✦BÖLÜM 14✦

130 68 76
                                    

NOT: BU BÖLÜM DÜZENLENMİŞTİR!

Merhabaa dünyanın en güzel okurları.🌸Bölüm şarkısını açmayı unutmayalım. 

NOT: KİTAPTAKİ ZAMAN GÜNÜMÜZDEKİ ZAMANLA AYNI DEĞİL. 

Bölüm Şarkısı: 348- Bana Sen Lazımsın 

🌜İyi okumalar 🌜

-------------------------------------------------------------

''Bugünlük bu kadar yeterli yakışıklım, şimdi mutfağa gidip yemek hazırlıyoruz çünkü ben çoookk acıktım.'' bu halime gülümsedi ve burnuma bir öpücük kondurdu. 

''Beni yiyebilirsin." dedi muzip bir ifadeyle.

''Ay hoşt. Çağrı Bey sizle sadece ARKADAŞIZ hatırlatmak isterim.'' dedim bende ona sırıtarak.

''Canım o nedir ki bir şey olmaz. Bir T.C kimlikle halledilir o takma kafana. Yorma o güzel kafanı.'' dedi hala devam ederek. Ama ben dediği şeyi anlamayarak kaşlarımı çattım.

''T.C kimlik ne alaka?"

''A aa ne için olacak? nikah işlemleri için sevgilim.''

''Çağrı Bey lütfen bana sevgilim demeyiniz. Değilim çünkü.'' dedim gülümseyerek. Aslında sevgiliydik, her zaman öyleydik ama canım oyun oynamak istiyordu ne yapalım?

''Tamam Mira Hanım. Benimle sevgili olur musunuz?''

''Düşünmem lazım kararımı size iletirim Çağrı Bey.'' dedim. Onunla oyun oynadığımı anlamıştı. O da bana bakarak bunu biliyormuş gibi gülümsedi.

''Hay hay hanımefendi. Yalnız kararınızı tez veriniz. Zira bu koca adam sizi çok seviyor."

Hayır yani bendeki de kalp yavaş vicdansızın oğlu.

''Hayır bendeki de kalp yavaş vicdansızın oğlu.'" hii! İçimden söylemedim ben onu ya!

Maalesef söylemedin Mira.

Niye uyarmadın lan!

Lan deme lan!

''Vayy demek vicdansızın oğlu. Sevdim bak bunu." elimle yüzümü kapattım. Şuan yerin dibine girmek istiyordum.

''Ay çen utandın mı çen?''

''ÇAĞRI!''

''Tamam tamam hadi gel yemek hazırlayalım.'' elimle yüzümü kapatıp ayağa kalktım.

''O ellerini güzel yüzünden çek bakalım.'' dedi yanıma gelerek.  Utana sıkıla ellerimi yanağımdan çektim. Adım kadar emindim kıpkırmızıydı yanaklarım. Çağrının elini tutup mutfağa çekiştirdim onu. 

''Eee Çağrı usta ne yapacaksınız?'' mutfaktaki sandalyeye oturup Çağrı'nın gözlerine diktim gözlerimi.

''Ne istersiniz?'' dedi gülümseyerek.

''Spagetti yapalım mı? Böyle salçalı soslu falan.''

''Olur, sen makarna suyunu koy, ben de makarnayı balkondan çıkarayım.'' başımı tamam dercesine salladıktan sonra masadan kalkıp, tezgahın altındaki dolabı açıp, tencereyi aldım, tencereye su koyup ocağa yerleştirdim. 

Ben onları yapana kadar Çağrı da gelmişti zaten. Şaşırarak gözlerime baktı. 

''Niye öyle bakıyorsun?''

''Tencereyi aradın mı?''

''Yok, neden sordun?''

''Sen bu eve hiç gelmedin ki nerden biliyorsun tencerelerin orada olduğunu?'' gözleri parlayarak sorduğu sorudan sonra ben de şaşırmıştım. Ben bu eve ilk defa geliyordum ama yerlerini nerden biliyordum?

KİMSESİZ /TEXTİNG /TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin