FARKLI BİR BOYUT(1)

~Özel Bölüm~

(Yazarın Anlatımıyla)

Biliyorum herşey bizim için çok acı vericiydi. Fakat bu onların hikayesiydi. Yapacak birşey yok, elimizden geleni yaptık ve iyi bir sonuca ulaşamadık.

Sıla, Layla, Bora, Aslı, Annesi, Babası ve Albert yani aşık olduğu adam. Hepsi onun için göz yaşı döktü ve herkes kötü duruma düştü. Albert günlerdir depresyonun etkisinden çıkamıyordu. Her geçen gün onu daha fazla özlüyordu. Psikoloğa gidiyordu ama iyi sonuçlar almıyordular.

Ağlıyorduk. Onlar şimdi içlerinde kopan fırtınalarla birlikte daha şiddetli ağlıyorlardı.

Biliyorum çok zordu bu hikayemiz. Belki başka bir evrende daha iyi olucaklardı. Bu hikaye başarısızlık, acı ve hüzün dola bir hikayeydi. Kendi ayaklarında durmaya çalışan Liya bir gün hayat onun ayaklarından keserek düşürdü. Hayat Liya'yı karanlığa büründürdü. Şimdi Liyadan bu hikayemizle sözler dinleyelim;

(Liyadan)

Gözlerimi kapadım ben o gün. Gözlerimi 14/04/2024 tarihinde kapadım. Ve o gibi benim için acı dolu gündü. Herşey benim için acı doludur ama o gün Albertin gözlerinden akan yaşların benim buz gibi olan tenime değmesi çok acı doluydu. Arkadaşlarım perişan haldeydi. Annem ve babam çok kötüydü... Onların benim buz gibi olan tenime dokunuşları beni çok etkiledi. Sadece bunları hissettim ve başka birşey hissetmedim.

Hayat bana böyle bir hikaye verdi ve ben bu hikayeyi böyle bitirmek zorundaydım. Biliyorum, hepinizin içinde bir acı var ve bu acı hiç gitmeyen bir acı. Merak etmeyin herşeyi teker teker aşacağız.

Ve tekrar biliyorum ki içinizde bir yerde keşke Liya yaşadaydı dediğinizi biliyorum. Ben da hala yaşıyorum fakat bir yandan da ölüyüm. Ben kendi ayaklarımın üstünde durmaya çalışan 18 yaşında bir gençtim. Herşeyi bir anda öğrenince hayat bana kötü günler verdi.

Acı çektik, hüzün çektik, göz yaşların çektik ve en sonunda bir şeye son verip hayal kırıklığu yaşadık.

İnsan sevdiği kişiden ayrı kalınca kalbi delik deşik oluyor. Bu satırları okurken şunu dikkat edin.

Liya Kayakay'ın acı doku hikayesi 14/04/2024 tarihinde sona erdi.

Acılar bir süre kadar bizimle yaşar ya da sonsuza kadar yaşar. Bu satırları okurken eğer ağlıyorsanız ağlamayın ve şu sözü hatırlayın Albertin sözü...

Her bir göz yaşları bu boyutta ki elmasların yok oluşudur.

Bir çiçektim ben. Önce her acıda yapraklarım koparıldı sonrada bir rüzgar gelip olduğum yerimden koparılıp öldüm.

Son sözlerim bunlar ve kendinize çok iyi bakın. Farklı bir boyut evreni sizi çok seviyor. Bütün karakterler sizi çok seviyor. Yazarımızda sizi çokça seviyor ve kendiniz iyi bakın...

(Yazardan)

Liya ve Albert için buraya bir şarkı bırakıyorum. Onlar başka bir evrende daha iyi bir çift olucaklar. İyiyle başlayan kötüyle biter. Şimdi şarkıyı bırskıyorum buraya. Parkımızın adı Seni Dert Etmeler - Madrigal

Bazen bana gelir gider,

Seni dert etmeler,

Seni rüyalarımda hapsetmeler,

Yıldızların hırsızları mı var?,

Tutamam, tutamam,

Hep yeni bir gün doğar,

Başka bir evrende,

En güzel halinle,

Sen hayata karşı
Ben daha da biteceğim,

Kırgınım kendime,

Üşüyorum gölgende,

Henüz bilmeden de
Belki bir gün gideceğim,

Hiç gerek yok daha fazlasına,

Zamanı tutmaya,

Fezaya uçmaya,

Geride kaldılar
(Geride kaldılar),

Geride kaldı o günler,

Sen varken taptığım kasvetli şehirler,

Başka bir evrende,

En güzel halinle,

Sen hayata karış
Ben daha da biteceğim,

Kırgınım kendime,

Üşüyorum gölgende,

Henüz bilmesen de
Belki bir gün gideceğim,

•••

Başka bir evrende...

En güzel halinle...

Sen hayata karış
Ben daha da biteceğim...

Kırgınım kendime...

Üşüyorum gölgende...

Henüz bilmesen de
Belki bir gün gideceğim...

Şimdi benimle beraber şu sözleri söyleyin;

BAŞKA BİR EVRENDE EN GÜZEL HALLERİYLE  BULUŞACAKLAR peki

CEO ALBERT & LİYA KAYAKAY

***