KİMSESİZ /TEXTİNG /TAMAMLANDI

✦BÖLÜM 21✦

Herkese merhaba. Yeni bölümle sizlerleyimm. Bölüm şarkısını açmayı unutmayalım. 

Bölüm Şarkısı: Gökçe- Her Şey Bitmedi Bitemez

🌜İyi okumalarr🌜

-------------------------------------------------------------------

"Hoop! Aile var burada aile." tanıdık gelen sese doğru döndüğümüzde, her ikimiz de karşımızdaki kişileri görmeyi beklemiyorduk. Kaşlarımı çatıp karşımdaki iki çift göze döndüm. 

"Cafer Bey, Fatma Hanım, sizin burada ne işiniz var?" ben daha durumu anlamaya çalışırken Çağrı, "Kardeşim!" diyerek Cafer Bey'e sarılmıştı bile. Cafer Bey'e sarıldıktan sonra Fatma Hanım'ın yanına gidip sarılmıştı. 

"Siz, birbirinizi tanıyor musunuz?" nihayet benim varlığımı anladıklarında birbirlerine bakıp gülümsediler. 

"Mira'm, hani sana iki arkadaşımızın da olduğunu söylemiştim ya.." evet der gibi başımı salladım. "İşte o arkadaşlar, bu arkadaşlar." şaşkın şaşkın bakıyordum. Bahsettiği arkadaşlar bu arkadaşlar mıydı yani? 

"Ama s-siz, Çağrı kaza yapınca gelen polislersiniz." bu sefer şaşıran taraf Çağrı olmuştu. 

"Evet, onlar biziz. Staj görüyoruz biz. Polislik okuduk." dedi Fatma, yüzündeki gülümseme ile. 

"Bir dakika, sizin benim kaza yaptığımdan haberiniz nasıl oldu ve Mira'm ile nasıl tanıştınız?" bu sefer onu aydınlatan taraf ben oldum. 

"Sen kaza yapınca..." o anı hatırlayınca gene yüzüm düşmüştü. Çağrı, çenemi tutup havaya kaldırıp, sıcacık gülümsemesini sununca bende ona gülümsedim. "İşte kazayı sorgulamak için polisler gelip bana soru sordu. O polislerde bu polisler işte." dedim Fatma ile Cafer'i göstererek. 

"Siz şimdi sevgilisiniz değil mi? Dün Mira bana öyle demişti çünkü." Cafer'in kurduğu cümle karşısında kızardığıma emindim. Konuşmaya başladığında her ne kadar ona göz etsem de anlamamış cümlesini tamamlamıştı. Çağrı bana 'öyle mi?' der gibi baktığında yerin bin kat aşağısına inmek istiyordum. 

"Evet, sevgiliyiz. Mira'm benim sevgilim." deyip sarıldı. Sarılmasıyla tuttuğum nefesimi vermem bir olmuştu. Çok şükür utandırmayacaktı. kulağıma fısıldadı "Bu olayı evimize geçince konuşacağız güzelim." Hayır ya! Tahmin etmeliydim zaten. Ona korktuğumu belli eder gibi gülümsediğimde bu durumdan memnunmuş gibi göz kırptı. 

"Anladık kardeşim, senin sevgilin. Sevgiliyiz demen yetiyordu zaten." Cafer'in böyle demesine karşı kahkaha atınca bu sefer utanan taraf Çağrı olmuştu. 

"Neyse, hadi bir yere gidelim de kendimizi Mira Hanıma tanıtalım." dedi Fatma. 

"İyi o zaman, bize geçelim." dedim gülümseyerek. 

"Aynen." diye onayladı beni Çağrı. Diğerlerinin de onaylamasıyla birlikte caddeye doğru yol aldık. Tam taksi durduracaklarken Çağrı'ya seslendim. 

"Çağrı'm!" 

"Efendim Mira'm." 

"Bisikletle gidelim mi?" Parıldayan gözlerle ona baktığımda dediğim şeyi reddetmeyeceğini biliyordum. 

"Sen istersin de binmez miyiz be güzelim." dedi gülümseyerek. Bende gülümseyip boynuna atladığımda beni sıkıca sardı. 

"Öhöm, Öhöm!" diye araya giren Cafer bende göz devirme isteğini uyandırdı. 

"Sen bekle. Bende Fatma ile arana girmezsem şerefsizim." dedi Çağrı sahte bir sinirle. Cafer ise ona sadece göz devirdi. 

"Siz fan fini fon musunuz?" dedim gülümseyerek. Fatma, dediğim şeyi anlamış olacak ki başını salladı. Cafer ise anlamayarak bakıyordu.. "O ne kız?"