အပိုင်း(၃၅) zawgyi

418 4 0
                                    

" လြန္း...လြန္းငယ္ သတိထားပါဦး ကိုကို႔! "

လြန္း၏ပုခုံးအားကိုင္လႈပ္ကာ ေအာ္ႏႈိးေသာ္လည္း ဘာတုန႔္ျပန္မႈမွမရွိေပ။

" က်စ္! ကိုကို ေမာင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ "

နာရီဝက္ခန႔္ၾကာေသာ္

" အာ... ေဒါက္တာ ဒီအခ်ိန္ႀကီးဘာကိစၥရွိလို႔လဲ "

" ခင္ဗ်ားသား ကြၽန္ေတာ့္ကိုဖုန္းဆက္ေခၚထားလို႔လာတာပါ သူကေရာ "

" အေပၚထပ္မွာပါ တစ္ခုခုမ်ားျဖစ္ေနတာလား လာပါ ေဒါက္တာ "

ေမေမကဦးေဆာင္ကာ ေဒါက္တာ့ကိုလြန္းတို႔အခန္းထိေခၚလာခဲ့သည္။

ေဒါက္...ေဒါက္....

" သားတို႔ ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ ေဒါက္တာေရာက္ေနတယ္ ေမေမတို႔ဝင္ခဲ့မယ္ေနာ္ "

" ျမန္ျမန္ဝင္ခဲ့ပါ "

ရႈိင္း၏စကားေၾကာင့္ပို၍စိတ္ပူသြားၿပီး အခန္းတံခါးကိုဖြင့္ကာ ဝင္လိုက္ေတာ့ အေပၚဝတ္ဗလာျဖစ္ေနေသာသားငယ္နဲ႔ေစာင္ေအာက္တြင္လည္း အေပၚဝတ္ဗလာနဲ႔ခ်ိနဲ႔ကာ အားနည္းေနသည့္သားႀကီး။

" အာ... ကြၽန္မတို႔ ေဒါက္တာ့အတြက္ အေအးသြားေဖ်ာ္ေပးပါမယ္ "

ေမေမက အားတုန႔္အားနာႏွင့္ ေဖေဖ့ကိုပါ အခန္းျပင္ဆြဲေခၚလာခဲ့သည္။ အခန္းျပင္ေရာက္ေတာ့ ေဖေဖက

" မင္းဘာျဖစ္တာလဲ သားတို႔ကိုစိတ္ပူတယ္ကြ လာပါျပန္ဝင္ရေအာင္ "

" ကဲ ရွင့္မယ္လည္း နားရွက္စရာေတြၾကားခ်င္ရင္ ဝင္သြား ကြၽန္မေတာ့အေအးသြားေဖ်ာ္ေတာ့မယ္ "

" ေစာင့္ပါဦးကြာ ကိုယ္လည္းလိုက္မယ္ "

ေဖေဖက ေမေမ့ေနာက္ကေျပးလိုက္ကာ ေအာက္ထပ္ဆင္းသြားေတာ့သည္။

" ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ သားရႈိင္း "

" က်ဳပ္ ိုးတာၾကမ္းသြားလို႔ျဖစ္မယ္ သတိလစ္သြားတယ္ ေသခ်ာစစ္ေပးပါဦး "

" ဘယ္လို! အဟြတ္..! အဟမ္း ဟုတ္ပါၿပီ ဦးေလးေသခ်ာစစ္ေဆးေပးပါ့မယ္ "

ေရမေသာက္ဘဲသီးေနတဲ့ ေဒါက္တာ့ကို မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ရပ္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ေဒါက္တာက ျပာျပာသလဲျဖင့္ ဘယ္ကဘယ္လိုစစစ္ရမလဲပင္မသိေတာ့။

MY Bad Elder Brother...Where stories live. Discover now