-Sen ne yaptığının farkında mısın kızım?
Oturduğum koltuğa daha çok yayılıp,
-Hayır değildim. Olsaydım böyle bir şey yapmazdım zaten anne biliyorsun.
-Hocanın yakasına yapışmak nedir sen kafayı mı yedin?
Kaşlarımı çatıp,
-Belki. Bilmiyorum.
Annem sabır çekip ellerini havaya kaldırıp sabır diliyordu. Ya da bana akıl fikir diliyordur. Bilemedim.
Tekrardan bana yönelip,
-Yürü okula gidiyoruz.
-Anne yeni geldim. Yine gidemem.
Annem çıldırmış gibi,
-Kalk çabuk!
Diye gürleyince irkilmedim değil. Yerimden doğrulup,
-Sultanım sakin ya.
Ardından annem odadan ayrılmıştı.
Ben eve gelmeden önce anneme haber verilmişti bile. Ama davamın arkasındayım, haklı olan benim ben!
//
-Nil neden böyle bir şey yaptın?
Sıkıntıyla nefes verip müdür beye olayı baştan aşağı herşeyi anlattım. Annemin karşı koltukta çatık kaşlarla beni izlemesini es geçmeye çalışarak tabi.
-Kızım bu sana hocanın yakasından tutma hakkı vermez. Bir öğrenci olarak bunu en iyi sen biliyorsun.
Evet bir anlık hataydı. O kadar.
-Eğer hocamdan özür dilersen devamsızlık konusunda sana tolerans gösterebilirim.
Özür dilemek mi? O kadına mı? Nah!
Tam itiraz etmeye kalkışıyordum ki annemin bakışları ile susmak zorunda kalmıştım. Annem burada olmasaydı bilirdim ne yapacağımı.
Biz konuşurken o ara yeni gelen beden hocamız odaya giriş yapmıştı. Hayır Nil şu an göz devirmenin sırası değil.
Müdür ve annem bana beklentili gözlerle bakınca içimden ettiğim küfürlerin haddi hesabı yoktu.
Yerimden kalkıp hocanın karşısına geçince ne yapacağımı kestirmeye çalışıyordu. Şeytan diyor sağdan soldan dal. Ama uyumuyoruz ona.
Yapmacık olduğu fazlasıyla belli olan muhteşem gülüşümü yüzüme takıp,
-Bu gün yaka- şey yani size yaptıklarım için özür dilerim hocam.
Karşımdaki kadın hafif gülümseyip,
-Hatanın farkında olman ne güzel.
Ardından müdüre dönüp,
-Hocam Nil'i dersinin telafisi için öğleden sonraki son iki ders alabilir miyim?
Dediğinde yüzümün aldığı ifadeyi anlatamazdım. Ne diyordu bu? Telafi dersi mi? Beden bir de? Siktir git ya!
Müdür bunu onaylayınca o an kendimi tokatlamak istemiştim. Bu kadın beni çok uğraştıracaktı. Hemde çok.
//
Son iki dersimizin bir önceki dersindeydik ve ders bitti bitiyordu. Bundan sonraki ders o kadınlaydı.
Ben bunları düşünürken zil çalmıştı bile.
Sakince sıradan kalkıp spor salonuna doğru ilerlemeye başladım.
Spor salonu bomboştu ve hoca gelmemişti. Şaka gibi!
O an kollarımı iki yana açıp,
-Benimle uğraşacak değil mi?!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARMA gxg (+18)
ספרות נוערSizce bir insan bu dünyada en çok neye ihtiyaç duyar? Onu destekleyen bir aileye mi, hayallerini gerçekleştirebilmeye mi? ya da mutluluğa mı? Bence bir insan en çok yaşayan bir ruha ve atan bir kalbe ihtiyaç duyar. Kalbiniz atmasa bile başka bir evr...
