••
"Neden Arya?"
Buz gibi olan vücudum sıcak nefesiyle buluşunca titrememe neden olmuştu.
Yaşlı gözlerimi söylediği sözlerle Kuzey'e çevirmiş ve hayranlıkla bakmaya başlamıştım bu sefer kusursuz yüzüne. Kahverengi saçlarıyla uyumlu koyu kahve gözler...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Gülümseyen yıldızlar gece hüzünlenen kalplerin yarasını sarsa."
Playlist: Sezen Aksu • Ben Sende Tutuklu Kaldım
"Evet, her şey hazır."
20'li yaşlarının ortalarında olan genç yazar, işaret parmağıyla getirmiş olduğu ses kaydedicisinin başlatma tuşuna bastı. İçine derin bir iç çekti ardından da gözlerini tekrar bana çevirdi.
"Lütfen anlatmaya en başından başlayın."
O an ben de içime derin bir nefes alarak yerde olan gözlerimi kaldırdım ve kafamı genç yazarın sözleriyle aşağı yukarı olumlu anlamda salladım.
"Sizi dinliyorum."
Genç yazarın komutuyla söze başlamak için boğazımı temizledim. Ardından da gözlerimi önümdeki masanın üzerinde durmakta olan günlüğüme çevirdim. Yavaşça ellerimi ona doğru götürdüm sonrasında ise ilk sayfasını açarak dudaklarımı usulca araladım. Ve o an dediği gibi anlatmaya en başından başladım.
"Her şey o gece günlüğüme yazdığım sözlerle başladı. Ertesi gece ve sonrasında yaşanacak olan olaylardan, hayatımın tamamen değişeceğinden habersiz bir şekilde odamda oturmuş kendi hayal dünyamın içindeydim. O gece kendi evimin ve odamın penceresinden gökyüzüne bakıp hayallere daldığım son geceydi..."
7 yıl önce...
Sevgili günlük;
Sözlerime nerden başlamam gerektiği hakkında en ufak bir fikrim yok. Yazmaya başlamamın birçok sebebi olsa da en büyük neden içimdeki bitmek ya da tükenmek bilmeyen yalnızlık duygusundan biraz olsun sıyrılabilmek.
Geçmişin izi hep üzerimde, aklımda, dilimde ve benliğimde iken bir gün daha geçmişti gülemeden, kahkaha atamadan. Koca bir gün daha geçmişti kendimi boş sözlerle avutmakla...
Hayattan tek isteğim huzurdu. Ancak umutsuzluk, çaresizlik ve üzüntü peşimi bırakmayan kötü güçlerdi. Hayatımdan asla gitmeyecek ya da tükenmeyecek olan bu kötü güçler, sanki hayatımın her anında kendilerini yeniden ve yeniden hatırlatan birer parçam gibi olmuşlardı artık.
Ancak her şeye rağmen hiç kimse içimde hissetmekte olduğum bu kötü güçlerin beni, gerçekleştirmek için düşlediğim hayallerime daha çok yaklaştırdığının farkında değildi.
Kimse farkında değildi ki artık yeni bir Arya'nın küllerinden var olduğuna...
Yazmakta olduğum sözleri sonlandırdıktan sonra günlüğümü kapatıp yavaşça komidinimin üzerine koymuştum. O an gözlerimi sönmemekte ısrar eden komodinin üzerindeki lambaya çevirmiş ardından da geceyle baş başa kalabilmek için elimi uzatıp lambayı kapatmıştım. Böylece karanlığın odamı ele geçirmesine izin vermiştim. Etraf bir anda karanlığa bürünürken başımı yatağın başlığına yaslamış sonrasında da mavi gözlerimi pencereye çevirmiştim.
