Chapter 12

184 5 0
                                    

☣Chapter 12☣

※Stellar Vermillion’s POV※

Drake and I we're now in front of her parents place and here I am kinakabahan na animo’y hindi ko pa sila na meet. Bakit nga ba ko kinakabahan eh makiki kain lang naman ako rito?

“Stell, it'll be okay.” Sabi ni Drake habang hawak sa kamay ko at nilagay na to sa braso nya. Maybe he noticed na napi-pressure ako dahil kanina pa ko panay buga ng malalim ng buntong hininga

“I’ll be here so no need to worry.” He assured. With that, we headed inside then their maids welcomed and guided us papasok ng mapatigil kami sa entrada dahil pababa na si Mrs.De Silva sa pa spiral stairway nila dito sa bungad ng mansion.

“Ohh hey, mom.” Drake said after seeing his mum.

“Hey there guys, sorry I didn't get the chance to personally welcome you both.” She said smiling.

“Good Evening Mrs.De Silva. Thank you for inviting me here tonight.” I said politely at nakipag beso-beso at yakap naman ito sakin.

“No, I should be thanking you for accepting my invitation na pa biglaan nalang. It's just that tjis is the only available day that me and my husband won't be that busy.” Paliwanag nya sabay titig nito sa kabuuan ko.

“You really are just as gorgeous as my Drake said you were, Iha. With a mask or without, you're stunning, no wonder you captured my son's heart and attention in just a short time.”

Para naman akong nahiya sa sinabi nya na yon at tingin kay Drake na hinagkan na sa pisngi ina nya pero wala man lang pag deny na ginawa kaya parang mas lalo lang akong nahiya sabay balik ng tingin sakin nito.

“But what happened to your face Iha?” Anya nya at napahawak naman ako unti sa medyo mahabang bandage sa pisngi ko. Yung sugat na natanggap ko kay Alfonso.

“I accidentally drop a glass mirror po when I’m moving my stuffs and unfortunately natamaan po ng bubog pisngi ko.” Sagot ko nalang kagaya ng sagot ko kay Drake ng magulat syang makita nya rin ito.

“Nothing to worry po Mrs.De Silva, this one will heal in no time naman po.” I assured sabay ngiti nya naman.

“That's good to hear, sayang naman kung magkaka peklat ka but by the way, You can call me Tita Elise or you can even call me mum, whichever you prepare as long as it's not something so distant like Mrs.De Silva dahil girlfriend ka na ng anak ko.”

“I’ll try my best po Tita Elise.” Sagot ko nalang habang nakangiti.

Tita Elise guided us to dining area and told us na pababa pa lang raw ama ni Drake dahil may tinatapos pang tawag. When we got there to their dining ay halos mapanganga pa ko dahil sa dami ng nakahain na animo’y isang barangay yung invited.

I want to ask kung sino pa invited pero since anti social akong tao kaya nanahimik nalang ako at umupo na lang sa lugar na pinaghatak ni Drake na upuan dahil sa’kin sya nakatingin.

We just waited for awhile at dumating naman rin nga ito so we started eating after the greetings and stuffs.

“So Iha, how's your family? Are they into businesses also?” Mr.De Silva asked ng nasa kalagitnaan kami ng pagkain.

Patay nako nito. Nandito na ata naka salalay kung itataob nila yung lamesa at ipapaluwa nalang lahat ng kinain ko sa oras na di nila gusto sagot ko. It's more like ‘Here’s the money, leave our son alone.’ dapat pala pinag isipan ko na agad magkano hihingin ko dahil kung 1 to 10 million lang naman mas mabuti pang iuwi ko nalang tong anak nila at hindi ko na ibabalik pa.

I shook my head mentally and decided na sumagot nalang dahil parang curious rin naman sila Drake pati mommy nya and I think It's a perfect time to tell him this dahil parang nakalimutan nya ng tanungin ano ba talagang background ko.

“My Dad used to have a different kind of businesses of his own but it all went bankrupt after he passed away. And my mom, she's in vegetative state as we speak for 5years now. I’m the only breadwinner of the family since I still have 2 siblings that I need to support and hospital bill that I need to pay. So if you’re indirectly asking me kung nararapat po ba estado ko sa anak nyo, you have my answer Mr.De Silva.” Sagot ko sabay tingin kay Drake dahil kanina pa naman talaga sya naka hawak sa kamay ko mula sa ilalim ng lamesa.

