GERİ DÖNÜŞ OLSA

BÖLÜM 41.

Önce yağız konuştu.

"Sevgilim"dediğinde Bora Aleda'nın kolundantutup kendine doğru çekti.

"Aleda güzelim"

İkiside aleda'ya ne cevap verecek diye bakarken Aleda önce kolunu çekti.

Sonra da karşındaki iki adam baktı. Biri 'güzelim'öbürü'sevgilim'demişti. Ama Aleda bunlardan hiçbiri değildi.

"Noluyor?"diyebildi anca o anın gerginliği ile.

Yade ve hülya hanım da aynı şekilde merakla onları izliyordu.

"Sevgilim"diye yeniledi tekrar kendini Yağız. Hülya ise duyduğu şey karşısında kaşlarını çattı.

"Kes"dedi en netinden Bora yağıza.

"Bana bak"Yağız uyarıcı bir ses tonu ile konuştuğun da iki adamda birbirine dönmüştü.

"Baktım lan baktım ne söyleyeceksin?"dedi Bora dik dik Yağıza bakarak.

"Aleda benim"dedi net şekilde Yağız.

Aleda ikisini öylece anlamayan gözlerle izlerken diğerlerinde de durum aynıydı.

"Öyle mi?"

"Öyle"dedi ve ekledi Yağız"Ne biliyorsun sen Aleda hakkında söyle?Ne biliyorsun da aşık oldun ona?"

Sözleri duyan Aleda'nın dudakları şaşkınlık ile hafif aralanmıştı. Diğer hanımlardan da aynı şekilde bir 'aaa' sesi gelmişti.

"Herşeyi"dedi Bora tek seferde. Yağız ise 'öyle mi?' der gibi başını eğdi. Halbuki Bora aleda'yı gerçekten tanıdığını zannediyordu.

"Yıldızları izlemeyi,Gece geç saatlerde canlı müzikler dinlemeyi,Hayvanları çok sevdiğini ve elmacık kemiğinin üstündeki belli belirsiz o gamzesini, Uyurken ne karanlık ne de aydınlık bir ortamda uyuyamadığını, yağmurlu havaları sevdiğini de biliyor musun?"

Aleda'nın sebebsizce gözleri dolmuştu söyledikleri yüzünden.

Bora konuşmak için dudaklarını araladı ama Aleda elini kaldırıp onu durdurdu.

İkisinin de yüzüne sırayla baktı. En son ise yağıza baktı.

"İstersen her hücreme kadar beni ezberle. Ama asla bana sahip olamayacaksın"

Dolu gözlerle bunu söylemek elbette zordu. Ama herkesin içinde kendini küçük düşüremezdi.

Boraya döndü hemen sonrasında.

"Ve sende yolun başındayken sadece şansını dene"

Sonra ise arkasında kalan kadınlara baktı.

"İyi geceler hanımlar"bakışları elaya değdi. O da şaşkındı.

"Bu güzel gününde daha fazla yanında durmak isterdim ama benim bünyeyi biliyorsun"dedi Aleda zar zor gülümsemeye çalışarak.

Gülümsemesi ne ela da aynı şekilde karşılık verdi.

Sonrası ise belliydi tabi. Aleda oradan gidip kendi odasına gelmişti.

Arkasında iki düşman bıraktığından habersiz.

Aleda gittikten sonra Bora bir iki saniye kendine gelemedi. Ama toparlanması o kadar uzun sürmedi.