KİMSESİZ /TEXTİNG /TAMAMLANDI

✦BÖLÜM 10✦

NOT: BU BÖLÜM DÜZENLENMİŞTİR!

Helööö! Merhaba Dünya'nın enn güzell okurları🌸 Bölüm şarkısını açmayı unutmayalım :) (Çağrı sırıtışı)

Bölüm Şarkısı: Zakkum- Gökyüzünde

🌜İyi okumalarr🌜

----------------------------------------------------------------------

~Aklıma düşüyor yüzün, gülümser gibi ayrılışın...

MİRA

Telefonun mesaj kısmından çıkıp, hemen Çağrı'yı aramaya tıkladım. Artık sabrım kalmamıştı, bana ne yaptılarsa, ne yaşattılarsa öğrenmeye hakkım vardı. Benim elimden sevdiğimi almışlardı ve benim her şeyim varken kimsesiz bırakmışlardı. Kaldı ki o benden de kimsesiz kalmıştı, o bir hiç olarak kalmıştı. Sırf benim o sikik hafızam yüzünden. Arama reddedilince sohbete girdim. 

Ben: Neden açmıyorsun? (23.21)

Ben: Bak benim sabrım kalmadı tamam mı? Ya kafayı yiyeceğim ben!

Ben: Artık bazı şeyleri anlatmanın zamanı geldi bence. 

Ben: Ya ben bu sikik hafızam yüzünden seni kaybetmişim ya!

Ben: Ya ben her şeyimi kaybetmişim ya. 

Ben: O telefonu açıyorsun DUYDUN MU BENİ?!

(Görüldü)

Görüldü olunca sohbetten çıktım ama hemen aramamaya karar verdim. Daha sonra telefonuma gene bir bildirim geldi.

 Çağrı'm: Sen bana her şeyim mi dedin?

Salak şey ya! Takıldığı noktaya bak. 

Ben: Çağrı beni arar mısın canım?

Çağrı'm: Canım mıı?

Ben: Çağrı! Yeter bak lafı uzatma. Belli ki şuan bana her şeyi anlatmak istemiyorsun o zaman hazır oluncaya kadar yazma bana. Şimdi ders çalışacağım ve beni rahatsız etme.

Ben: Madem beni tanıyorsun, gizli şeylere gelemediğimi bilmen gerekirdi ki eğer seninle sevgili olduysak, bunu en iyi bilen kişisindir. 

Ben: Ve ders çalışılırken rahatsız edilmeyi de sevmiyorum. 

(Görüldü)

Gerçekten çok sıkılmıştım. Bana ne yaptıklarını öğrenmek istiyordum ama lanet olsun ki Çağrı bana söylemiyordu. Ve bende o bana her şeyi anlatana kadar ona yazmayacaktım. Çünkü bu oyundan çok sıkılmıştım. 

Telefonumun internetini kapatıp, kenara koydum. Ve önümdeki matematik sorusuna döndüm.

---

ÇAĞRI

Yatağımda uzanmış, Mira'yı düşünüyordum. Bir yandan da mesajları tekrar okuyordum. Bana 'her şeyim' demişti ya! Ama sonradan yazdıkları aklıma gelince yüzümdeki sırıtışı sildim. Bilerek anlatmamazlık yapmıyordum. Anlatsaydım kendini suçlayacaktı ve benle konuşmayacaktı ama böyle de bana sinirlenmişti ağzını yüzünü mıncırdığım.