FARKLI BİR BOYUT(1)

~16.BÖLÜM-Acı~

İyi okumalarrr dilerimmm canımm okurlarımm.

"İyi misin Liya!? " diye yanıma koşarak Sıla, Bora ve Aslı geldi. Sağ elimi kafama koyarak baş dönmemi engellemeye çalışıyordum.

"İyi olacağım. " dedim kafamı zar zor kaldırıp arkadaşlarıma baktım. Onları çok özlemiştim neredeyse konuşmayalı yıllar geçecekti.

"Sizler çok özledim... " gözümden yaşlar akıp onlara sarıldım ve onlarda neşeyle bana sıkıca sarıdlı ve bu anın bitmesini hiç istemezdim.

"Bizde seni çok özledik ama önce şu savaşı son verelim. " dedi Aslı.

"O zaman asıl savaş şimdi başlasın! " yerden kalkıp tekrardan havaya doğru ilerledik, gökyüzüne çıktığımızda üvey annem de gökyüzünde ydi.

"Ooo 4'e 1 savaş istiyorsunuz, hımmm benim için hiç sıkıntı değil zaten zayıfsınız. " dediği an gözlerim önündeki ateşin kıvılcımları sert bir şekilde üvey annemin sağ kolunu vurmuştu.

"Kim zayıf gördük! " dedim sesimi yükselterek. Elimde ateş ve karanlığı birleştirip tekrardan ona doğru attım ve bu sefer yere sert bir şekilde düşmüştü. Önümü göremiyordum sinirden, gözüm kaymıştı. Karanlık bulutları Isaac ve üvey anneme doğru ilerliyordu. Bulutlar onları içine çekip kendi boyutlarına gönderdi.

"İşte benim Elmasım. " dediğini duydum Albert'in ve bedenim bir anda karanlığın içinde buldu.

"Selam Liya, ben Karanlık. Sen ise Karanlığın kızısın ve başardın Liya. Karanlığı kontrol ettin ve senin için daha kolay oldu fakat bundan sonra kolay olmıcak. "

Tekrardan geri gelmiştim, o karanlık odadan çıkmıştım. Havada duramadığım için kendimi yere dışru bıraktım. Aşağı doğru düşüyordum ve etrafımızfa ise Kurtlar Boyutu vardı. Bunlar nereden gelmişti şimdi?

Aşağıya doğru düşüyordum bir kağıt gibi süzülerek.

"Liya! " hepsi bianda söylerken gözlerimi açamıyordum herkes kurtlarla uğraşıyordu.

Tam aşağıya düşecekken biri beni kollarının arasına almıştı. Gözlerime yavaş yavaş açmaya çalışdım ama olmadı fakat kokudan anladım. Albert'in kollarının arasındaydım.

"Albert... " dedim zar zor.

"Elmas! İyi misin? "

"İyi olacağım... "

"Sıla, Liya'ya koruma kalkanı yap ve onu koru! Bora ve Aslı gelin şu kurtların işini bitirelim. "

"Tamam Albert! " dediğini duydum Sıla'nın.

Ve burdan sonra hiçbir ses duymadım, gözlerime siyah perdeler indi o perdeler bidaha açılacak mı hiç fiktim yok şimdilik bu kadar.

(Albert'den.)

Bora ve Aslı ile birlikte Kurtlara doğru ilerledik. Birtek onlar eksikti şu lanet olası savaşta!

"Noah! Kaşınıyorsun git burdan! " dedim sinirle.

"Gelde kaşı Albert! " dediğinde sinirlerim tepeme çıkarak Noah'a doğru ilerlerken gözlerim daha fazla kırmızılaşmıştı. Bundan sonra kontrol bende değildi bundan sonra Kontrol Vampirin Kanındaydı. Noahın arkasına geçip onu boynundan ısırdım.

"Lan napıyorsun!" deyip hemen çekildi.

"Acı veriyorum sana! Ahahaha! " dedim.

"KURTLAR TOPLANIN GİDİYORUZ! " deyip kurtlarını yanına alıp boyuttan gittiler ve sadece Elmas, Sıla, Bora ve Sılayla kalmıştık.