Mafia's Dangerous Obsession (Completed)

Chapter 38 (S2)

☣Chapter 38☣

※Darkian Frenier’s POV※

“Put my girlfriend down, Darkian Frenier.” Pag uulit ni Drake De Silva habang nakatutok na sakin baril ng mga kasamahan nya. Hinarap ko sila habang nasa bisig ko si Stellar at walang malay.

“Get out of my way.” I said in a dangerous tone. If they won't hindi ako mangingiming pumatay pa ngayon sa tindi ng galit na nararamdaman ko lalo na’t nagdidilim pa paningin ko dahil sa nangyari kay Stell.

Agad inagaw ni Drake ang baril sa isa sa mga kasamahan niya at siya na tumutok non sakin. “Put my girlfriend down Darkian o hindi akong mangingiming patayin ka.” Seryosong banta nito, ngumisi ako.

How dare he to claim Stellar just because she had her for 5years doesn’t mean sya na agad ang may karapatan and when it comes to have a right ako ang mas may karapatan dahil asawa ko si Stellar. Na asawa ko pa rin sya.

I was about to tell him that or just kill him too instead ng gumalaw naman si Stellar na kinababa ko ng tingin sa kanya. Her lips is still bleeding and her body is covered in red marks kaya mas nakadama ko ng galit.

“Don’t.. don't do anything.” Pasimple at halos walang tinig na sabi nya sabay takip ng ayos sa katawan gamit ang pinatong ko at lingon sa kanila.

“D-Drake…” Naluluha na tawag ni Stellar. Agad naman na napa kilos si Drake at lumapit na lang basta samin.

Nagpababa si Stellar kaya wala nakong nagawa kundi gawin iyon at sinalubong nya pa ng mahigpit na yakap si Drake De Silva pagkalapit. She cried on his shoulder at para naman akong dinudurog sa eksenang yon.

“It’s okay hon, nandito nako.” Pag comfort ni Drake rito.

Napakuyom ako ng kamao. Gustong-gusto ko silang paghiwalayin pero hindi ko magawa dahil kay Stellar. Maybe she's really still upset at me, na hindi nya na talaga ko kailangan. With that kind of thoughts ay bumigat lang pakiramdam ko.

I turned my back on them dahil magiging ayos naman na sya sa kanya at kailangan ko pang maialis si Stephan rito bago pa makarating kay dad na nandito ako. I took a step ng madama maging alerto ko’t napatigil.

“And who say that you can go after what your brother did?!” Drake asked and I know nakatutok na naman baril nya. I quickly pulled my gun at halos ubusin ko na ang bala kay Stephan ng hindi sila nililingon.

“I just killed my brother, do you want me to do more?” I asked sabay lingon sa kanila at tutok ng baril sa ulo ko.

“Is this enough?” I asked with void expression at sinigurado ko rin na hindi mapapadako tingin ko kay Stellar kundi kay Drake lang. But on my peripheral nabigla rin sya at masaya ako kahit paano na may paki pa rin sya sa isang gaya ko. I know that Stell don't want Drake to know na may ugnayan kami kaya titiisin ko nalang.

Drake De Silva still in rage at base sa mga mata, bloodlust, pati pangangatog ng mga kamay nya na nakahawak pa rin sa baril.

“Hon, stop.. Let's go, ayoko na rito.” Yumakap si Stellar kay Drake kaya nawala agad atensyon nya sakin sabay lingon ni Stellar sakin..

“Thank you… for saving me.” Her tears fell again at sinceridad nakikita kong emosyon sa mga mata nya.

My heart reacted, gusto ko syang yakapin, humingi ng tawad na muntik nakong mahuli ng dating. I want to say a lot of things, to do a lot of things pero ngayon naman ay parang may makapal ng harang sa pagitan namin dalawa. I want to tell her that she doesn’t need to cry anymore dahil hindi ko na sya hahayaan na masaktan, na magagawa ko na syang protektahan, na aalisin ko na paisa-isa mga bagay at taong kinatatakutan nya. Na handa akong gawin lahat para sa kanya, sa kanila ni Lucas na kinasasabikan kong makasama muli. My son na naaalala pa ko kahit paano at nayakap ko kahit sandali ng mag punta ito sa restroom ng resto noon magkakasama silang tatlo.

I want my family back sa oras na matapos na ang lahat para makabawi ako sa lahat ng pagkukulang ko.

Stellar turned her back dahil inakay na sya ni Drake hanggang sa binuhat na lang sya nito. They just left me here with a dead body of my brother na kahit kaunti ay hindi ako nakaka dama ng pagsisisi. Na yung sakit na dapat maramdaman ko sa pagkawala ng kapatid ko sa mga kamay ko ay kay Stellar ko yun nadama. Their fading silhouette is too painful to watch. I wanted to stop her but I decided not to dahil baka ilagay ko pa sya sa panganib so I just settled watching them go.

When they left, I grabbed my phone to call my people to get Stephan’s body out of here sabay off ng tawag. I removed my polo and end up top less para ilagay ang damit na yon pang cover kay Stephan just in case na biglang may mapadaan rito at makita kami.

I sat next to his dead body, gazing at the sea at baba ng tingin sa bandang dibdib ko na may tattoo na hugis bituin. A star tattoo that symbolizes ‘Stellar’ that means the star and the most outstanding one na pinalagay ko dahil hindi ko pwedeng dalhin litrato nya kahit saan ako magpunta dahil delikadong may makakilala sa kanya.

I sighed, “Love…. Come back to me.” I uttered at malamlam lang na matang nakatanaw sa karagatan. I stayed sitting, waiting for my people ng madama ko presensya sa likod na akala ko tauhan ko na and before I could even react ay nadama ko agad na namasa ang tagiliran ko kasabay ng matinding sakit at kirot.

He quickly threw a coat that landed sa kahahati ng katawan ko — yung coat na pinahiram ko kay Stell kanina.

“This is a warning, don’t ever f*cking dare to go near Stellar.” Drake said na ako lang ang makakarinig sabay tago ng baril nyang may silencer at bumalik na sa sasakyan na parang walang nangyari.

“Nah, I just want to return it so you don't need to.” Rinig ko pang sabi nya bago pa makalabas si Stellar na suot na ang coat nya.

Stell kinda glanced at my direction pero hinarangan na ni Drake at inaya na ito papasok sabay sarado nya na ng pinto. Their car finally left na sinundan ko lang ng tingin hanggang sa wala na talaga sila.

I held my breath and they are now gone kaya napahiga naman ako sa buhanginan habang nakahawak sa tagiliran kong panay ang pagdurugo mula sa likod papunta sa harapan.

My breathing was rugged, but I managed to laugh habang nakatanaw sa payapang kalangitan. As the minutes go by, my blood just keeps spilling and my vision is starting to get blurry.

From a distance I heard a car stopped at yabag ng mga paa.

“What the hell? Saan si Stell, saan na yung hayop na yon?!” I heard, I smiled knowing they really do care about her kaya sila nandito.

“Shit! Crish, sila Kian ata yun oh!” Anya ni Renee at narinig ko na mabibilis nilang hakbang papalapit.

“Kian! Hey, what happened here?! Saan si Stell?!” Renee asked na gulong gulo na kasama si Crisha.

“S-She's safe.. K-Kasama na ni Drake. Urghh.” Inda ko.

“Hey Rinn, we need to take him to the hospital, he lost too much blood sira narin organs nya, he could die from this!” Tarantang anya naman ni Crisha matapos suriin ang sugat ko.

Aakayin na sana nila ko ng pigilan ko sila.

“D-Don't take me… to the hospital..” I pant and groaned before continuing. “M-my dad… H-hindi nya dapat malaman… na w-wala na si Stephan, m-mapapahamak si Stellar. D-don't take me there, I-It'll be dangerous..” Hirap kong sabi bago tuluyan nag dilim paningin ko and even heard them keep calling my name at doon ko naman nadama ang datingan ng mga kasamahan ko na inutusan ko para sa bangkay ni Stephan.