Chapter 36 (S2)

116 4 0
                                    


🔝🔝🔝Stephan Frenier 🔝🔝🔝

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

🔝🔝🔝Stephan Frenier 🔝🔝🔝

☣Chapter 36☣

※Stellar Vermillion’s POV※

I’m now here alone nakaharap sa payapang karagatan para magpahangin man lang after kong umalis sa opisina ni Drake. My plan is to visit him, to ask him na sabihan sila tita Elise mom ni Drake na pupuntahan ko si Lucas dahil nandoon ito ngayon. I’m his mom pero gusto ko pa rin na mag paalam na muna bago pumunta roon sa bahay nila since feeling ko kasi di ko deserve na pumasok na lang basta don kahit na tanggap naman na nila ko.

Napabuntong hininga nalang ako. Kanina lang muntik ng may mangyari samin ni Drake pero buti nalang may kumatok at sinabing may meeting sya. Ipapacancel nya na nga sana pero kinumbinsi ko nalang na hindi naman ako mawawala, na mas importante yon para lang makumbinsi talaga sya. It's not that walang nangyayari samin sa limang taon ba naman pero this time kasi pakiramdam ko na hindi dapat.

The look in his eyes earlier is different, he looks like a predator who can tear me into pieces and for some reason nakadama ako ng takot at isa pa pagod rin ako. Drake has this kind of s*x drive na kung pwede ka nyang makuha ng paulit-ulit gagawin nya. Kinda hard to satisfy him, nakakapanghina. It is also hard to say ‘no’ dahil nakakagawa talaga sya ng paraan na makuha gusto nya dahil bumibigay rin ako.

Hate to admit this but I can feel that there’s something wrong with me. Noon pa naman bago ko sya makilala, nagsimula to ng sariling laman ko pa binebenta ko. I feel disgusted of myself at first hanggang sa nakasanayan ko na. That as long as I can have what I want, satisfy my needs wala na akong pakialam kung kanino. My body and mind keep reacting differently that I even almost got addicted to drugs just to be happy, living in my own kind of fantasy.

I can't really blame anyone kung ano naging kinahinatnan ko ng mawala na lang sakin bigla lahat since in the end of the day I was the one who embraced those things dahil pakiramdam ko yun na lang ang meron ako. Na makapagpapaligaya sakin at magkaroon ng malaking pera na kakailanganin ko para suportahan sila.

Things changed ng mag krus muli landas namin ni Kian. When he recognized me ay agad siyang nag offer ng kasal dahil sabi nya yun na lang paraan para hindi kami ipapatay. He offered all those things I needed, money and all kaya umoo naman agad ako. I thought na may magbabago pero mas lumala lang dahil nag simula nakong pumatay talaga ng tao, mas na corner ako sa mafia, ginamit nila Alfonso itsura ko para mas madaling mapalapit sa mga biktima ko. In the end I’m still using my body and worst I’m killing anyone after owning me.

Darkian might not be the one who's giving me orders na gawin yun kundi ama nya pero wala rin siyang ginawa para matigil yon gaya ng ipinangako nya. Then Darius' name came as my mission for assassination kakambal ni Drake. I was so broken that night, I feel so betrayed, the sadness was too overwhelming lalo na’t sya pa katawagan ko habang gagawin ko na naman ang mission ko sa pagpatay.

Mafia's Dangerous Obsession (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon