KUYA II (REVISING)

CHAPTER 10

Pagkatapos kong kausapin si Ethan, bumalik na ako sa upuan ko para makipagchikahan kay Akira. Napansin ko na unti-unting lumalapit si Akira kay Liam, pero may nararamdaman akong hindi maganda tungkol kay Liam. Hindi ko maipaliwanag ngunit iba ang trato ni Liam kay Akira, parang matagal na silang magkakilala.

Tiningnan ko si Ethan, hindi malinaw ang ekspresyon, tila nagseselos. Akala ko ba't kapatid lang tingin niya kay Akira, pero may ibang ibig sabihin yata. Bumalik na lang ako sa upuan ko para kausapin si Akira.

Busy pa rin si Akira kay Liam, nagtatawanan at nag-uusap ng magkasama. Hindi maikakaila na napakabait ni Akira kaya madaling lapitan ng ibang estudyante dito sa SA.

POV ni Akira:
Napapatawa lang ako sa mga kalokohan ni Liam sa akin, pero may kakaibang pakiramdam ako sa kanya. Parang kilala niya ako nang matagal na.

Tiningnan ko si Kit at si Ethan na nag-uusap, may kurot sa puso ko. Hindi ko nais bigyan ng malisya ang paglapit ni Kit kay Ethan, dahil magkaibigan na kami tatlo.

Minsan, napapansin ko si Kit at si Ethan na nag-uusap, at sa mukha ni Kit makikita ang pagkainis kay Ethan. Pero tila hindi maipinta ang mukha ni Ethan, kaya hindi ko alam kung ano ang kanilang pinaguusapan.

POV ni Liam:
Sobrang saya ko nang makita ulit si Akira, ang kaibigan ko mula pa noon. Kamakailan lang kami naglipat, kaya nawalan ako ng komunikasyon sa kanya.

"Akira?" tawag ko sa kanya.
"Bakit, Liam?" iisang salita lang ang kanyang sagot.

"Bakit ka nakatulala diyan, may problema ka ba? Baka makatulong ako, Akira," ang sunod kong tanong sa kanya.

Hays, Liam, napaka-chismoso mo talaga. Ayy, wala akong problema, Liam, sadyang natulala lang ako sa iyo. Ang kinis pala ng balat mo, no? Patay! Mali ang sinabi ko, nakita ko sa mukha ni Liam na nagtataka. Liam, sorry, hehe.
"Hahaha, Akira, palabiro ka pala, ha! Anong ang kinis? Ikaw ang mas makinis, di ka nagbabago. Cute ka pa din," nabigla ako sa sinabi niya. "Cute ka pa din?" (sa isip ko) Ano, nakilala na niya ako dati?

"Liam, nagkita na ba tayo?" bigla kong natanong sa kanya. "Haha, Akira, ibig sabihin ko, cute ka pa din, diba? Nagkita na tayo last time, haha," sabi niya.

"Ahhh, okay," yon lang ang naisagot ko.
Di ako kumbinsido sa sagot niya, parang may hindi pa siya sinasabi sa akin. Tutukan ko sana siya, pero dumating na ang guro namin.
Kaya inayos ko na ang sarili ko para sa laban. Magandang umaga, klase! bati ng bruhang guro namin.

Magtatanong ako ng ilang tanong at pipili ako ng ilan sa inyo dito para sagutin ang mga tanong ko. Okay, simulan na natin. Ewan ko, parang kakaiba ang pakiramdam ko.
Ewan ko din, ang katabi ko na si Liam kanina pa'y patuloy sa pag-asar sa akin, halos mapatili ako ng mahina.

Bigla, waaaaaaah, napatingala ako at napatawa ng malakas. Biglang kinabahan ako nang makita kong nakataas ang kilay ng bruhang guro namin.
Liam, pinipigilan ang tawa.
"Excuse me? Mr.?" tanong ng guro.
"Akira Park po, ma'am," sagot ko.
Dahil sa ingay mo at sa pagtawa mo kanina.
Sagutin mo itong tanong.
Ano ang masasabi mo tungkol sa planeta Earth?
Akala ko'y ano na.

Huminga ako ng malalim at sumagot.
Sa ating pananaw, ang planeta Earth, isa sa mga planeta sa sistema, ay kayang magbigay ng normal na oxygen tulad ng iba. Ang Earth ay isang perpektong planeta na pwedeng tirhan.
Di ko alam kung tama ang sagot ko, base sa aking pagkaunawa.

Narito ang isa pang tanong.
Paano natin maililigtas ang planeta Earth?
Maaring maisalba ang planeta Earth o mapanatili ito sa pamamagitan ng paghinto sa pagputol ng mga puno at deforestation at pagsasaka ng mga puno, pagsunod sa tatlong R: reduce, reuse, recycle.

Chaaaaar, bravo, haha, ang intergalactic ng sagot, haha, nakakatawa ka, author. Maupo ka, Mr. Park.

Napakaganda ng sinabi mo, huling tanong na ito ng guro namin.

Halos buong oras, tanong at sagot ang nangyari.
Ewan ko sa guro na ito, parang kung ano ang kinain. Palaging tanong at sagot, pero okay lang naman ang mga tanong, para bang pang-Grade 4 lang, haha. Pero yung iba, ewan ko, sobrang simple lang naman ang tanong, bakit hindi nila masasagot?

Habang iniisip ko ang kahit anong bagay biglang, kring kring kring, hays, recess na pala.

Tulad ng dati, kasama namin si Liam dahil naging kaibigan na namin siya, pero minsan may kakaiba siyang trip, kaya minsan, nababatukan siya ni Kit.

*SA KANTIN*
Nag-order na ang dalawang lalaki, kaya napadpad na kami ni Kit sa upuan naming apat.

"Hoy, bes, bakit ang lapit mo na kay Liam?" simula ng usapan niya sa akin.
"Oo, Kit," sagot ko sa kanya.

Yan din ang iniisip ko, Kit.

Siguro kailangan nating mag-ingat, Bes, para sa seguridad natin. Hindi natin alam kung sino talaga si Liam, Bes. Pahabol niyang sinabi sa akin.

"Secure ka?" Grabe ka naman, huwag kang judgmental, Kit. Hindi natin alam kung ano talaga siya o baka ganun lang talaga siya, Kit. Yan ang sagot ko.

"Ano'ng gusto mo, Bes?"

"Huwag kang mag-alala, nandyan naman si Kuya Ethan mo."

"Oy, Kit, parang may emphasis ka sa pagbanggit ng 'kuya,' caps lock pa." (HAHAHAHA, pasensya na, medyo OA lang talaga ang author ninyo.)

Ilang minuto kaming nag-antay.

Salamat kay Athena, dumating na ang dalawang guwapo.

Unfairness, guwapo silang dalawa, may iba't ibang appeal. Kumain na kami.

"Kain dito, kain doon." (HAHAHAHA, grabe ang author, tinamad na mag-express, pero lab lab ang mga readers ko.)

AUTHOR'S NOTE!!!

WAAAAAAAASSSSS! Sana nagustuhan niyo! By the way, sorry sa grammar at sa pag-usad ng kwento, baguhan pa lang kasi ako. Paki-iwan ang inyong mga suhestiyon at komento, tatanggapin ko naman lahat, hehehehe. Salamat (khawp khoon kwap)! Please suportahan ang aking mga susunod na kwento: - Why R U? - Together Series - Prince DJ