Kulağımda son ses çalan şarkıyı son ses söyleyerek okula doğru yürüyordum.
Off, olamam asla
Yerine birini koyamam asla
Off, düştüm aşka
Tadın dilimde zehir de olsaSon dizesi kıkırdamama neden olmuştu. O gün olanlardan sonra Ezgi ile daha yakın olmuştuk doğal olarak. Yaptığımızın farkındayız ama iyi ya da kötü şu an bu umurumda değildi açıkçası.
Nakarat kısmını söylediğim sırada kolumda hissettiğim ellerle o tarafa dönmüştüm. Bu, Ege'ydi. Kulağımdakini çıkarıp,
-Ooooo bakıyorum birileri yine modunda.
Gülümseyip Ege'nin koluna girerek,
-Hmhm bu gün çok iyiyim.
Ege kaşlarını çatıp,
-Ne oldu anlat bakalım.
Omuz silkip,
-Hiç ya öyle genel. Kendimi fazla iyi hissediyorum sadece.
Ege duraksamıştı. Onunla beraber bende durumuştum.
-İçtin mi ilaçlarını sen?
Söyledikleri kaşlarımın çatılmasına neden olmuştu,
-O ilaçlar umurumda değil Ege! İyi olmam için onlara ihtiyacım yok!
Gitmeye yeltenince Ege tam önümde durup beni durdurup ciddiyetle,
-Nil ilaçlarını ne zamandır içimiyorsun sen?
Hafif sinirle söylediklerine karşı,
-Benim o deli ilaçlarına ihtiyacım yok. Ve artık içmeyeceğimde!
Yoluma devam ettiğim sırada tekrar önümde durup,
-Tamam sakin ol sana kimse zorla birşey yaptıramaz ama kendine ne yaptığının farkında mısın sen?! Dikkatli ol!
Tek kaşımı kaldırıp,
-Neye karşı dikkatli olayım Ege?
Ege gözlerimin içine bakarak,
-Duygularına, hâl ve hareketlerine, ani duygu değişimlerine. Anlıyor musun beni güzelim?
Anlıyordum, ki biliyordum zaten bunları.
-Ege ben gayet iyiyim. O ilaçlara da ihtiyacım yok. Lütfen kapat şu konuyu.
Diyerek Ege'yi beklemeden okula doğru yürümeye devam ettim. İçtiğim ilaçlar canıma tak etmişti. Beynimi uyuşturmaktan başka hiçbir vasıfları yoktu zaten.
Okula gelince oyalanmadan sınıfa geçmiştim. Sırama oturduğumda ise ön sıranın boş olduğunu fark ettim. Demekki Ezgi hâlâ gelmemişti, diye düşündüğüm sırada kapıdan Ezgi içeri girmişti.
Yüzündeki yorgunluk ve sırıtış ile sıraya çantasını koyup bana yönelmişti. Ben sırada oturmuş vaziyetteyken eğilip yanaklarımı öpüp,
-Günaydın.
Ses tonu o kadar etkileyici gelmişti ki yutkunma gereksinimi duymuştum.
-Günaydın.
Son harflerini uzata uzata söylediklerime dudak kıvırmıştı.
-Uykusuz kalmış gibisin?
Başıyla beni onaylayıp,
-Dün akşam kafamdaki düşünceler beni uyutmadı da.
Bunları söylerken beni süzüp sırıtmıştı. Bu hâline kıkırdadığım sırada Ege sınıfa gelmişti.
Sıraya çantasını koyup ardından oturduğu sırada Ezgi de sırasına dönüştü.
Ege yorgun gözlerle bakıp,

ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARMA gxg (+18)
Teen FictionSizce bir insan bu dünyada en çok neye ihtiyaç duyar? Onu destekleyen bir aileye mi, hayallerini gerçekleştirebilmeye mi? ya da mutluluğa mı? Bence bir insan en çok yaşayan bir ruha ve atan bir kalbe ihtiyaç duyar. Kalbiniz atmasa bile başka bir evr...