Mafia's Dangerous Obsession (Completed)

Chapter 32 (S2)

☣Chapter 32☣

※Stellar Vermillion’s POV※

It's been a whole week mula ng malaman ko impormasyon na yon and now nandito lang kami ngayon tatlo sa open training ground para mag ensayo. Gusto kasi ni Alfonso makita effort ng mga miyembro kaya bago pa kami masita na walang ginagawa ay nag ensayo nalang rin kami. For now we're on the shooting range pero imbes na baril hawak ko ay punyal pinili ko.

I just keep throwing it on the same spot habang nagalaw yung board dahil gusto kong mas mahasa pa sa pag itya ng tama. While throwing, I glanced sa dalawa na double handgun kay Crisha habang si Renee naman ay sa sniper nya. Malayo kasi yung patatamain nya halos kabilang building pa habang ibang miyembro naman malayo samin nag eensayo pero panay sulyap.

The three of us were wearing masks so nothing to worry except the fact na kilala nila codename ko using this mask of mine kaya nag layuan talaga sila.

Muli ko nalang binato yung panghuling punyal ko at nawasak nalang sa gitna yung board kaya natigil na rin ako sabay hilot sa balikat. Sunod-sunod kasi pagbato ko while my goal is to throw 500 in just less than 5 minutes kaso medyo nahirapan talaga ko.

“You okay, Fate?” Crisha asked na sinukbit na sa gun carrier nya yung mga baril nya. Napalingon ako sa target nya na parang iilan lang rin yung butas kahit na kanina pa talaga sya nabaril tapos dalawa pa gamit.

“Hey, I’m starving.” Sabi naman ni Renee.

“How's that new sniper you got?” I asked sabay lapit sa pwesto nya.

“I don't know. Kinda annoying to aim to be honest.”

“Let me see.” I said sabay pwesto sa sniper at may kinalikot lang roon habang naka focus mata ko sa scope. When I’m done ay kinalabit ko na agad ang gatilyo sabay bagsak ng target ko.

“Okay na.” Sabi ko at paglingon ko ay binatukan lang naman ako nung dalawa.

“Aray, bat kayo namamatok?!”

“Gaga ka, endangered na nga mga ibon binaril mo pa.” Si Crisha.

“Kaya nga, hindi ka ba naaawa? Baby pa nga ata yung ibon tapos tinodas mo na.” Segunda naman ni Renee.

I just pout sabay indian seat “Mas okay na yon atleast hindi na sya mahihirapan, hindi nyo ba nakikita mag isa lang syang nalipad kasi naligaw?” Aniya ko ng hatakin naman nila kamay ko para itayo akong muli.

“Ehh ano naman kung naligaw at least nalaban, di sya nasuko.” Sabi ni Renee.

“Kaso since abnormal ka si San Pedro tuloy makikita nung ibon mamaya gawin pa syang pulutan non.” Si Crisha naman kaya napa poker face nalang ako.

The three of us finished our sort of training for today but I told the other members na ipagpatuloy nila yung kanila dahil sila na gagawin kong target next time. Since nagugutom raw si Renee ay nagkaayaan na mag late lunch na muna bago mag si uwi and ended up sa pinakamalapit na fast food chain para maiba naman dahil puro nalang sa resto. Crisha volunteered na sya na mag oorder habang kami naman ni Renee nahanap ng pwesto.

We found a spot dito sa second floor para tahimik kahit paano and decided na sa tabi nalang ng bintana.

“Stell, puntahan ko lang yung isa baka magreklamo pa yun na dito pa tayo sa second floor.” Paalam ni Renee.

I just nod at hinayaan na siyang umalis sabay palumbaba. I feel drained these past few days dahil sa impormasyon na nalaman ko pero wala naman bago sa mansyon ng mga Frenier, walang Dark at bwisit na Stephan ba’t ba buhay pa yon kahit wag na siyang bumalik. Maski nanay nga nila parang wala rin alam dahil nilasing ko na’t lahat wala naman akong napala, kay Vanessa naman medyo comatose pa. I really thought na magiging katapusan ko na agad kay Alfonso pero buti nalang tinanggap nya dahilan namin na nahulog sa hagdan isang yon at since busy sya kakaintindi sa negosyo nyang nagbabagsakan ay hindi nya na masyado pinansin.