••
"Neden Arya?"
Buz gibi olan vücudum sıcak nefesiyle buluşunca titrememe neden olmuştu.
Yaşlı gözlerimi söylediği sözlerle Kuzey'e çevirmiş ve hayranlıkla bakmaya başlamıştım bu sefer kusursuz yüzüne. Kahverengi saçlarıyla uyumlu koyu kahve gözler...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Üzerimde güce sahipsin."
Playlist: İsak Danielson • Power Lp • One Last Time Lp • Lost On You
Korku ve cesaret... Birbirlerlerinde ayrım yapılamazcasına bağlı olan bir paranın iki farklı yüzü... Bazen insan bir şeyi yapmaya cesaret edemediği için korkar, bazen de korktuğu için cesaret edemez.
Yeni bir hayat kurmak, bir iş anlaşmasında risk almak ya da belki de sevdiğin kişiye onu sevdiğini söylemek... Hepsi aslında insanın cesaret edemeyip korktuğu ya da korkup da cesaret edemediği şeylerdir.
Karanlık korkusu, geçmişteki hataları tekrarlama korkusu, oyuna yeniden başlama cesareti, korkunç sırları açığa çıkarma korkusu veya cevap bulmak ne kadar zor olursa olsun cevap arama cesareti... Hepsi aslında bir paranın iki farklı yüzünün birer yansımasıdır.
Aklımı durmadan kurcalayan bu düşünceler susmak ya da bitmek bilmezken yavaşça kollarımı sıranın üzerine koymuş ardından da başımı kollarımın üzerine koyarak gözlerimi kapatmıştım. Sınavdan çıkmış olmamın ve geçen gün yaşadıklarımın vermiş olduğu yorgunlukla o an derin bir nefes vermiştim dışıma.
Okul sınavları başlamıştı ancak kendimde çalışmaya dair en ufak bir güç dahi göremiyordum. Yaşananlar üst üste geliyor ve ben yaşananların altında sanki karınca gibi eziliyordum. Kuzey'le yaşadığımız kavga sonucu bugün okuldayken ne ben onun yüzüne bakmıştım ne de o benimkine bakmıştı. İkimiz de birbirimizin yanından gün içerisinde sıklıkla geçmiştik. Ancak buna rağmen birbirimizle ne bir göz teması kurmuştuk ne de herhangi bir iletişim. İkimiz de birbirimizden adeta dip bucak kaçıyor ve ilk adımı atmak konusunda çekimser davranıyorduk.
Onun varlığı bünyeme zarar verirken yokluğu ise canımı yakıyordu. Artık anlamıştım. Ne onunla oluyordu ne de onsuz...
"Arya?"
Kolumdan biri beni dürtmeye ve adımı seslenmeye devam ettiğinde kaşlarımı çatmıştım. Kafamı kaldırıp gözlerimi ovuşturduğumda bu kişinin Nisa olduğunu görmüştüm.
"İyi misin?"
Kafamı olumlu anlamda salladığımda omuzlarımı silkmiş ardından da kafamı tekrar sıranın üzerine koymuştum.
"Yorgunum aslında. Dün gece pek uyuyamadım."
Nisa da benim yaptığım gibi başını masanın üzerine koyup yönünü bana çevirdiğinde kaşlarını çatmıştı.
