Title : Mafia's Dangerous Obsession
Genre: Romance, Thriller, Mature
☣ PROLOGUE ☣
I entered the club na determinadong kalimutan ang lahat. To forget the pain, the betrayal, this sadness na parang unti-unti nakong pinapatay.
"Don't do anything stupid...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
☣Chapter 33☣
※Stellar Vermillion’s POV※
Nagising ako sa hindi pamilyar na kwarto ang when I moved dama ko kirot sa braso ko and saw na may benda na ito. That sight made me quickly remember kung anong nangyari kaya agad akong napatayo para hanapin yung dalawa.
I head out at nakitang may bantay ako sa labas ng pinto.
“Mrs.Frenie—.”
Agad ko itong kwinelyuhan. “Where’s the two?!”
“T-they are resting next to your room.” Sagot niya kaya agad naman akong napatakbo roon and when I opened the door ay nakita ko yung dalawa na natutulog magkatabi. Nakahinga ako ng maluwag dahil mukhang okay naman sila maliban sa iilang bandage sa mukha at braso.
Seemed like we exhausted ourselves kaya nakatulog rin agad kami and since hating gabi na rin naman ay hindi ko na sila ginising. Napagpasyahan kong umalis na kaya maingat kong sinarado yung pinto at nag lakad-lakad sa tahimik na pasilyo para hanapin yung taong nagdala samin rito — Si Kian.
I felt someone approaching kaya agad ko itong tinutukan ng maliit na balisong na nasa hita ko ngunit naagaw nya naman agad sabay tapon sa kung saan at sinandal agad ako sa dingding sabay tukod ng kamay nya sa gilid ng uluhan ko.
“Hello there, Stellar...”
“F*ck you ka Stephan ba’t nandito ka?” Gigil kong tanong at tulak ko sa kanya palayo sabay tawa nya naman.
“Well, this is one of our mafia bases so I’m here. I heard na dinala ka ni Darkian rito. I just wanna say hi to you since It's been 5 years now, wala ka man lang bang pa welcome back namiss pa naman kita.”
“Welcome back? Bakit naman kita ih wewelcome eh laging ko ngang hinihiling na bangkay kana sanang bumalik.” Nang uuyam kong sabi at natawa na naman sya.
“Well, at least you're thinking of me so it's a good thing.” Pinasadahan nya ko ng tingin mula ulo hanggang paa sabay ngisi.
“Mas gumanda at sumexy ka pa ata ngayon, naghahanda ka ba para akin?”
“Dream on Stephan. Kahit kailan hindi kita pagnanasaan.” I quickly get away from him at nagtungo sa isang tauhan nila na narinig kong papalapit na.
“Where’s Dark?” I asked.
“He’s at the conference room Mrs.Frenier.” Sagot nito ng mapalingon muli ako kay Stephan na nahakbang na palapit.
“I can take you there if you don't mind.” Presinta nya.
I glared at him. “Get lost. Seeing your face annoys me more than anything.” Sabi ko at nauna ng maglakad.
Nakakapang init ng ulo, kailan niya ba ko titigilan? Ang saya-saya na ng buhay kong wala sya tapos ngayon andyn na naman and worst mukhang mas lumakas na rin sya pero ano nga bang laban ko sa katawan non eh sa gender palang lugi nako pag katawan labanan.
