Mafia's Dangerous Obsession (Completed)

Chapter 19 (S3)

☣Chapter 19☣

※Stellar McKenzie's POV※

It's been past few weeks or already a month mula ng magising ako. I lost count of how many days already dahil wala akong ibang ginawa kundi tumanaw lang sa labas ng bintana habang nagpapagaling.

They said that they all thought wala na talaga ko, Crish and Renee even announced me dead but miracle did happened sa isang makasalanan pa na kagaya ko.

Thinking about it now, maybe Vanessa helped me to return so I could continue.

I want to question why she didn't take me with her but seeing her family that I already considered as my own, sila Crisha at Renee na sobrang nasaktan matapos rin nilang gawin lahat at akalain wala na talaga. All of them that day na nasa tabi ko ng magising ako kahit si Darkian na unang beses kong nakitang mugto rin ang mga mata — Seeing all of them in one place I realized how selfish I am na makalimutan nalang sila basta.

I smiled bitterly habang pinagmamasdan ang payapang kalangitan, halos kagaya lang ng nasa panaginip ko kasama sya kung panaginip parin nga ba talaga yon.

“To be happy… Is that even possible?” I asked kasabay ng pagbagsak ng luha ko.

Mabilis kong pinahid luha ko ng marinig ko ang pagkatok sa labas ng pinto.

“Come in.” Halos hirap ko pang sabi, pilit rin na maupo kaunti sa kama dahil nakakaya ko naman na except yung tumayo dahil sa mga sugat ko na hindi pa tuluyan naghihilom.

The door gently opened at si Darkian ang bumungad.

“You're awake, kumusta ka?” He ask at may dala pang bulaklak.

I sighed at muling binaling ang tingin sa labas ng bintana. Ni hindi na tinanggap bulaklak na dala nya kaya wala na siyang nagawa kundi ilapag nalang sa tabi yon kasama ng iba pa na nalalanta na.

“What are you doing here again?” Malamig kong tanong.

“I’m just stopping by.” He answered sabay bend na parang may pinulot. “And here.”

Napatitig ako ng kunin nya isang kamay ko at may maingat na nilagay roon. “I know how important that is to you, you dropped it again.”

Pinagkatitigan ko kamay ko dahil nandoon na muli yung kwintas ni Van. Mabilis ko itong nabitawan kaya bumagsak na naman muli ito sa tabi ng kama ko hanggang sa tuluyan na namang nahulog.

Agad nag bagsakan mga luha ko hanggang sa nasundan na ng hikbi.

Umiyak lang ako ng umiyak hanggang sa namalayan ko nalang na naka akap na sakin si Darkian. I don't have much strength to push him away and because of too much crying nakatulog na lang ako sa bisig nya.

When I woke up nandito pa rin sya. He’s busy arranging the flowers sa flower base at hiwalay ng mga nalalanta na.

“It doesn’t suit you.” Halos mapatalon sya sa gulat dahil sa pagsasalita ko sabay lingon sakin sandali at balik na muli sa pinagkakabusyhan nya na parang walang nangyari.

“The McKenzie's will be coming any minute now, bibisita..” Anya nya.

“Why and why are you still here?” I asked.

“Well, I was about to go but Victor said na may sasabihin syang importante kaya mag antay raw muna ko rito.” Sabay punas ng kamay nya sa maliit na towel at kuha ng flower base at binitbit na ito para ilagay sa gitna ng lamesa na nasa tabi.

“I guess may kinalaman sa mafia dahil hinahanap nya rin yung dalawa, he's asking kung nasa ospital sila Crisha so I told him na nakita ko yung dalawa kanina kaso kasama mga pasyente nila, na pupunta nalang rin rito pagkatapos nila sa duty.” Paliwanag nya sabay harap sakin at namulsa.