" ဖေဖေ ကျွန်တော်တို့ရောက်ပြီ "
အိမ်ထဲဝင်ဝင်ချင်း ဧည့်ခန်းဆိုဖာတွင် ထိုင်ရင်း လက်ဖက်ရည်သောက်နေသည့်ဖေဖေ့ကို ရှိုင်းကစကားစနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
" အော်အင်း လာထိုင်ကြ ဘယ်တွေများသွားစရာများနေရတာလဲ မိုးတောင်ချုပ်တော့မယ် "
ဟုတ်ပါတယ်။ ဖေဖေပြောမှနှစ်ယောက်သားတစ်ပြိုင်နက်အပြင်ဘက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်ကြသည်။ မှောင်နေပြီဘဲကို လာတဲ့လမ်းတစ်လျှောက်သတိထားမိပုံမပေါ်ပေ။
" ကဲပါ အဝတ်အစားဘာညာလှဲချည်ကြလေ ပြီးရင်ညစာစားကြ "
" ကျွန်တော်တို့စားခဲ့ပြီးပြီ "
" ကျွန်တော်တို့စားခဲ့ပြီးပြီ "
နှစ်ယောက်သား စကားတူသွားတာကြောင့် တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ရင်း အစတော့ကြောင်သွားပေမဲ့ ပြုံးမိကြသည်။
" အေးပါ ဒါဆိုလည်း စောစောနားကြပေါ့ ဖေဖေလည်းနားတော့မယ် "
" ဟုတ်ဖေဖေ "
လွန်းကဖေဖေ့ကို တရိုတသေပြောပြီးနောက် ဖေဖေကနေရာမှထွက်သွားတော့သည်။
" နား..ကြတော့မလား "
" အင်း နားကြတာပေါ့ "
ရှိုင်းကမေးတော့ ခပ်ပေါ့ပေါ့သာဖြေမိသည်။
" မောင်ဒီနေ့မင်းနဲ့အိပ်လို့ရမလား "
" ဟမ်! အင်း ရတာပေါ့ လာအိပ်လေ "
" ကောင်းပြီ "
လိုချင်တာရသွားတော့ ပျော်ရွှင်ကာအပေါ်ထပ်တက်သွားရင်း လွန်းအခန်းထဲတန်းဝင်သွားသည်။ သူ့အခန်းတောင်အရင်မပြန်ဘဲ အိပ်ချင်တဲ့နေရာကို ချက်ချင်းရွေးလိုက်ပုံပါဘဲ။
လွန်းလည်း ခေါင်းယမ်းရင်း ပြုံးကာ အပေါ်ထပ်အခန်းဆီ လာခဲ့လိုက်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ရှိုင်းကိုကုတင်ပေါ်တွင် ခေါင်းမြှီးခြုံထားသည်။ လွန်းလည်း တံခါးလှည့်ပိတ်ရင်း တွေးနေမိသည်။ ခနနေတော့ တံခါးကိုလော့ခ်ချလိုက်ပြီး ပြန်လှည့်မယ်အပြု နောက်မှသိုင်းဖက်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။
YOU ARE READING
MY Bad Elder Brother...
Romance" အတိတ်ကအတိတ် ၊ ပစုပ္ပန်ကပစုပ္ပန် ၊ အနာဂိတ်ကအနာဂတ်.. ဘယ်အရာမှ ကျုပ်စိတ်မဝင်စားဘူး... ဒါမဲ့ ခုလက်ရှိမှာ ရှိနေတဲ့ခင်ဗျား ၊ ပစုပ္ပန်ကခင်ဗျား ၊ အနာဂတ်ကခင်ဗျား.. အရာအားလုံးကို မြတ်နိုးတယ် ခင်ဗျားနဲ့ပတ်သက်တာမှန်သမျှ ကျုပ်ချစ်တယ်... " " ... "
