Böyle bir tepki ile karşılaşacağımızı kesinlikle beklemiyordum. Saçma sapan gereksiz yere sinirlenip başkalarına patlamaya hakkı yoktu bu kadının!
Spor salonundan çıkalı çok olmuştu ve koca okulda Ezgi'yi arıyordum!
Önce sınıfa ardından kantine bakmıştım. Kantinin penceresinden okulun bahçesine de göz atınca bahçede olmadığını anlayıp lavaboları aramaya koyuldum.
En üst kattan başlayıp tek tek gezmeye başladım. Ama sonuç tamamen hüsrandı. Bu kız nerede?
Aşağı kata inince hızla revire yöneldim. Revirin kapısını açtığım gibi biriyle çarpışmam bir olmuştu.
-Çok özür dilerim. Görmed-
Dememe kalmadan çarpan kişiye bakınca,
-Ezgi!
Baştan aşağı süzdükten sonra birşey olmadığının kanaatine varıp,
-Nerelerdeydin sen?!
Gözleri kan çanağına dönmüştü. Bu durumuna içim gitmişti. Pislik kadın ne yaptığının farkında bile değildi.
Ezgi'ye sarılıp,
-Çok özür dilerim. Böyle olmaması gerekiyordu.
Sarılmama karşılık verip,
-Senin bir suçun yok ki. Suçlu olan benim.
Suç benimdi. O kadın kafayı bana takmıştı çünkü.
Ondan ayrılınca kaşlarını çatıp,
-Yüzün kıpkırmızı.
Ardından revirdeki buzların bulunduğu yere yönelip geri gelmişti. Bende o ara ardımızdan kapıyı kapatıp sedyeye oturmuştum. Canım cidden yanıyordu.
Buzu alıp sedyeye yanıma oturduktan sonra buzu yanağıma tutmaya başlamıştı.
-Yemin ederim ki canını acıtmak istememiştim. Nasıl oldu bende anlamadım.
Gülümseyip elindeki buzu alıp,
-Cidden önemli birşey yoktu. Sadece hoca fazla tepki verdi. Ona takılma sen o kadın hep böyledir.
Buna kıkırdamıştı. Onun gülüşüyle bende gülümsemiştim.
Buzu tutmaya devam ettiğim sırada,
-Çok yandı değil mi?
Demişti Ezgi. Aynı gülümseme ile başımı sallayıp,
-Geçeli çok oldu. İyiyim şimdi.
Ardından sessizlik olmuştu. Aradan kaç dakika geçti bilmiyorum ama Ezgi sessizlikten rahatsız olmuş gibi,
-Arkadaşınla çok iyi anlaşıyorsunuz.
Ege'den bahsediyordu.
-O eşek sıpası en yakınım olur. Daha çok bana abi gibi davranır. Ama tam bir beyefendidir. Yani takılma onun serseri tipine.
Gülümseyerek,
-Çok güzel bir dostluğunuz var anlaşılan.
-Çok güzel değil, mükemmel bir dostluk. Tabi bunu Ege'ye borçluyuz.
Şimdi de mest olmuş bir şekilde bakıyordu. Bu halleri çok komik gelmişti işte.
Biz konuştuğumuz sırada kapının açılmasıyla oraya yönelmiştik.
Gelen hocaydı.
Başta yüz ifadesi aynıyken bizi görünce kaşları çatılmıştı. Ezgi'ye bakınca ise yüzünde mahcup bir ifade vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARMA gxg (+18)
Teen FictionSizce bir insan bu dünyada en çok neye ihtiyaç duyar? Onu destekleyen bir aileye mi, hayallerini gerçekleştirebilmeye mi? ya da mutluluğa mı? Bence bir insan en çok yaşayan bir ruha ve atan bir kalbe ihtiyaç duyar. Kalbiniz atmasa bile başka bir evr...
