CHAPTER 25

132 6 0
                                    

Sorry for grammatical and typographical errors!!!

—————

KAIA'S POV

I gulped habang nakatingin pa rin kami sa isa't isa.

Is she serious about what she said?

"Pwede bang manligaw, Miss Sungit? Pwede bang totohanin nalang natin ang lahat?"

Oh God!

My mouth is still shut, we are just staring at each other.

"Ay, tanga!" Gulat na sabi niya ng bumusina ang kotse na nasa likuran namin. That's when we noticed that naka-go sign na ang traffic light.

Habang ako ay hindi na nakaimik. I should have smacked her arm again o kaya magsungit like what I used to do dahil sa sinabi niya pero parang nablanko ang utak ko.

"Hoy, sagot!" Sigaw niya na ikinagulat ko. "Baka naman silence means yes?"

"No!" Sabi ko though I am not sure about that.

Yra is the only woman who makes me feel different emotions. Masaya ako kapag kasama siya, napapatawa niya ako. But she really likes teasing me or playing with me. Siya talaga ang walang kahit na anong arte sa lahat ng bagay na ginagawa niya, she's just being real. She doesn't need to pretend in everything. She even makes me happy effortlessly nang hindi ko namamalayan. Siya rin ang kaisa-isang taong kaya akong maging matino, yung tipong I don't worry even if I talk like this in front of her. I can even talk like I grew up somewhere na hindi inaalala ang mga sinasabi kasi wala namang may pakialam. Kahit na magsalita ako na parang adik sa kalya ay walang pakialam si Yra.

With her, I feel like I was not the daughter of a Senator na dapat ay walang kahit na anong salita na makakasira sa pangalan ni Dad. With her, I got to discover that I can be like a normal or ordinary person without any extravagant facade. I can freely act like a simple woman in front of her and it feels really right.

Magaan sa pakiramdam and to be honest, I'm really enjoying her company even though most of the time she irritates and annoys me

Also, I can easily show her na ganito ako magsungit, magtaray, magmaldita. But even so, she accepted me for who I am. Hindi big deal sa kanya iyon, I guess she even finds it funny pa nga dahil mas gusto niya pa atang inisin ako araw araw at sabi niya nga ay happiness niya pa iyon.

Yra is caring, she respects me a lot at ilang beses ko nang napatunayan iyon. She was always there to help me. She was always there not only as my protector but also as a friend, an annoying friend to be exact. She can also be like a real girlfriend.

I don't know. Parang nasanay na rin ako na nandyan siya palagi para sa akin na hindi dapat, but it just happened.

Kaya nagulat din ako sa tanong niya. Gusto niya ba talaga ako o trip lang?

"Hindi ka man lang nagdalawang isip 'no? No agad ang sagot. Basted ako?"

I don't know. Maybe not. Maybe yes. Maybe I'm afraid of the possibility na iiwan niya rin ako tulad nila.

Bakit ba ako naguguluhan ng ganito ngayon? I swore two years ago that I'll be a self made woman. Wala na kahit na sinong tao pa ang muling makakapasok sa buhay ko. But Yra, ano bang meron sa babaeng ito at parang gusto ko nalang bawiin lahat ng sinabi ko?

"Just drive, Yra." I think kailangan ko munang pag isipan ang mga bagay bagay. Ang bilis lang kasi lahat ng mga nangyari. Parang dati lang we really hate each other, bangayan dito, bangayan doon tapos napunta kami sa ganitong sitwasyon.

My ProtectorWhere stories live. Discover now