9.Bölüm

902 41 1
                                    

Hayat ne kadar acımasız zaten neden herkesten bir tekme yiyorum ki .

Salih " kesinlikle zor oluyordur sonuçta Özel asistanlık diyimi ?"

" Yok sadece günlük programını söylüyorum düzenliyorum bide evrak taşıyorum bide Su taşıyorum bazen yemek götürüyorum ."

Salih yine alayla gülmeye devam etti bu mal devamlı niye sırıtır yazık sakat heralde off çık aklımdan replik

-Benim bir kızım var seninde bir oğlun

-Benim oğlum sakattır

-Kalbi sakat olmasın

Ayy ilk defa bir filimde ağlamıştım yaa neyise konuya dönelim.

Salih " geceleri zor oluyor mu ?"

Ne alaka gece iş mi olur ki ?

Ahmet , arda , mert abi sinirle salihe bakıyorlardı niye sinirli bunlar öbürleri de bizi izlemeye devam ediyor sanki filim oynuyor kabes maymunları.

" Gece eve dönüyorum hem gece iş mi olur ki zaten asistanlık geceleik iş yok."

Salih " bırak bu saf ayaklarını özel asistanlık ayağına kim bilir kaç kişinin altına girdin ."

Ne diyo lan bu

Ahmet " bak abi dedik ama üçüzüme birşey dersen abi demem gerekeni yaparım."

Arda " Ahmet haklı gerekini yaparız hem o bir kız ona böyle bir itham nasıl yaparsın lan he "

Pusat " uzatmayın zaten ne olduğu belli kız için. "

Sinirle tırnaklarımı etime geçirdim kanadıgıgindan eminim hızla ayağa kalkıp

" Başlarım sizin abiliginizi " diyip salihe yumruğu çaktım yumruğun etkisiyle yere serildi.

Mert abim hızla yanıma gelip kolumu sıkmaya başladı.

Mert abim " nasıl vurursun lan sen benim abime ."

Noldu buna birden kolumu çok sıkı sıkıyordu tırnakları etime girdi kesinlikle moraricak ben
Olayın etkisiyle donmus bir sekilde merte bakarken artık ona abi demiyicem bana bağırdı ve kolumu sıktı oda onlar gibi

Arda hızla ayağa kalkıp merte yumruğu attı ve mert kalede yani yerde arda benim ve Ahmet'in bileğinden tutup yürümeye başladı salondan geçerken Akif bey ve  asya hanım sohbet ediyorlardı bizi görünce telaşla ayağa kalktılar .

Asya hanım " noldu size böyle çocuklar."

Arda " onu siz oğullarınıza sorun ücüzüme etmedi hakeretler kalmadı orusbu damgası bile vurdular ben ve ücüzlerim bu evden gidiyoruz hani eyvallah."

Yine Arda'nın bizi kolumuzdan tutup götürüyor du ki Aker Bey'in kolunu tutmasıyla durduk.

Aker bey " nereye gidiyorsunuz ben onlarla konuşurum gitmeyin ."

Ahmet " siz onlarla konusun halledin biz öyle gelelim Aker bey görüşürüz."

Diyip evden çıktık ben hemen kolumu kurtardım onlar benim durmamla durup bana döndüler.

" Çok teşekkür ederim ilk defa beni biri savundu ilk defa yanlız hissetmedim."

Diyip ikisinede sarıldım.

Ahmet saçımı okşayarak

" Sen bizim biricik kardeşimizsin sana asla zarar gelmemesi için herşeyi yaparız."

Arda yanağımı öpüp

" Artık tek değilsin kardeşim biz varız bir onların abiligine kalmadık burda iki tane abin var senin kimseye ihtiyacın yok ."

" İyiki varsınız."

Buda kısa oldu dimi ama napıyım ama neyise kısa olduysa yazın ona göre kısa uzun yazarım hani görüşürüz.

🙋🙃💓💜👾

Asena (Gerçek ailem ) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin