KUYA II (REVISING)

CHAPTER 19

"Akira, bakit ang tagal niyo?" ang unang salita ko sa kanya.

Napatingin siya sa akin na nakataas ang kanyang kilay, "Ehh, nag-alarm kami ng gising," sagot niya naman.

Pagkaupo namin ni Kuya sa aming upuan, agad niya akong kinausap tungkol sa pagtatagal namin. Sinabi ko na lang na nag-alarm ng gising. Pagkatapos ko sabihin, agad naman siyang tumahimik. Kaya napabaling na lang ako sa aking upuan, wala naman akong magagawa, lalo na't wala pa namang dumadating na math teacher namin.

After a few minutes, dumating na ang aming math teacher, kaya't inayos ko na ang aking sarili, handa na para sa anumang kalbaryo mula sa guro na ito dahil kilala siya bilang isang terror na guro sa aming paaralan.

**LECTURE**
**LECTURE**
**LECTURE**
**LECTURE**
**LECTURE**

Matapos ang isang oras na walang tigil na lecture at pag-solve ng mga problema na ibinigay ng aming guro, halos mabiyak ang aking ulo sa sakit.

Kaya't dali-dali kaming umalis ng apat sa classroom papunta sa canteen.

**SPG ALERT**

Kakauwi lang namin galing sa eskuwela, pagod na pagod at parang mabibiyak ang ulo ko sa kakaisip ng mga bagay-bagay na dala-dala ko sa bawat pasok sa eskuwelahan. Isa sa mga problema ko, hindi ako kinakausap ni Kuya Ethan. Hindi ko alam kung may problema ba o may nagawa ba akong mali sa kanya.

Pagpasok ko sa bahay, agad akong pumasok sa aking kwarto para makapag-half bath at maging presko. Mahigit isang oras akong nagbababad sa banyo para mawala ang stress na bumabalot sa akin. Pagkatapos, nagbihis ako para kausapin si Kuya Ethan. Hindi ko kaya na hindi kami magkibuan, lalo na't iisa lang kaming bahay.

Lumabas ako ng kwarto ni Kuya Ethan para kausapin siya. Medyo kinakabahan ako sa mangyayari dahil hindi ko alam kung ano ang kasalanan ko sa kanya. Kumatok ako pero walang sumagot kaya pumasok na lang ako. Pagpasok ko, nakita ko si Kuya na natutulog kaya umupo na lang ako sa kama niya at tinapatan ang kanyang pagkahiga. Hindi ko kaya sabihin kay Kuya kung ano ang nararamdaman ko sa kanya baka mag-iba ang lahat, kaya niyakap ko na lang siya.

**ETHAN POV**

Nagseselos ako! Shit, anong nangyari sa akin? Hindi pwede ito, kapatid ko siya. Hindi pwede, pero mahal ko siya.

Nong bumaba si Akira sa sasakyan, kahit anong salita galing sa kanya, walang lumabas kahit isa. Kaya sa isipan ko, tatak na may galit siya sa akin. Pagkatapos ko i-park ang kotse sa garage, agad akong pumunta sa aking kwarto. Naligo ako para mawala ang stress, pero sa dami ng iniisip ko, hindi ko maramdaman ang kahit anong kasiyahan.

Pagkatapos maligo, nagbihis ako ng loose na damit at nag-shorts para makapagpahinga. Nakahiga ako at nag-iisip ng mga bagay-bagay na bumabagabag sa akin. Sa kakaisip ko, may kumatok. Hindi ko binuksan kasi alam ko kung sino yon. Pagdinig pa lang ng boses niya, agad akong kinabahan. Nagpatulog-tulugan ako, nang biglang may yumakap sa akin. Isang malakas na daloy ng kuryente ang naramdaman ko sa kanyang pagyakap. Mahal ko ito.

Unti-unti humarap si Ethan kay Akira, dahil sa liwanag na bigay ng lampshade, nakita ni Ethan ang mukha ni Akira at paglagulat, binigyan niya ito ng yakap.

**AKIRA POV**

Di ko akalain na hindi pala natutulog si Kuya Ethan. Niyakap niya ako ng mahigpit, doon ko naranasan ang kakaibang saya. Parang may paru-paro sa aking sikmura na nais na kumawala.

"Ethan, may problema ba?" aniya sa akin.

"Ahhhm, Kuya Ethan, sorry. Ayaw mo kasi ako pansinin dahil sa ginawa ni Liam sa akin. At saka, Kuya, magkaibigan lang talaga kami," sagot ko sa kanya.

"Di naman ako galit, at pasensya din sa inasal ko, bunso."

Unti-unti nilapit ni Ethan ang kanyang labi kay Akira...

**ETHAN POV**

Hinalikan ko si Akira, unang halik ko sa kanya, pumalag pa siya sa aking ginawang paghalik. Ang ginawa ko, ang paghalik ko, may dalang pagmamahal at seryosong damdamin sa kanya. Inihiga ko siya sa kama, pumatong ako sa kanya hanggang sa kanyang labas.

**AKIRA POV**

Hinalikan ako ni Kuya, isang halik na may pagmamahal. Handa ako ibigay ang aking sarili sa taong mahal ko at iyon si Kuya Ethan. Hinalikan niya ako sa leeg papunta sa aking dibdib. Nanginginig ako sa kaba, sa saya, at sa takot kung ano ang mangyayari pagkatapos nito.

"Bunso, wag kang matakot," sabi niya.