Taehyung pov
එදා ජන්ග්කුක්ලගෙ ගෙදර ගිහින් අදට සතියක්...ඒ සතියෙම මට ජන්ග්කුක්ව හම්බුන්නෑ එයා තාමත් ජින් හියුන් එක්ක එයාලගෙ ගෙදර ඉන්න නිසා..ඇත්තටම මොන හේතුවකටද මන්දා මට දැන් එයාව මතක් වෙන්නැති වෙලාවක් නෑ...ඇත්තටම අමුතුයි....එදා එයා මාව කිස් කරපු විදිහ මතක් වෙද්දි බොක්කත් එක්කම කූල් වේගෙන යනවා වගෙ දැනෙන්නෙ...කන්න ගියත්...වොශ් එකක් දාන්න ගියත්...නිදාගන්න ගියත් මතක් වෙන්නෙ ඒ මෝඩයවමයි...සැක්...
අද යුනි එකේ ලෙක්චර් එකක් තිබ්බෙ උදේ විතරයි...ඇඟට මහන්සියක් දැනුන නිසාම ජිමිනවත් ඇදන් මම ගෙදර ආවා...වොශ් එකක් දාගෙන ඇඳට පැන්නත් අර ගොබ්බ මිනියවම මතක් වෙන එක නවත්තන්න එක්ක මම සිංදුවක් අහන්න ගත්තා...
When the world shakes us
Trying to take us out of line
Fear of tomorrow
Feelings we borrow for a time
Water so deep, how do we breathe?
How do we climb?
So we stay in this mess
This beautiful mess tonight
And we don't have a thing to lose
No matter what they say or do
I don't want nothing more
Our love is untouchable
Even in the line of fire
When everything is on the wire
Even up against the wall
Our love is untouchable
Our love is untouchable
When the colors turn gray
And the lights all fade to black again
We're in over our heads
But somehow we make it back again
Water so deep, how do we breathe?
How do we climb?
So we stay in this mess
This beautiful mess tonight
And we don't have a thing to lose
No matter what they say or do
I don't want nothing more
Our love is untouchable
Even in the line of fire
When everything is on the wire
Even up against the wall
Our love is untouchable
ඇත්තටම මේ සිංදුව මට ඒ කාලෙ මාරම සැනසීමක් ගෙනාපු සිංදුවක්...ඒත් ඒ සැනසීමේ අයිතිකාරයා මාව දාලා ගිය දවසෙ ඉදන් මේක අහන හැමවෙලේම මට ඇඩෙනවා...දන්නවා එයා ගිහින් ඉවරයි කියල...ඒත් කරුමෙකට අදටත් මට හිත හදාගන්න බෑ...ඒත් මොකද්ද මන්දා හේතුවකට දැන් මට මේක අහද්දි සැරින් සැරේ ජන්ග්කුක්වම මතක් වෙනවා..ඇත්තටම මම කැමති නෑ ඒ හැඟීමට....
