KUYA II (REVISING)

CHAPTER 05

ETHAN POV
Inaalala ko talaga kung ano ang nangyari, kung bakit merong dugo sa aking short na suot.

 FLASHBACK.
Ang ganda mo naman, Akira, kinakausap ko sya habang wala syang malay.

Shit. Nalilibog ako, di ko napansin na nahalikan ko na sya .

Ang lambot ng labi mo akira ,parang kang tunay na babae.

Di na ako nakapagpigil , nag halik na simple naging marahas na halik.
Hinalikan ko sya sa leeg sa kanyang dibdib. Naghubad ako at hinubad ko rin ang kanyang damit.

Fuck Akira,ang ganda mo.Nagsimula na ako na halikan  sya ulit. Ang tanging naririning ko lang ang kanyang ungol na mahina.

Ang ungol na nagbibigay sakin ng sensation.

Unti- unti ko tinaas ang kanyang paa at nagsimulang pasukin.

 Ahh, shiit, Akira ang sikip, inilabas ko muna ang akin at dahan dahan ko na naman ipinasok, at dahan dahan isinigad ko.
Nagsimula na ako  labas pasok sa kanyang butas.

Tanging ungol lang akong aking narinig. Sa sobrang sikip , nahihirapan ako igalaw ang yong akin, at nagdilim ang paligid.

BACK TO THE PRESENT

Hindi ako makapaniwala na nagawa ko kay Akira dito sa bahay. Gusto ko paalisin si Akira dito sa bahay pero hindi ito sa ganitong paraan. Habang iniisip ko ang mga bagay na ito, biglang tumunog ang aking sikmura. Sana'y babangon na ako, ngunit biglang sumakit ang aking ulo. Napagdesisyunan ko na munang pumunta sa banyo para makaligo at makapagpahinga.

Naisipan kong puntahan si Akira para ipagluto ako. Habang patungo ako sa kanyang kwarto, isinaisip ko na'to ay dapat na lihim. Dapat niya itong malaman, wala nang iba. Hindi niya dapat malaman na ako ang may gawa nito sa kanya. Dumeretso ako sa kanyang kwarto para utusan siya na ipagluto ako. Hindi na ako kumatok, diretso akong pumasok, ngunit hindi niya ako napansin.

Nanlumo ako sa aking nakita. Nakita ko siya, umiiyak at nakaupo sa sulok ng kanyang higaan. Doon ko napansin na may dugo sa kanyang damit.

Naawa ako sa kanya at nais ko siyang yakapin. Naramdaman ko ang biglang paglambot ng aking puso sa kanyang pag-iyak. Ngunit hindi ko naipakita na naaawa ako sa kanya.

"Akira, wag kang magpaiyak diyan," sabi ko. "Tumayo ka at ipagluto mo ako. Hindi mo ako madadala sa iyak-iyak mo diyan."

AKIRA POV

Wala akong nagawa kundi ang pakinggan ang sinabi niya.

Tugon ko naman, "Oh, masaya ka na ba sa ginawa niyo sa akin? Ano, masaya ka na?"

Wala siyang ibang narinig mula sa akin at umalis na lang siya. Tiniis ko ang sakit sa aking katawan at ang hapdi sa aking butas. Naglinis ako at nagpalit ng damit. Dahan-dahan lang ang aking kilos dahil sa sakit ng aking katawan. Parang lalagnatin ako ngayon. Sumunod ako sa kusina para ipagluto siya. Wala siyang inutos kung ano ang lulutuin kaya nagprito na lang ako ng hotdog at fried egg, alam kong siya lang naman ang kakain nito. Wala pang tatlumpung minuto, natapos na ako sa aking ginagawa. Hinanda ko ang kinakailangan niyang gamitin sa pagkain. Pumunta ako sa kanyang kwarto para sabihin na tapos na ang lahat. Pinilit ko ang aking katawan, kahit paika-ika sa paglakad.

ETHAN POV

Nandito ako ngayon sa tapat ng kanyang kwarto, iniisip kung bakit ko nagawa iyon. Dapat akong makabawi sa kanya. Napigil ako sa aking pag-iisip nang may kumatok. Habang iniisip ko siya, napangiti ako at naglabas ng lakas ang aking puso.

Sa tuwing nakikita ko siya, nawawala ang galit ko at napapalitan ng ngiti sa aking labi.

Inaamin ko na mahal ko na siya. "Shiit, Ethan, hindi ako ito pero mahal ko na siya," napaisip ako. "Dapat makabawi ako sa kanya, dapat mapasaya ko siya naman. Sayang ang lahat ng ginawa ko sa kanya, lalo na ang pagsasamantalahan ko sa kanya."

Tok tok tok tok, may kumatok sa pinto.

Alam ko na si Akira 'yon kaya't hindi na ako sumagot o bumukas ng pinto.

