FARKLI BİR BOYUT(1)

~11.BÖLÜM-Işık Ve Karanlık~

İyi okumalarrrr.

(Liya'dan.)

Ben karanlığın ortasında, aydan vuran ışığın altında bir tarafımdan vurulmuş gibi duruyordum. Bacaklarım yerde, bedenim onun gitmesi kaldıramayıp yıkılmış bir şekilde duruyor. Karşınızda Darks Fıre boyutunun ikinci kızı'nın ve bütün güçlere sahip olmuş birinin yere çöküp hayata teslim oluşunu görürüyorsunuz. Ben hiçbir zaman güçlü olmayacağım ama hayat artık bana şu şekilde sesleniyor;

"Işık olman için karanlığa ihtiyacın var, fakat ışık kolayca söner, karanlık ömürlük boyunca durar. Karanlık olmanın zamanı geldi. "

Bana bu cümleleri intikamcı bir sesle sesleniyordu.

"Benim ışığım söndü, sıra karanlık olmada. " dedim.

Yıkıldığım yerden elimi yumruk yaparak kalktım. Amacımın ne olduğunu artık öğrendiğime göre bu 'savaş' mücadelesini ilk haberini ben vereyim.

Ay'ı kontrol edeceğim ve bu güzel ay, kırmızıya dönecek ve benim gözlerimde ki intikamı alıp, kendisine yansıtacak.

Yüzümü Ay'a döndürerek baktım. Ay bugün dolunay olmuş. Mükemmel.

Aklımda okuduğum sayfada ki ay'ı kontrol etme gücünü hatırlamaya başladım.

"Ay gücünü kontrol etmek şu şeklindedir;
Ay'ı kontrol etmek için her zaman karanlığın düşünmek. O karanlığın içinde kendinizi hayal edin. Karanlığın içinde bir küre oluşturun o küre ay. Ve Ay'ı kontrol etme gücünü elde etmiş olursunuz. Ay'ı istediğiniz komutları ve istediğiniz renklere çevirebilirsiniz. Ve Ay'a duygularınızı yansıta bilirsiniz. Ay gücünü kontrol ettiğiniz zaman sol yanağınızda Ay'ın işareti olacaktır. O işaret ay'ı kontrol etmeniz bittiğinde gidecektir. Sihirli anahtar ise şudur;

'Ay'ın gücü beni hisset ve kendini bana ver.'

Bu anahtar sözcükleridir. "

En sonunda hatırlayıp dışımdan kelimeyi söylemek için hazırlandım. Dolunaya çatılmış gözlerimi son kez bakıp bu işi yapmaya başladım.

"Ay'ın Gücü Beni Hisset ve Kendini Bana Ver! " dedim sesimi dolunaya karşı söyleyerek.

Kendimi bir karanlık oda da buldum. Karanlığın ortasında bir yuvarlak vardı. Yuvarlağa yaklaşıp onun etrafında dönerek daha çok inceledim.

Bu aydı. Ve işte elimdeydi. Ay bana kendini verdi. Başardım.

"Selam Ay! " dedim etrafında dönerek.

"Bu gece benim ışığım söndürüldü. Ben karanlık oldum. Ve artık sen ise benim kontrolüm altındasın. "Dedim etrafında dönmeyi bırakıp dolunayın karşısına geçerek.

"Bu gece şu Beyaz Ay'a artık son verip Kırmızı Ay oluşturalım! Öfkemi hissetmeni istiyorum! " dedim.

Tam bir intikamcı sesle. Ve artık bundan sonra kimse beni durduramaz. Artık Albert diye biri benim için hiç. Hayatımda ilk defa intikam alacağım fakat bu intikam soğuk yenen bir intikam olmayacak, Benim karanlığımda yenilen bir intikam olacak.

Karanlık her zaman doğruları söyler. İnsanlar karanlıktan korkar çünkü karanlık onları içe çekiyor sanarlar. Fakat bu doğru değil, karanlık her zaman en iyisini yapar ve karanlık her şeyden önce bir ışıktır ve onun ışığıda söndürülüp bir siyah oldu. Ve bu siyah ise insanları korkuytuyordu bazı insanlar ise karanlığa karşı korkularını yener. Ben karanlığın ta kendisiyim şimdi.