me tita or mommy. Kasi soon, sakin ka na titira. Ako nga pala si Elizebeth Funtebelle. Pagkatapos ng libing ng Mama mo, kukunin na kita. Ayaw ko naman na pabayaan ang anak ni Maymay.

"Salamat po," tanging lumabas sa aking bibig. "Sige, Akira, aalis na ako." Niyakap ako ni Elizebeth.

END

- Sorry sa typo and grammatical errors
- Don't forget to vote 😁