AKIRA POV

Papahirapan niya talaga ako nito kaya't pumasok na lang ako. Nakita ko siyang natutulog kaya't napagpasyahan kong gisingin siya.

ETHAN ETHAN ETHAN, gising na. Nakahanda na ang pagkain sa baba. Dadalhin ko pa ba dito ang pagkain?

"Aw, Akira, sige na. Susunod na ako sa baba at saka sabay na tayong kumain," sabi niya.

Napaisip ako sa kanyang sinabi. Ano daw, sabay daw kami? Hindi ko akalain. Di na ako sumagot at bumaba na lang ako, kahit paika-ika sa paglakad.

BRIAN POV

Noong araw na umalis ako sa bahay nila Ethan, nawala na talaga ako ng gana. Ikaw pa naman ang oras na lilibog na ka. Nakita ko ang lahat ng pangyayari nang lumabas ako sa kwarto ni Ethan at pumasok sa kwarto ng kapatid niya.

Hindi ako agad umalis nang makita ko si Ethan mismo ang gumahasa sa bagong adoptive niyang kapatid.

ETHAN POV

Bumaba na si Akira, nakita ko na paikot-ikot siya. Dapat makabawi ako ngayon.

Nag-ayos muna ako bago bumaba at kumain. Pagbaba ko, nakita ko si Akira na nakatayo at naghihintay sa akin. "Kain ka na, Ethan. Salubong sa akin," aniya.

"Sige," sagot ko.

Napansin ko na ang matamlay na anyo ni Akira. Wala siyang ganang makipag-usap. "Akira, sabay na tayong kumain?" sabi ko sa kanya.

"Sige, busog pa ako, Ethan. Mauna ka na," tugon niya.

Habang pabalik siya sa kusina, napansin ko na medyo nag-aalangan siya kaya dali-dali ko siyang sinabayan.

Shiiit. "Akira, Akira, gising," dali-dali ko siyang dinala sa aking kwarto. Tinawag ko ang kasambahay ko na kumuha ng maligamgam na tubig at pamunas. Pinunasan ko siya ng maligamgam na tubig para bumaba ang kanyang lagnat.

"Pasensya na, Akira. Sa nagawa ko sa iyo, sana patawarin mo ako. Mahal kita, bunso." Umalis muna ako saglit sa tabi niya.

AKIRA POV

Nagising ako dahil sa sakit ng aking ulo at sa hapdi ng aking butas. May nasagi akong matigas na bagay. Nakita ko ang kanyang maamong mukha. Hindi ko akalain na magkakagusto ako sa demonyong ito.

"Baka matunaw ako sa titig mo iyan," sabi niya. Tumalikod na lang ako bago niya sabihin iyon. Pagkasabi niya, tumunog na ang aking tiyan. Senyales na nagugutom na ako. Tatayo sana ako, pero pinigilan niya ako.

"Wait lang diyan. Mahiga ka lang. May lagnat ka. Ako na ang kukuha ng pagkain," tugon ko.

Himala, mukhang mabait siya ngayon. Iniisip ko kung sino ang gumahasa sa akin.

ETHAN POV

Bumaba na ako para kumuha ng pagkain namin ni Akira. Sana'y patawarin niya ako sa aking nagawa.

Pagkatapos kong kumuha ng pagkain, agad akong bumalik. Nakita ko si Akira na nakaupo lamang, habang nakatingin sa kawalan.

"Ang lalim ng iniisip mo, ah? Ako ba ang iniisip mo, Akira?" sabi ko.

"Ang assuming mo naman, Ethan," sagot niya. "Tawag mo sa akin ngayon kuya Ethan na. Sige, kuya Ethan."

AKIRA POV

"Bakit mo ito ginagawa, Ethan?" tanong ko. "Ang bilis ng tibok ng puso. Di ko akalain na napaka-sweet mo pala. Sige na, bunso, kain ka na."

"Kumain na lang ako. Hoy, kumain ka rin. Wag kang titig sa akin. Di ako pagkain," sabi niya na may halong pangloloko.

"Bahala ka na jan. Ikaw na naman ang magugutom. Kumain kami ng sabay ni Ethan. Hindi ko akalain na ang dating Ethan na kilala ko ay sobrang bait pala.

Sana, magpatuloy na ito. Ang simpleng kainan, nauwi sa tawanan.

Umabot ng gabi, tapos na kaming kumain. Nandito ako ngayon sa aking kwarto, nakahiga. Kapag nalaman kaya niya na gusto ko siya, tatanggapin niya ako?

ETHAN POV

Iniisip ko talaga kung tama ba ang aking nararamdaman para sa kanya. Mahal ko na siya. Sana tanggapin niya ako balang araw kapag nalaman niya ang totoo.