Yazım yanlışları varsa şimdiden özür dilerim 🖤
Bana aniden deli cesareti gelmişti galiba. Çünkü hocanın önünde soyunmasını bilip giyinmesini bilememiştim!
Olayları idrak ettikten sonra kapşonlu hırkamı üzerime geçirip okula girmiştim. Şimdi ise tuvalette giyinmeye çalışıyordum.
Hayır ne diye bu kadınla inada giriyordum ki? Durup dururken başıma iş açmayı çok seviyordum çünkü!
Hızla giyinip tuvaletten çıkmıştım. İki ders demiştik ama bu gün onun yanına gitmeyi kesinlikle düşünmüyordum.
Teneffüs olunca vakit kaybetmeden sınıfa yönelmiştim. Sınıfa girdiğimde ise gördüklerim karşısında kaşlarım çatılmıştı. Birim benim sıramda kafasını gömüp uyuyordu. Benim sıramda bide. Ulan ben şimdi sana ne yapacağını bilirim.
Adımlarımı hızlandırıp oturduğum sıranın önüne gelince elimi yumruk yapıp sıraya geçirmiştim bile. Ama sorun şu ki karşı taraftan tık yoktu. Milim hareket bile etmemişti.
Omzuna dokunup sarsınca bile çocuk başını kaldırmaya tenezzül etmemişti.
-Oturduğun yer dolu yanlız.
Bunları kulağının dibinde söylemiştim. Ama yine tık yoktu. Sikicem ama bak!
Tekrar sarsmaya yelteniyordum ki aniden çocuk başını kaldırınca öylece kalakaldım. Bu Ege'yedi.
-Ege!
Sırıtıp taklidimi yapıp,
-Nil!
Omzuna en sağlamından geçirince acıyla inlemişti. Hak etmişti şerefsiz.
Ege kalkınca vakit kaybetmeden ona sarılmıştım.
-İyileşmişsin.
Sarılmama karşılık verip,
-Maalesef.
Karnına yumruğumu geçirip,
-Saçma sapan konuşma gerizekalı!
Ege benim okuldaki tek yakın arkadaşımdı. Lisenin başlarında ilk tanıştığım arkadaşım Ege idi. Ve bu salak çocuk dönem açıldığı gibi bacağını kırmayı başarıp bu yüzden de okula gelememişti.
Kesinlikle bu gün geleceğini tahmin etmemiştim.
Sıraya oturunca Ege,
-Duydum ki ben yokken satılmıştım.
Kaşlarımı çatıp,
-O ne demek,
Kollarını birbirine bağlayıp,
-Yani bilemedim. Ben geldiğimde bu sıra doluydu.
Ah tabi bizde şöyle bir kural vardı. Ben Ege'nin ya da Ege benim yanımdan başka yere oturamazdı. Ege yokken yanıma oturan kızdan bahsediyordu.
-Aramızda kalsın kızın adını bile bilmiyorum.
Fısıltıyla söylediklerime kahkaha atmıştı.
-Ne fena pislik birşey olmuşsun sen öyle,
Göz devirip,
-Abartma be sürekli mesajlaşıyoruz uzun yıllardır görüşmüyoruz gibi konuşuyor bide.
Gülerek başını sallamıştı. Bu çocuk bambaşka bir şeydi. Çok seviyorum kendisini.
//
Okul çıkışı Ege ile beraber eve dönüyorduk. Bu şapşal çocuk otobüsle gitmesine rağmen beni evime bırakıp kendi evine öyle geçiyordu. Yıllardır bu hep böyleydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARMA gxg (+18)
Teen FictionSizce bir insan bu dünyada en çok neye ihtiyaç duyar? Onu destekleyen bir aileye mi, hayallerini gerçekleştirebilmeye mi? ya da mutluluğa mı? Bence bir insan en çok yaşayan bir ruha ve atan bir kalbe ihtiyaç duyar. Kalbiniz atmasa bile başka bir evr...
