Kabanata 20

255K 4.6K 3.9K
                                    

Kabanata 20

Suffer

"Kleinhurt. . . whip me to death."

My eyes shifted from him to the whip that he threw behind him for his underboss to pick up.

"B-Boss?" nag-aalalang sambit ni Gael na nakatayo sa tabi ni Kleinhurt.

Hindi gumalaw si Kleinhurt. Kahit ito ay hindi makapaniwala sa nasaksihan. Nakaiwas din ang tingin nito sa akin.

"I said whip me to fucking death! Do you hear me?" parang kulog ang pagdagundong ng boses ni Diablos sa buong lumang warehouse.

"A-Aoife, are you alright-"

"Stay back, love," Kleinhurt stopped Yuna from stepping forward by placing his hand on her stomach.

Binalik ko ang mapupungay at nanghihinang tingin sa taong nasa aking harapan. Nakatukod ang isang kamay nito sa sandalan ng aking silyang kinauupuan. His muscle-bound body was leaning a bit down to have enough closer look of my eyes.

The roughness in his eyes were gone, the softness have replaced it. I never thought it could be that soothing to look at. I felt like I was floating in the clouds as I hold his gentle gaze even deeper.

"We need to get her out of that chair now! She needs to rest and treatment!" protesta ni Yuna.

"She's staying where she is," mahigpit na anunsiyo ni Diablos at pinasadahan ng tingin ang kabuuan ko.

Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa kaniyang isip. My mouth was still shut with tape. Kahit naman tanggalin n'ya iyong tape ay hindi ko pa rin naman mahanap ang aking boses.

Gael interrupted. "Yuna have a point boss-"

"I want her to watch me suffer."

After a month of headaches, and now heartache? Parang pinagtatarak ng bilyon bilyong karayom ang puso ko nang narinig ang determinasiyon sa tigas ng kaniyang boses.

Dahil hindi ako makapagsalita ay nanghihina akong umiling upang maipahayag ang disgusto ko sa kaniyang binabalak na mangyari.

"Boss, nakikita mo naman. Ayaw n'ya. Hindi na kailangan 'to," Gael supported me, concerned of his boss too.

Marahas na bumaling ng tingin si Diablos sa kanila. "Kleinhurt! I said whip me! Latiguhin mo ako! Alin sa sinabi ko ang hindi mo maintindihan?"

Napamura ako sa aking isip at hindi na mapakali sa kinauupuan ko. Gusto ko nang kumawala sa pagkakatali sa silya. Kung may sapat na lakas lang sana ako ay nakalaya na ako rito.

Diablos stood straight in front of me, and I watched him removing his black tee shirt. He tossed it somewhere, leaving him half naked and only his slacks on.

He looked so godly in front of me with those lean arms stuffed with tensed muscles, broad chest, and eight abdominal muscles. Itinukod n'ya ang dalawang kamay sa magkabilang gilid ng armrest ng silang kinauupuan ko. Cornering me in this chair. Para bang sa posisyon na ito ay pinoprotektahan n'ya ako. His broad back was in full view for Kleinhurt to whip it behind him.

Nakaharang ang matipunong katawan ni Diablos kaya hindi ko na makita pa sila Gael, Yuna at Kleinhurt.

The smell of musk immediately enveloped me. It lingered in my nose, and it somehow calmed my throbbing heart.

Uminit ang sulok ng mga mata ko nang narinig ang paghampas ng latigo sa likod ni Diablos. He did not even flinch from it. Kahit pagdaing o pagngiwi ay hindi ko natanggap mula sa kaniya.

"Lakasan mo, Kleinhurt," utos nito habang marahang nakatitig sa akin.

I shook my head several times for him to stop it, but he did not answer from my silent pleas.

Abused Diablos (Sartori #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon