••
"Neden Arya?"
Buz gibi olan vücudum sıcak nefesiyle buluşunca titrememe neden olmuştu.
Yaşlı gözlerimi söylediği sözlerle Kuzey'e çevirmiş ve hayranlıkla bakmaya başlamıştım bu sefer kusursuz yüzüne. Kahverengi saçlarıyla uyumlu koyu kahve gözler...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Ben artık gökyüzünde hangi yöne gideceğini bilmeyen bir kayan yıldız.
Zaten hep tek başıma taşıdım bu içimdeki sızıyı, bu yalnızlığı..."
Playlist: Ayna • Ölünce Sevemezsem Seni Murat Göğebakan • Ay Yüzlüm
Her şeyin kaybolmuş ve yitirilmiş göründüğü an aslında her şeyin en açık ve en gerçek olduğu da zamandır. Zamanında minik bir ışık halinde olan şey bir anda tam teşekküllü bir şekilde sen ne olduğunu anlayamadan güneş halinde patlayıverir. Sen ise bu durum karşısında ne yaşandığını anlayamadan gözünü kapatarak bu ışığa teslim olur ve bunun seni daha çok ele geçirmesine izin verirsin. Tıpkı ne olduğunu o an anlayamadığın ancak sonrasında ise kanının donmasına neden olan tüm gerçekler gibi.
Gözlerimden umarsızca yaşlar boşalırken artık düşünme yetimi de kaybetmiş gibiydim. O an ambulansın sesi ve var olan diğer tüm insan sesleri birbirine girmişken, gerçek ile hayal birbirine bu denli karışmışken ne yapmam ya da nereye gitmem gerektiğini bilemiyor adeta yönümü şaşırıyordum.
"Hastanın ağır kanaması mevcut. Hemen ameliyathaneyi hazırlayın."
Ambulans durup kapılar açıldığında ben de herkes gibi ambulansın içerisinden inmiş ve hastanenin içerisine giriş yapmıştım.
"İyi olacaksın. Ne olur bırakma beni."
Sedye üzerinde hareketsiz yatmakta olan ve bilinci kapalı olan Kuzey'in durumu, ruhumu yerle bir ediyordu. O an Kuzey ise doktor ve hemşirelerin yönlendirmesiyle hızlı bir şekilde ameliyathane bölgesine yönlendiriliyordu.
"Siz sevgilisi misiniz?"
Ayağımdaki topuklular koşmamı zorlaştırsa da hiçbir şeyin o an için Kuzey'den daha önemli olmadığını da biliyordum.
"Evet."
Hemşire hızlı bir şekilde ilerlemeye devam ederken sıkkın bir şekilde konuşmuştu.
"Hasta çokça kan kaybetmiş. Kana ihtiyacımız olabilir. Hastayla aynı kan grubunu taşıyan biri ya da birilerini tanıyor musunuz?"
O an koşmamdan ve hızlı hareket etmemden dolayı ayağım burkulmuştu. Gözlerimi kapatıp acının geçmesini beklerken aslında hissettiğim acıyı da göz ardı etmiştim.
"Hayır, bilmiyorum."
Gözlerimi yeniden Kuzey'e çevirdiğimde yüzünde var olan oksijen maskesi ve üzerindeki kana bulanmış gömleği tekrardan gözlerimin dolmasına neden olmuştu. Elimle elini tutup sıkıca kavradığımda sessizce fısıldamıştım.
