YENİ KOMŞU +18 (Tamamlandı)

ÖZEL BÖLÜM - 3

"Günaydıııınn" yatağımıza zıplayan Ayperi ile gözlerimi aralıyorum.

"Annecimmm gel bebeğimmm günaydınnn" diyerek onu aramıza aldım. Serkan hala uyanmamıştı. Ayperi'ye göz kırptım ve

"Hadi babayı uyandıralım " dedim. Ayperi bunu dememle babasının üstüne zıpladı ve onu gıdıklamaya başladı. Bende bi yandan gıdıklamaya başladım. Serkan kahkahalarla gözlerini araladı.

"Hahaha durun bakalım hanımlarr!"

Derken bizi alt etti.

"Serkan sakınn yapma.."

"Sen yaparken iyidi amaa." Dedi ve beni gıdıklamaya başladı bi yandan da Ayperi'yi gıdıklıyordu.

"Serkann tamamm dur ahahah"

"Normalde böyle zamanlarda senin sözünü dinlemem bilirsin."

"Aşkım o zaman bu zaman değil biliyorsun." Kahkahalarımız birbirine karşırken nihayet Serkan Ayperi'yi kucağına aldı.

"Pisliksinn Serkan."

"Nolduu"

"Bi şaka yaptırmadın mahvettin beni" deyip kahkaha attım.

"Ben seni hep mahvetmiyor muyum güzelim."

Gözümle Ayperi'yi işaret ettim ve Serkan'a bir öpücük verip banyoya girdim. Banyodaki işlerimi hallettikten sonra telsizden gelen homurdanma sesleriyle bornozumla çocukların odasına gittim. Toprak uyanmış beşiğinde doğrulmak için debeleniyordu.
Hemen kucağıma alıp karnını doyurmak için emzirme koltuğuma oturdum. Emmeyi bıraktığında altını da temizleyip güzelce giydirdim.

"Ya benim oğluşum mis gibi mi olmuşşş " kokusunu içime çeke çeke öptüm.

"Mmmhh ya bu dünyanın en iyi kokusu falan mı yaa! "



Ben güzel oğlumu mıncırırken Ayperi bana seslenerek odaya geldi.

"Aaanneee!"

"Aşkkııım!" Diye Serkan da eklenince bu ikiliye gülmeden edemedim. Ayperi Serkan'ın omuzlarındaydı. Bende Toprak'ı kucağıma alıp:

"Efendiiim" dedim onlar gibi uzatarak.

"Hadi kayvalti haziyyy baba ve ben haziyladim anneciim"

"Yaa öyle mi babasıı.."

"Evett. Çok marifetli benim prensesim."

Kıkırdadım ve birlikte aşağı indik çocukları sandalyelerine oturtup bizde yerlerimize oturduk. Bir yandan kahvaltımızı edip bir yandan sohbet ediyorduk. Ayperi:

"Ya ane ben Topyakla oynamak istiyoyum ama o benimle oynamıyoo ve ağliyoo." Diye sızlanmaya başladı. Derin bir nefes aldım. Toprak doğduğundan beri her gün bunu konuşuyorduk.

"Amaa anneciğim demiştim ya sana o daha çok küçük biraz daha büyüyünce oynayacaksınız."

Ayperi ellerini göğsünde birleştirip yüzünü düşürdü.

"Benimle aynı yaşta kaydeş istiyoyum ben." Duyduğum şeyle yutkunamadığımı hissettim. Serkan'la göz göze geldiğimde onunda aynı durumda olduğunu gördüm.
Beynimin içinde o gün tekrar canlandı. Bacaklarım uyuştu kulaklarım uğuldamaya başladı. Serkan bana bir şeyler söylüyordu fakat sadece bir uğultudan ibaretti. Nefesim sıklaşmaya başladı. Öznur Abla çocukları alıp odaya çıkarttı. Serkan beni kendine çekip sıkıca sarıldı.

"Sakin ol güzelim.. Ben yanındayım.. Hep yanındayım. Duyuyor musun Eda ses ver bitanem."

Zorlukla çıkan sesimle konuştum.

"Serkan..."

Serkan derin bir nefes aldı ve saçıma öpücük bıraktı.

"Buradayım.. Seninleyim..."

Gözlerimden yaşlar istemsizce döküldü.

"Eğer o gün o Avm'ye gitmeseydim ya da senin de benimle gelmeni kabul etseydim... " dediğimde Serkan beni susturdu.

"Şşş sakın.. Sakın kendin suçlama... Bu ikimizin de suçu değil tamam mı? Bu o şerefsizin suçu ve o da cezasını buldu. Evet bu bebeğimizi geri getirmez.. Onu tamamen bu dünyadan silmeyi düşünmedim mi sanıyorsun..."

Kafamı Serkanın göğsünden kaldırdım ve yüzüne baktım. Onun da ağladığını o an fark ettim.

"Hayır... O pislik sürünsün. Sen asla ona bulaşmayacaksın. "

Usulca kafasını salladı.

"İyi ki varsın."

"Sende..."

Deyip dudaklarıma ufak bir öpücük bıraktı. Burnunu çekip kendini toparladı. Gülümseyerek:

"Hadi şimdi kahvaltımızı edelim Ayperi'ye Öznur ablası yedirmişti sen inene kadar."

Kafamı salladım ve bir şeyler atıştırmaya başladım.

"Eda.. Biraz annenlerde kalmak ister misin?"

Birden duraksadım..

"Neden birlikte gitmiyoruz?"

Çayını yudumladı ve:

"E sen.. Özledim diyordun ondan söyledim."

"Evet özledim ama... Serkan senin aklında ne var açık olsana. "

Biraz sert konuşmuştum. Onun da tek kaşı kalktı.

"Bana açık ol diyorsun ama bu aralar çok içine kapandın.. Bana karşı bile mesafelisin.."

Elimdeki çatalı masaya bıraktım. Gözlerim dolmuştu.

"Bunun sebebi gayet açık değil mi Serkan?"

Sesli bir nefes aldı.

"Ah evet. Çocuklar..."

Sanki karşımda yabancı bir adam vardı. Sözlerine daha kırıcı bir şekilde devam etti.

"Bak Eda bu konuşmayı şu an yapmak en son istediğim şeydi. Ama ben eski bizi bulamıyorum."

"Serkan... Bu ne demek oluyor.. Ben hepimiz için elimden geleni yapıyorum.. İşime ara verdim çocuklarıma, sana, yetebilmek için. Seni çok seviyorum. Belki ilk zamanlardakinden daha çok.. Ama seni bu düşünceye sokan sebebi merak ediyorum. Daha az önce her zaman yanındayım diyen Serkan'a ne oldu? "

"Tabii ki senin yanındayım.. Ve seni seviyorum. Ama biz eş olarak... Aile olarak.. Devam etmekte zorlanıyoruz. Sen ikinci kez anne olmak için yeterince hazır değildin. Hata yaptık.."

Artık sinirlenmiştim. Benim anneliğime laf etmek.. Bu olacak iş değildi. Hızlıca ayağa kalktım.

"Sen ne diyorsun Serkan! Yaparken iyidi.. Şimdi mi aklın başına geldi. Bütün hevesin bu muydu! Şimdi de karşıma geçmiş devam etmekte zorlanıyoruz diyorsun. Gerçekten yazık! "

Serkan da ayağa kalktı.

"Sakin ol... İşte bundan bahsediyorum. Kendine hakim olamıyorsun. Çocukların kavga ettiğimizi duymasından tereddüt etmiyorsun."

Derin bir nefes aldım.

"Tamam... Dediğin gibi olsun.. Yarın çocuklarla birlikte yan eve geçiyorum. "

Serkan anlamsız gözlerle bana baktı.

"Ne?"

"Duydun. "

BÖLÜM SONU
.
.
.

Helllo nabersinizzz ! Uzuuuun zaman oldu. Eğer güzel dönüşler alırsa devamı gelecek sizi seviyoreeee😂❤