Bir gecede bir insanın ruhu kırk yaş yaşlanır mı? Evet yaşlanırmış!
Yüzme tuğla yemiş gibi hissettiğim bir sabaha uyanmıştım.
Dün yırtık pantolonumu çıkarıp Doğa hocanın bana verdiği eşofmanı giymiştim. Ve akşam uyumaya çalışırken muhtemelen çok hareket ettiğim için dizlerim kan revan içindeydi ve eşofman batık durumdaydı.
Gerçi gece uyuyamamış, sabaha kadar kabuslar görmüştüm. Rüyamda Doğa hoca nasıl bir öcüye dönüşebilir hâlâ aklım almıyor?!
Yarimden dikkatlice doğrulup yataktan bacaklarımı sarkıtmıştım. Cidden berbat durumdaydılar.
Yavaşça ayaklanıp odadan çıkmıştım. Dün akşam Doğa hocanın ısrarları üzerine onun odasında kalmıştım ve bu durum utanmama neden oluyordu. Kadının odasını ele geçirmiştim resmen!
Birkaç kapı sonra salona yani mutfağa varmıştım. Evde sessizlik hâkimdi ve büyük ihtimalle okula gitmişlerdi. Saat kaçtı acaba?
Diye düşündüğüm sırada bir ses,
-Bu ne hâl?!
Diye çığlık atınca korkudan birkaç adım geriye gitmiştim. Bu Emma hocaydı.
Hocam kalp var bende!
Hızla yanıma gelip,
-Ne oldu sana? İyi misin?
Araya girip,
-Hocam iyiyim ben. Sadece uyurken çok kıpırdadığım için tekrar kanamışlar.
Evet yatak bile kan içindeydi.
Beni koltuklardan birine oturtup dün akşam olduğu gibi yine pansuman yapmaya başlamıştı. Dizime kadar eşofmanı çekip canım yana yana pansumanın bitmesini bekledim.
-Doğa hocanın yatağını da mahvettim.
Söylediklerim Emma hocayı güldürmüştü.
-Bu hâlde düşündüğün şeye bak. Hallederiz onu.
Söylediklerine gülümsemekle yetinmiştim. Çok mahçup hissediyordum.
-Ne oluyor burada?
Diye aniden gelen endişeli ses ile Emma hocayla sesin geldiği yere yönelmiştik.
Doğa hoca ne ara gelmişti ki?
Hızla yanımıza gelip soluma oturunca ona kısaca açıklama yapmıştık.
-Tamam Emma ben hallederim. Sen yiyecek birşeyler hazırlar mısın?
Diye de ekleyince aç olduğumu o an fark etmiştim işte.
Bu kadar kötü düşmeyi nasıl başardım bilmiyorum ama bende kolay kolay kapanmayacak yaralar açılmıştı.
-Birazdan daha iyi olacaksın.
Doğa hocanın söylediklerine acıyla gülümsemiştim.
İyi olmak istiyordum hocam.
Doğa hoca üstümdekileri süzdükten sonra,
-Odaya gitsek iyi olur.
Demişti. O kadar kötü müydü gerçekten?
Elimi omzuna atınca Doğa hoca da belimi kavrayıp kalkmama yardım etmişti. Beraber Doğa hocanın odasına vardığımızda odanın dekorasyonunu şu an fark etmiştim. Dün akşam kafam doluyken bakmaya bile fırsatım olmamış demek ki. Ya da akıl edememiştim bilemiyorum.
Oda o kadar güzel bir haki yeşili ile boyanmıştı ki göze asla batmıyor aksine otantik duruyordu. Gözlerinden mi esinlenmişti acaba?
-Odanız gerçekten güzelmiş.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARMA gxg (+18)
Fiksi RemajaSizce bir insan bu dünyada en çok neye ihtiyaç duyar? Onu destekleyen bir aileye mi, hayallerini gerçekleştirebilmeye mi? ya da mutluluğa mı? Bence bir insan en çok yaşayan bir ruha ve atan bir kalbe ihtiyaç duyar. Kalbiniz atmasa bile başka bir evr...