“And there’s another thing na ngayon ko palang rin po masasabi sa anak nyo dahil ngayon lang rin ako nagkaroon ng pagkakataon.” Panimula kong muli habang nakatitig sa mata ni Drake na parang nagtatanong.

“The truth is, I already have a son who's just about to turn 2 this year.” Sabay balik ng tingin sa mag asawa. “I’m already a mom but unfortunately wala na po daddy ng anak ko, he never met his dad nor anyone from his dad side dahil patay na daddy nya.” Diretsyahang pag amin ko at literal na naging speechless talaga sila lalo na si Drake.

Napababa tingin ko sa kamay nya na bumitaw na sa kamay ko. I felt a finch on my chest when he did that pero hinanda ko na rin naman reaksyon na ito; kaya nga sobra rin yung kaba ko kanina bago pumasok rito.

This is not the first time I got treated like this anyway dahil ganito rin naman kanila Dark noon dahil hindi pa nila alam noon na kabilang ako sa pinapahunt nilang pamilya. Dark brought me to his family to meet and amazingly nung una okay naman not until ipakilala ko na mismo kung sino pamilya ko kaya halos buhusan talaga ko ng kumukulong tubig ng ina nya after she found out na mukha at katawan ko lang talaga yung mukhang pang mayaman pero ang totoo, pera sa pag patay nalang at minsan pagbebenta sa katawan ang meron ako para buhayin lang pamilya ko lalo na’t hindi ko pa kilala si Dark noon. Just like I've said to Crisha before, My body is already tarnished and ruined since my dad left.

Everything I have now including my soul hindi ko na pagmamayari pa dahil halos binenta ko na lahat dahil sa kailangan ko talaga ng malaking pera para kanila mama.

I could just lie and creat all fake documents now dahil isa nako sa myembro ng Frenier but out of all the things, my family background is the only thing na ayokong maging peke sa pagkatao ko. Denying them feels like I can't accept them. Na sa lahat ng totoo sa sarili ko, gusto kong sila yon kahit na maging dahilan pa yon na kaayawan ako ng tao but then here we are…. having a Dejavu all over again.

I just sighed sabay tayo na dahil mukhang nasira ko na rin naman dinner nilang pamilya kaya bakit pa ko mag ih stay?

“I’m really thankful for the dinner Mr & Mrs. De Silva, forgive me for ruining this pleasant dinner na pinag effortan nyo pa naman. I don't to ruin the rest of your evening so if you'll excuse me.” I just said at kuha na agad sa gamit ko sabay lakad na paalis.

Bawat hakbang parang sobrang bigat, I wonder how they'll treat my Lucas lalo na pag nalaman pa nila na anak ito ng namatay na anak nila at ang ina naman nito ang pumatay rito. How they'll gonna accept him now without treating him as an outcast pag sa oras na mawala nga ako? Ano ng mangyayari sa anak ko? Sa pamilya ko? Buy then, ano bang dapat na gawin ko para mailigtas sila sa impyernong buhay na mag isang hinaharang ko?

“Stell! Stellar!!” I heared pero nag patuloy ako pero agad ng humarang sa harap ko si Drake.

I looked at him na blangko ang ekspresyon at hindi ko inaasahan na yayakapin nya nalang ako bigla at ipadadantay ulo ko sa dibdib nya habang haplos likuran ko.

“It’s okay...it's okay, Just cry.” He softly uttered at bago ko pa namalayan kung ano ba sinabi nya ay nagkusa na sistema ko at naiyak na talaga ko ng tuluyan sa dibdib nya. That all these emotions suddenly like a Pandora's box na hindi ko na ma kontrol at naglabasan na lang lahat na halos pati pag iyak ko ay naging pasigaw na agad.

Maybe Crisha is right. This emotions that building up inside me is too much that now overflow but she said that crying will help to ease the pain pero bakit sa bawat pag hikbi ko mas nasasaktan lang ako? Bakit sobrang bigat? Bakit parang hindi ko na kaya?

With those question nanghihina akong napaluhod kasabay si Drake.

“Shhh, it’s okay… It'll be okay..” I heard him said at mas kinulong pa ko sa yakap nya habang patuloy lang ang pag iyak ko sa bisig nya.

Mafia's Dangerous Obsession (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon