Abused Diablos (Sartori #2)

Kabanata 9

Kabanata 9

Contact

"Why did you transfer my things in another room? Gusto ko na roon! Komportable na ako!" I exclaimed as I stormed inside his study.

He did not even raise his gaze on me when he spoke. His stern eyes were fixed on the newspaper he's reading.

"Gusto ko na malapit ka lang sa kuwarto ko."

"Pero maayos na ako sa kuwarto na 'yon! Ipabalik mo ang mga gamit ko roon! Ayaw kong lumipat ng kuwarto!"

"What's with the attitude, Aoife? You're not like that days ago," he flipped the a page of the newspaper without paying a single look at me. He was absorbed with the thing on his hand.

My nostrils were flaring in rage. Naalala ko na naman ang nangyari kagabi. Iba ang kaniyang pakikitungo sa akin at hindi natuloy ang gagawin n'yang paglalagay cold compress sa pang-upo ko dahil may sinagot s'yang tawag.

I was expecting him to decline it. Nakita ko pa kung sino iyong tumatawag. The screen showed a woman's name. 'Yvanita'.

Wala naman akong pakialam kung kaano-ano n'ya ang doktor na iyon. I would not get upset about it if he answered the call. Pero kasi nakatuwad na ako, tang ina. Tapos iiwan n'ya ako. He excused himself just to answer the darn call. Tumuwad pa ako, gago na 'yon. Gaganti ako sa susunod. Papasakitin ko ang puson n'ya. Napahiya ako roon.

"Ayaw ko sa paraan ng pakikitungo mo sa akin kagabi! Bakit pa ako magpapakabait sa isang masamang taong dumukot sa akin! Ibalik mo na ako sa Las Vegas!" tiim bagang ko itong sininghalan. "Paano na 'yong mga taong umaasa sa akin? Matagal na akong hindi nakapagpadala ng pera sa kanila! Pinapaaral ko pa ang mga kapatid ko!"

"Mga kapatid mo? Nag-iisa lang ang kapatid mo'ng babae," pagtatama n'ya at binaba ang dyaryong hawak upang siilin ako ng nagdidilim n'yang mga titig. "Kanina lang sinabi mo na gusto mo na sa kuwarto na 'yon tapos ngayon gusto mo nang bumalik sa Las Vegas?"

I stiffened, and realized what I just heard from him.

How did he know? That I only have one sister? He even know the gender?

"Ano'ng pinagsasasabi mo? May kapatid ako sa labas!" agap ko nang nakabawi at kaagad na nakakapa ng dahilan sa isip ko.

"The street gangs of Nuestro Imperio Sagrado told me what happened last midnight. Graciela is alive," he did not tear his hardened eyes away from me. As if he was studying and observing what my reaction would be. "Gael told me what you told him."

Namamanhid ako sa aking mga naririnig Mula mismo sa kaniya. I felt like my soul just left my body.

Dapat ay inasahan ko na 'to, 'di ba? Those rascals will betray me. Diablos is the one that they serve. Not me. Pati si Gael. Hindi ko naman talaga s'ya pinagkakatiwalaan pero naniwala s'ya sa sinabi ko na ipinadala ako para protektahan si Diablos.

"I don't know what you're trying to say, Diablos," my palms sweated cold. I maintained a calm expression.

"Come forward," matigas nitong utos at tinapik ang kaniyang kandungan. "Sit on my lap."

"M-Masama ang pakiramdam ko. Puwede ba'ng bukas na lang tayong mag-usap?" napangiwi ako. Pinapakita sa kaniya na hindi maganda ang kalagayan ko.

"Sasarap 'yang pakiramdam mo kapag kumandong ka sa akin," nanigas ang kaniyang panga.

I lowered my gaze and stared at my feet. "G-Gusto ko sana munang magpahinga."

"Lapit ka sa akin, at huwag mo'ng hintaying maubusan ako ng pasensya. Hindi ako mapagpasensya'ng tao pero kapag naubos ang pasensya ko. . ." a rough chuckle escape from his throat. "Pagpasensyahan mo na kung malalaspag kita."